Kevin Curren
.jpg)
| |
| Państwo | |
|---|---|
| Data i miejsce urodzenia |
2 marca 1958 |
| Wzrost |
185 cm |
| Gra |
praworęczny, jednoręczny bekhend |
| Status profesjonalny |
1979 |
| Zakończenie kariery |
1993 |
| Gra pojedyncza | |
| Wygrane turnieje |
5 |
| Najwyżej w rankingu |
5 (22 lipca 1985) |
| Australian Open |
F (1984) |
| Roland Garros |
2R (1992) |
| Wimbledon |
F (1985) |
| US Open |
4R (1981, 1990) |
| Gra podwójna | |
| Wygrane turnieje |
26 |
| Najwyżej w rankingu |
3 (3 stycznia 1983) |
| Australian Open |
SF (1981) |
| Roland Garros |
QF (1984) |
| Wimbledon |
SF (1982, 1983) |
| US Open |
W (1982) |
Kevin Curren (ur. 2 marca 1958 w Durbanie) – amerykański tenisista, który do kwietnia 1985 roku reprezentował RPA, zwycięzca turniejów wielkoszlemowych w grze podwójnej i mieszanej.
Kariera tenisowa[edytuj | edytuj kod]
Jako zawodowy tenisista Curren występował w latach 1979–1993.
W grze pojedynczej wygrał 5 turniejów rangi ATP World Tour, a w 8 był finalistą. W 1984 roku awansował do finału wielkoszlemowego Australian Open, przegrywając w spotkaniu o tytuł z Matsem Wilanderem. W kolejnym sezonie osiągnął finał Wimbledonu, w którym poniósł porażkę z Borisem Beckerem.
W grze podwójnej Curren doszedł do 53 finałów, z których w 26 zwyciężył. W 1982 roku został mistrzem US Open, a tworzył parę ze Steve'em Dentonem. W meczu finałowym para Curren–Denton pokonała Victora Amayę i Hanka Pfistera.
Curren odnosił sukcesy również w grze mieszanej, w której 3 razy został triumfatorem rozgrywek wielkoszlemowych. Za każdym razem zwycięską parę tworzył z Anne Smith. W 1981 i 1982 roku byli najlepsi na US Open, a na Wimbledonie wygrali w 1982 roku.
W rankingu gry pojedynczej Curren najwyżej był na 5. miejscu (22 lipca 1985), a w klasyfikacji gry podwójnej na 3. pozycji (3 stycznia 1983).
Po zakończeniu kariery został kapitanem RPA w Pucharze Davisa.
Finały w turniejach wielkoszlemowych[edytuj | edytuj kod]
Gra pojedyncza (0–2)[edytuj | edytuj kod]
| Końcowy wynik | Nr | Data | Turniej | Nawierzchnia | Przeciwnik | Wynik finału |
|---|---|---|---|---|---|---|
| Finalista | 1. | 1984 | Australian Open, Melbourne | Trawiasta |  Mats Wilander
|
7:6, 4:6, 6:7, 2:6 |
| Finalista | 2. | 1985 | Wimbledon, Londyn | Trawiasta |  Boris Becker
|
3:6, 7:6, 6:7, 4:6 |
Gra podwójna (1–0)[edytuj | edytuj kod]
| Końcowy wynik | Nr | Data | Turniej | Nawierzchnia | Partner | Przeciwnicy | Wynik finału |
|---|---|---|---|---|---|---|---|
| Zwycięzca | 1. | 1982 | US Open, Nowy Jork | Twarda |  Steve Denton
|
Victor Amaya Hank Pfister
|
6:2, 6:7, 5:7, 6:2, 6:4 |
Gra mieszana (3–0)[edytuj | edytuj kod]
| Końcowy wynik | Nr | Data | Turniej | Nawierzchnia | Partnerka | Przeciwnicy | Wynik finału |
|---|---|---|---|---|---|---|---|
| Zwycięzca | 1. | 1981 | US Open, Nowy Jork | Twarda | Anne Smith
|
JoAnne Russell Steve Denton
|
6:3, 7:6 |
| Zwycięzca | 2. | 1982 | Wimbledon, Londyn | Trawiasta | Anne Smith
|
 Wendy Turnbull John Lloyd
|
2:6, 6:3, 7:5 |
| Zwycięzca | 3. | 1982 | US Open, Nowy Jork | Twarda | Anne Smith
|
Barbara Potter Ferdi Taygan
|
6:7, 7:6, 7:6 |
Bibliografia[edytuj | edytuj kod]
- Profil na stronie ATP [online], Association of Tennis Professionals [dostęp 2013-11-10] (ang.).
- Profil na stronie ITF [online], International Tennis Federation [dostęp 2013-11-10] (ang.).