Przejście graniczne Wysowa-Zdrój-Regetovka
Państwo | |
---|---|
Województwo | |
Miejscowość | |
Państwo | |
Miejscowość | |
Rodzaj przejścia |
turystyczne |
Status |
zlikwidowane |
Rodzaj ruchu |
piesi, rowerzyści, narciarze |
Położenie na mapie gminy Uście Gorlickie | |
Położenie na mapie województwa małopolskiego | |
Położenie na mapie Polski | |
Położenie na mapie Europy | |
Położenie na mapie Słowacji | |
49°26′21,8″N 21°14′49,4″E/49,439389 21,247056 |
Przejście graniczne Wysowa-Zdrój-Regetovka – polsko-słowackie przejście graniczne na szlaku turystycznym[1] w województwie małopolskim, w powiecie gorlickim, w gminie Uście Gorlickie, na przełęczy regetowskiej, na zlikwidowane w 2007.
Opis
[edytuj | edytuj kod]Przejście graniczne Wysowa-Zdrój-Regetovka zostało utworzone 1 lipca 1999, w rejonie znaku granicznego nr I/233[2]. Czynne było w godz. 7.00–19.00 w okresie letnim (kwiecień–październik) i w godz. 9.00–16.00 w okresie zimowym (listopad–marzec). Dopuszczony był ruch pieszych, rowerzystów oraz narciarzy[3]. Doraźnie kontrolę graniczną i celną wykonywały organy Straży Granicznej[4].
21 grudnia 2007 na mocy układu z Schengen przejście graniczne zostało zlikwidowane.
Do przekraczania granicy państwowej z Republiką Słowacką na szlakach turystycznych uprawnieni byli obywatele następujących państw[3]:
- Księstwo Andory
- Republika Austrii
- Królestwo Belgii
- Republika Czeska
- Republika Grecji
- Królestwo Danii
- Republika Estonii
- Republika Finlandii
- Republika Francuska
- Królestwo Hiszpanii
- Królestwo Niderlandów
- Państwo Izrael
- Japonia
- Republika Irlandii
- Republika Islandii
- Kanada
- Księstwo Liechtensteinu
- Wielkie Księstwo Luksemburga
- Republika Litewska
- Republika Łotewska
- Księstwo Monako
- Republika Federalna Niemiec
- Królestwo Norwegii
- Republika Portugalska
- Republika San Marino
- Republika Słowenii
- Stany Zjednoczone Ameryki Północnej
- Konfederacja Szwajcarska
- Królestwo Szwecji
- Republika Węgierska
- Zjednoczone Królestwo Wielkiej Brytanii i Irlandii Północnej
- Watykan
- Republika Włoska
- Republika Cypryjska[5]
- Republika Malty[5].
Zobacz też
[edytuj | edytuj kod]Przypisy
[edytuj | edytuj kod]- ↑ Oświadczenie Rządowe z dnia 19 lutego 2002 r. w sprawie związania Rzeczypospolitej Polskiej Umową między Rządem Rzeczypospolitej Polskiej a Rządem Republiki Słowackiej o przejściach granicznych, przekraczaniu granicy na szlakach turystycznych przecinających granicę państwową oraz zasadach przekraczania granicy państwowej poza przejściami granicznymi, sporządzoną w Trstenie dnia 1 lipca 1999 roku (M.P. z 2002 r. nr 17, poz. 301).
- ↑ Umowa z dnia 2 kwietnia 2002 r. między Rządem Rzeczypospolitej Polskiej a Rządem Republiki Słowackiej o zmianie załącznika nr 3 do Umowy między Rządem Rzeczypospolitej Polskiej a Rządem Republiki Słowackiej o przejściach granicznych, przekraczaniu granicy na szlakach turystycznych przecinających granicę państwową oraz zasadach przekraczania granicy państwowej poza przejściami granicznymi, sporządzonej w Trstenie dnia 1 lipca 1999 roku (M.P. z 2003 r. nr 21, poz. 314).
- ↑ a b Umowa między Rządem Rzeczypospolitej Polskiej a Rządem Republiki Słowackiej o przejściach granicznych, przekraczaniu granicy na szlakach turystycznych przecinających granicę państwową oraz zasadach przekraczania granicy państwowej poza przejściami granicznymi, sporządzona w Trstenie dnia 1 lipca 1999 roku (M.P. z 2002 r. nr 17, poz. 300).
- ↑ Rozporządzenie Ministra Finansów z dnia 20 sierpnia 1999 r. w sprawie upoważnienia innych organów administracji państwowej do wykonywania niektórych zadań organów celnych (Dz.U. z 1999 r. nr 73, poz. 819).
- ↑ a b Porozumienie z dnia 18 listopada 2005 r. między Rządem Rzeczypospolitej Polskiej a Rządem Republiki Słowackiej o zmianie i uzupełnieniu Umowy między Rządem Rzeczypospolitej Polskiej a Rządem Republiki Słowackiej o przejściach granicznych, przekraczaniu granicy na szlakach turystycznych przecinających granicę państwową oraz zasadach przekraczania granicy państwowej poza przejściami granicznymi, sporządzonej w Trstenie dnia 1 lipca 1999 roku (M.P. z 2006 r. nr 55, poz. 581).