Raffaella Reggi
| |
| Państwo | |
|---|---|
| Data i miejsce urodzenia |
27 listopada 1965 |
| Wzrost |
170 cm |
| Gra |
praworęczna, oburęczny bekhend |
| Status profesjonalny |
1981 |
| Zakończenie kariery |
1992 |
| Gra pojedyncza | |
| Wygrane turnieje |
5 WTA |
| Najwyżej w rankingu |
13 (25 kwietnia 1988) |
| Australian Open |
4R (1989, 1990) |
| Roland Garros |
QF (1987) |
| Wimbledon |
4R (1986, 1987) |
| US Open |
4R (1986) |
| Gra podwójna | |
| Wygrane turnieje |
4 WTA |
| Najwyżej w rankingu |
25 (24 czerwca 1991) |
| Australian Open |
QF (1991) |
| Roland Garros |
3R (1987, 1989, 1990, 1992) |
| Wimbledon |
2R (1989) |
| US Open |
QF (1988) |
Rafaella Reggi (ur. 27 listopada 1965 w Faenzie) – włoska tenisistka, zwyciężczyni US Open 1986 w grze mieszanej, reprezentantka kraju w Fed Cup, olimpijka z Seulu (1988) i Barcelony (1992).
Kariera tenisowa[edytuj | edytuj kod]
W 1981 roku jako juniorka wygrała Orange Bowl do lat szesnastu.
Zawodową tenisistką była w latach 1981–1992.
W 1986 roku wygrała wielkoszlemowy US Open w grze mieszanej w parze z Sergiem Casalem. W finale pokonali parę Martina Navrátilová–Peter Fleming i została pierwszą Włoszką, która zdobyła tytuł wielkoszlemowy. Osiągnęła ćwierćfinał igrzysk olimpijskich w Seulu (1988). Pokonała wówczas Elizabeth Smylie, Claudię Kohde-Kilsch, a także Chris Evert, ulegając dopiero Manueli Maleewej. Podczas turnieju singlowego igrzysk olimpijskich w Barcelonie (1992) odpadła w drugiej rundzie. W 1984 zajęła trzecie miejsce podczas demonstracyjnych zawodów singlowych igrzysk olimpijskich w Los Angeles (1984).
Przez całą karierę reprezentowała Włochy w Fed Cup notując bilans osiemnastu zwycięstw i piętnastu porażek.
W karierze wygrała pięć turniejów singlowych rangi WTA Tour, po raz pierwszy w Taranto w 1985 roku. Rok później triumfowała w Portoryko i Lugano, zwyciężyła w San Diego w 1987 oraz ponownie w Taranto w 1990. Jej najlepsze singlowe osiągnięcie wielkoszlemowe to ćwierćfinał French Open 1987.
Wygrała cztery turnieje deblowe, między innymi w Linzu (1991) z Magdaleną Maleewą.
Dnia 25 kwietnia 1988 znalazła się na trzynastym, najwyższym w karierze miejscu na światowej liście tenisistek. Trzy lata później osiągała najwyższą pozycję w deblu – miejsce dwudzieste piąte. Tenisistka praworęczna z oburęcznym bekhendem.
Bibliografia[edytuj | edytuj kod]
- Profil na stronie WTA [online], Women’s Tennis Association [dostęp 2017-02-17] (ang.).
- Profil na stronie ITF [online], International Tennis Federation [dostęp 2017-02-17] (ang.).
- Profil na stronie Pucharu Billie Jean King [online], Billie Jean King Cup [dostęp 2017-02-17] (ang.).