Pionier (samochód)

Z Wikipedii, wolnej encyklopedii
Pionier
Producent

Zakłady Samochodowe Ministerstwa Transportu Drogowego i Lotniczego

Projektant

Mieczysław Łukawski

Zaprezentowany

1953

Okres produkcji

nieprodukowany seryjnie

Miejsce produkcji

Warszawa

Dane techniczne
Segment

mikrosamochód

Silniki

Gad 500, 496 cm³, benzynowy, 2-cylindrowy

Napęd

przedni

Długość

3800 mm

Wysokość

1500 mm

Rozstaw osi

2600 mm

Pionierprototyp polskiego samochodu, konstrukcji Mieczysława Łukawskiego, wykonany w 1953 przez Zakłady Samochodowe Ministerstwa Transportu Drogowego i Lotniczego jako małolitrażowy pojazd osobowo-dostawczy.

Podwozie Pioniera było czterokołowe, ramowe. Trzydrzwiowe nadwozie (dwoje drzwi bocznych i dwuskrzydłowe drzwi tylne), całkowicie zamknięte, typu kombi wykonano jako konstrukcję metalowo-drewnianą. Napęd stanowił dwusuwowy silnik Gad 500 konstrukcji S. Gajęckiego, używany w łodziach motorowych.

Pojazd nie został zatwierdzony do produkcji seryjnej.

Samochody Pionier okazały się nieudane. Uznano, że jedynie nadwozie typu furgon ma widoki na przyszłość, ze względu na sporą przestrzeń ładunkową przy niewielkich wymiarach zewnętrznych. Nie wiadomo jaka część tych pojazdów była konstrukcją własną. Nie wiadomo też jaki był cel budowy prototypów. Prawdopodobnie chodziło o skonstruowanie samochodu, kopiując istniejące rozwiązania techniczne DKW, z zastosowaniem polskiego silnika i własnego nadwozia.

Bibliografia[edytuj | edytuj kod]

Andrzej Zieliński, Polskie konstrukcje motoryzacyjne 1947 - 1960, Wydawnictwa Komunikacji i Łączności, Warszawa 1985, ISBN 83-206-0521-0

Linki zewnętrzne[edytuj | edytuj kod]