Mirogonowice

Z Wikipedii, wolnej encyklopedii
Mirogonowice
wieś
Ilustracja
Pozostałości zabytkowego zespołu dworskiego
Państwo

 Polska

Województwo

 świętokrzyskie

Powiat

ostrowiecki

Gmina

Waśniów

Strefa numeracyjna

41

Kod pocztowy

27-425[2]

Tablice rejestracyjne

TOS

SIMC

0276558[3]

Położenie na mapie gminy Waśniów
Mapa konturowa gminy Waśniów, blisko centrum po lewej na dole znajduje się punkt z opisem „Mirogonowice”
Położenie na mapie Polski
Mapa konturowa Polski, blisko centrum po prawej na dole znajduje się punkt z opisem „Mirogonowice”
Położenie na mapie województwa świętokrzyskiego
Mapa konturowa województwa świętokrzyskiego, blisko centrum na prawo znajduje się punkt z opisem „Mirogonowice”
Położenie na mapie powiatu ostrowieckiego
Mapa konturowa powiatu ostrowieckiego, na dole po lewej znajduje się punkt z opisem „Mirogonowice”
Ziemia50°51′39″N 21°11′54″E/50,860833 21,198333[1]

Mirogonowicewieś w Polsce, położony w województwie świętokrzyskim, w powiecie ostrowieckim, w gminie Waśniów[4][3].

Jest częścią składową sołectwa Wronów.

W latach 1975–1998 przysiółek administracyjnie należał do województwa kieleckiego.

Przed 2023 r. miejscowość była przysiółkiem wsi Wronów[5][4].

Historia[edytuj | edytuj kod]

Nazwa miejscowości - w dawnych wariantach (1470) Myrogonyowieże, potem także Mirogonice lub Mirogoniewice - jest nazwą patronimiczną i pochodzi od staropolskiego imienia męskiego Mirogniew. Słownik geograficzny Królestwa Polskiego podaje, iż Mirogonowice były folwarkiem i osadą leśną w powiecie opatowskim, gminie Boksyce, parafii Waśniów. Leżały w odległości 19 wiorst od Opatowa[6].

W XV w. z łanów kmiecych w Mirogonowicach dziesięcinę oddawano biskupowi krakowskiemu, a z łanów dworskich proboszczowi w Waśniowie. Pod koniec XIX wieku folwark miał 9 domów, 108 mieszkańców i 471 mórg ziemi, osada leśna z kolei 1 dom, 8 mieszkańców i 156 mórg ziemi.

Do 1886 Mirogonowice oraz wieś Wronów tworzyły folwark o powierzchni 882 mórg, z czego 595 mórg stanowiły grunty orne i ogrody, 55 mórg – łąki, 1 morgę – pastwiska, 150 mórg – lasy, a 21 mórg – nieużytki i place. W folwarku był wówczas 1 budynek murowany oraz 37 drewnianych. Stosowano płodozmian 16-polowy[7].

Ostatnim właścicielem miejscowości był Wincenty Sebastian Reklewski (1875–1939) herbu Gozdawa, zamordowany 27 grudnia w czasie napadu rabunkowego na plebanię w Waśniowie, niosąc pomoc ówczesnemu proboszczowi.

W czerwcu 1944 w rejonie Mirogonowic i Wronowa rozpoczęła się koncentracja oddziałów Narodowych Sił Zbrojnych z okręgów: Częstochowa, Lublin, oraz powiatów: Stopnica, Kielce, Opatów, Pińczów i Jędrzejów, w wyniku której 18 czerwca 1944 doszło do utworzenia 204. Pułku Piechoty pod dowództwem majora Eugeniusza Kernera „Kazimierza”, przekształconej 11 sierpnia 1944 w większą jednostkę taktyczną pod nazwą Brygada Świętokrzyska.

W okresie PRL, w latach 19581992, w Mirogonowicach funkcjonowało „Państwowe Gospodarstwo Rolne Mirogonowice”.

Zabytki[edytuj | edytuj kod]

Do rejestru zabytków nieruchomych zostały wpisane pozostałości zespołu dworskiego – lamus oraz park (nr rej.: A.623/1-2 z.11.12.1957 i z 21.06.1967)[8].

Budynek dworu (grożący zawaleniem) rozebrano, a na jego miejscu w 2007 właściciel prywatny postawił nowy dworek.

Przypisy[edytuj | edytuj kod]

  1. Państwowy Rejestr Nazw Geograficznych – miejscowości – format XLSX, Dane z państwowego rejestru nazw geograficznych – PRNG, Główny Urząd Geodezji i Kartografii, 5 listopada 2023, identyfikator PRNG: 81010
  2. Oficjalny Spis Pocztowych Numerów Adresowych, Poczta Polska S.A., październik 2013, s. 1554 [zarchiwizowane z adresu 2014-02-22].
  3. a b TERYT (Krajowy Rejestr Urzędowego Podziału Terytorialnego Kraju). Główny Urząd Statystyczny. [dostęp 2015-11-18].
  4. a b Rozporządzenie Ministra Spraw Wewnętrznych i Administracji z dnia 20 grudnia 2022 r. w sprawie ustalenia, zmiany i zniesienia urzędowych nazw niektórych miejscowości oraz obiektów fizjograficznych (Dz.U. z 2022 r. poz. 2783)
  5. Rozporządzenie Ministra Administracji i Cyfryzacji z dnia 13 grudnia 2012 r. w sprawie wykazu urzędowych nazw miejscowości i ich części (Dz.U. z 2013 r. poz. 200)
  6. Wronów (2), [w:] Słownik geograficzny Królestwa Polskiego, t. XIV: Worowo – Żyżyn, Warszawa 1895, s. 53.
  7. Mirogonice al. Mirogonowice, [w:] Słownik geograficzny Królestwa Polskiego, t. VI: Malczyce – Netreba, Warszawa 1885, s. 495.
  8. Rejestr zabytków nieruchomych – województwo świętokrzyskie [online], Narodowy Instytut Dziedzictwa, 30 września 2023, s. 46 [dostęp 2015-12-21].

Bibliografia[edytuj | edytuj kod]