Mirosław Krajewski (1917–1945)

Mirosław Krajewski
Pietrek
	major
Data i miejsce urodzenia	25 lutego 1917 ; Płock, Imperium Rosyjskie
Data i miejsce śmierci	1 stycznia 1945 ; Strumiany, Polska
	Przebieg służby
Lata służby	1941–1945
Siły zbrojne	Gwardia Ludowa; ludowe Wojsko Polskie
Jednostki	3. Okręg Gwardii Ludowej
Główne wojny i bitwy	II wojna światowa
	Odznaczenia

Mirosław Krajewski ps. „Pietrek”, „Piotr” (ur. 25 lutego 1917 w Płocku, zm. 1 stycznia 1945 w Strumianach) – polski działacz robotniczy, członek komunistycznego podziemia antyniemieckiego w czasie II wojny światowej.

Życiorys[edytuj | edytuj kod]

Urodzony w rodzinie rzemieślniczej, syn Czesława i Stanisławy z d. Pieścik, dzieciństwo spędził w Warszawie, wychowywany przez matkę. W 1937 ukończył Gimnazjum im. ks. J. Poniatowskiego na Żoliborzu, a 1937–1939 studiował medycynę na Uniwersytecie Warszawskim. Od 1935 działacz Komunistycznego Związku Młodzieży Polskiej. W latach 1937–1938 należał do komunistycznej, akademickiej organizacji młodzieżowej OMS „Życie”. Za działalność komunistyczną kilkakrotnie groziło mu usunięcie z gimnazjum i z uczelni.

Na początku 1941 rozpoczął działalność konspiracyjną w grupie „Biuletynowców”, a następnie w ZWW. W styczniu 1942 wstąpił do PPR (1942). Od 1943 pełnił funkcję komendanta oddziałów bojowych Związku Walki Młodych dowodząc, między innymi, akcją na Café Club w lipcu 1943. Pod koniec 1943 został szefem sztabu 3 Okręgu GL Warszawa-Prawa Podmiejska. Był m.in. jednym z organizatorów oddziału GL im. Bartosza Głowackiego. W lipcu przedostał się na Lubelszczyznę, a następnie działał w jednostkach wywiadowczych Ludowego Wojska Polskiego, otrzymując stopień majora. Został dowódcą grupy desantowej, która przerzucona w październiku na tyły niemieckie prowadziła działalność bojową w rejonie Skierniewic, Sochaczewa i Żyrardowa. Zginął 1 stycznia 1945 w walce z Niemcami. Pośmiertnie awansowany na pułkownika i odznaczony Krzyżem Grunwaldu II klasy^[1]. Został pochowany na Cmentarzu Komunalnym na Powązkach (kwatera C6 ZWM-1-3)^[2].

W okresie Polskiej Rzeczypospolitej Ludowej Mirosław Krajewski patronował wielu instytucjom, a jego imieniem nazwano także wiele ulic w całym kraju, np.:

w Poznaniu, obecnie ul. Mariana Rejewskiego (do 2002)^[3]
w Opolu, obecnie ul. Jana Bytnara „Rudego”
w Częstochowie, obecnie ul. Augusta Fieldorfa „Nila”

Przez krótki czas jego imię nosiło także schronisko „Andrzejówka” w Górach Suchych.

W Ursusie Szkoła Podstawowa nr 6 na ul. Drzymały.

Bibliografia[edytuj | edytuj kod]

Polski Słownik Biograficzny, t. XV, Wrocław-Warszawa-Kraków 1970;
"Warszawa Prawa Podmiejska 1942-1944, Z walk PPR, GL-AL" praca zbiorowa redakcją Benona Dymka, Wyd. MON Warszawa 1973 s. 815

Przypisy[edytuj | edytuj kod]

↑ Encyklopedia Powszechna PWN, wyd. I, t. II, Warszawa 1974, s. 589.
↑ Wyszukiwarka cmentarna – warszawskie cmentarze. cmentarzekomunalne.com.pl. [dostęp 2019-11-27].
↑ Uchwała Nr XCVI/1095/III/2002 Rady Miasta Poznania z dnia 10 września 2002 r.

[1] Encyklopedia Powszechna PWN, wyd. I, t. II, Warszawa 1974, s. 589.

[2] Wyszukiwarka cmentarna – warszawskie cmentarze. cmentarzekomunalne.com.pl. [dostęp 2019-11-27].

[3] Uchwała Nr XCVI/1095/III/2002 Rady Miasta Poznania z dnia 10 września 2002 r.

[1]

[2]

[3]