R-30 Buława

Z Wikipedii, wolnej encyklopedii
R-30 Buława
ilustracja
Państwo

 Rosja

Producent

Moskiewski Instytut Techniki Cieplnej

Inne nazwy

RSM-56, 3M30,
kod NATO: SS-N-30

Typ

SLBM

Status

w służbie

Długość

12,1 m

Średnica

2,1 m

Masa startowa

36 800 kg

Napęd

trójstopniowy, stopień I i II na paliwo stałe, III na paliwo ciekłe

Paliwo

stałe paliwo rakietowe, ciekłe paliwo rakietowe

Prędkość

ok. 22 Ma

Zasięg

>8000 km

Udźwig

6 głowic MIRV (1150 kg)

Głowica

głowica bojowa termojądrowa ang. MIRV, 100-150 kT

R-30 Buława (NATO: SS-N-30) – rosyjski trzystopniowy pocisk balistyczny ang. SLBM na paliwo stałe, przeznaczony dla okrętów podwodnych projektu 955. Pocisk, którego deklarowany przez Rosję zgodnie z traktatami ang. SALT oraz START 1 udźwig (throw-weight) wynosi 1150 kg, zdolny jest do dostarczenia 6 głowic ang. MIRV na odległość >8000 km.

Konstrukcja[edytuj | edytuj kod]

Konstrukcja Buławy oparta jest na projekcie pocisku typu ang. ICBM Topol-M (SS-27). Wzmocniono jednak zewnętrzną osłonę jego głowic bojowych. W aktualnej fazie rozwoju konstrukcyjnego, jest w stanie przenieść do 6 głowic termojądrowych. Według twierdzeń rosyjskich, pocisk jest w stanie spenetrować „praktycznie każdą obronę przeciwrakietową na świecie”. Jego innowacyjność polega na nieprzewidywalnej zmianie trajektorii lotu.

Pierwotnie wejście do służby nowego pocisku miało nastąpić już w 2006, jednakże na skutek serii niepomyślnych prób, termin ten parokrotnie przesuwano. Pierwsze trzy okręty podwodne projektu 955 miały zostać wyposażone w Buławy do 2010 roku. Rosyjscy specjaliści wskazali potrzebę wykonania 12-14 prób, by potwierdzić sprawność tej broni. Po nieudanym teście pocisku 23 grudnia 2008 r., wielu analityków i dziennikarzy sugerowało możliwość anulowania programu tego pocisku, jednakże 3 stycznia 2009 roku Zastępca Szefa Sztabu Generalnego SZ Fed. Ros. gen. płk Anatoli Nogowicyn – stwierdził, iż pocisk R-30 „będzie sukcesem", a jego program nie zostanie anulowany. Dodał też, iż przyczyna niepowodzeń testów tkwi na styku rozwiązań konstrukcyjnych z produkcyjnymi, jednakże problemy zostaną rozwiązane[1]. Problemy spowodują jednak kolejne opóźnienie wejścia pocisku do służby, konieczność przeprowadzenia w 2009 roku dodatkowych nieplanowanych wcześniej testów oraz opóźnienie o kolejny rok wejścia do służby przeznaczonego dla tego systemu rakietowego okrętu podwodnego projektu 955 – K-535 Jurij Dołgoruki. Nieoficjalnie, problemy konstrukcyjne pocisku, łączone są z powierzeniem jego konstrukcji Moskiewskiemu Instytutowi Techniki Cieplnej (MIT), które zaprojektowało między innymi pocisk Topol-M, nie miało jednak dotąd jakiegokolwiek doświadczenia w projektowaniu balistycznych pocisków morskich. Powierzenie konstrukcji pocisku temu biuru wywołało szereg kontrowersji, gdyż powierzając MIT opracowanie Buławy, pominięto dysponujące wielkim doświadczeniem w konstruowaniu tej klasie pocisków inne biura konstrukcyjne, które – jak biuro KBM – od wczesnych lat po II wojnie świat. w ZSRR, specjalizują się w konstrukcji morskich pocisków balistycznych.

Testy[edytuj | edytuj kod]

Tabela przedstawia testy systemu poprzedzające włączenie rakiety do arsenału Federacji Rosyjskiej, których przeprowadzenie zostało potwierdzone przez Ministerstwo Obrony FR. Lista nie obejmuje wszystkich odpaleń rakiet.

Zestawienie testów R-30 Buława[2]
Data Wynik Uwagi
11/12/03 T Test odpalenia atrapy pocisku
23/08/04 T Test odpalenia
Testy w locie
1. 27/09/05 T (?) Pierwszy test w locie. Odpalenie z wynurzonego okrętu podwodnego. Raporty o awarii silnika III stopnia.
2. 21/12/05 T Pierwszy start z zanurzonego okrętu podwodnego
3. 07/09/06 N Start z zanurzonego okrętu. Awaria silnika I stopnia wkrótce po starcie
4. 25/10/06 N Start z zanurzonego okrętu. Awaria silnika III stopnia
5. 24/12/06 N Start z wynurzonego okrętu. Awaria silnika III stopnia
6. 28/06/07 T Niepotwierdzone raporty o problemach z jedną z głowic
7. 10/11/07 N Awaria silnika I stopnia wkrótce po starcie
8. 18/09/08 N Awaria post-bustera
9. 28/11/08 T Pierwszy całkowicie udany test
10. 23/12/08 N Awaria silnika III stopnia
11. 15/07/09 N Awaria silnika I stopnia
12. 10/12/09 N Awaria silnika III stopnia[3]
13. 07/10/10 T Test udany[4]
14. 29/10/10 T Test udany[5]
15. 28/06/2011 T Pierwszy test ze startem z "Jurij Dołgoruki" projektu 955
16. 27/08/2011 T Udany test z pokładu "Jurij Dołgoruki"
17. 28/10/2011 T Z pokładu "Jurij Dołgoruki"
18. 23/12/2011 T Udany test odpalenia salwy rakiet (dwie rakiety) z pokładu "Jurij Dołgoruki"
19. 23/12/2011 T Udany test odpalenia salwy rakiet (dwie rakiety) z pokładu "Jurij Dołgoruki"
20. 06/09/2013 N Nieudany test z pokładu "Aleksandra Newskiego"
21. 10/09/2014 T Pierwsze odpalenia z pokładu "Władimir Monomach"
22. 29/10/2014 T Z pokładu "Jurij Dołgoruki"
23. 28/11/2014 T Z pokładu "Aleksandr Newski"
24. 14/11/2015 T Udany test odpalenia salwy rakiet (dwie rakiety) z pokładu "Władimir Monomach"
25. 14/11/2015 T Udany test odpalenia salwy rakiet (dwie rakiety) z pokładu "Władimir Monomach"

Pocisk przechodził również testy odpalenia (pop-up) z wyrzutni naziemnej[6] 23.5.2018 r. okręt K-535 odpalił z położenia podwodnego 4 pociski 3M30[7], pociski trafiły w cele na poligonie Kura.

Linki zewnętrzne[edytuj | edytuj kod]

Przypisy[edytuj | edytuj kod]

  1. Ria Nowosti: Russia not to give up Bulava missile test launches (ang.)
  2. Bulava missile test history (ang.)
  3. Russia's Bulava Missile Fails Latest Test. www.thehindu.com, 10 grudnia 2009. [dostęp 2019-02-06]. (ang.).
  4. Rosyjska Buława wreszcie poleciała. gazeta.pl, 7 października 2010. [dostęp 2010-10-29]. (pol.).
  5. Rosja. Udana próba z rakietą "Buława". gazeta.pl, 29 października 2010. [dostęp 2010-10-29]. (pol.).
  6. Film informacyjny Moskiewskiego Instytutu Techniki Cieplnej (ros.)
  7. Залповый пуск баллистических ракет «Булава» из акватории Белого моря по полигону Кура - YouTube [online], www.youtube.com [dostęp 2019-04-07] (ang.).