S-III (szybowiec)
| |
| Dane podstawowe | |
| Państwo | |
|---|---|
| Producent | |
| Konstruktor |
Józef Wallis |
| Typ | |
| Konstrukcja |
drewniana |
| Załoga |
2 |
| Historia | |
| Data oblotu | |
| Wycofanie ze służby |
1925 |
| Liczba egz. |
1 |
| Dane techniczne | |
| Wymiary | |
| Rozpiętość |
9,8 m |
| Długość |
6,2 m |
| Wysokość |
2,1 m |
| Powierzchnia nośna |
33,3 m² |
| Dane operacyjne | |
| Liczba miejsc | |
| 2 | |
| Użytkownicy | |
| Polska | |
S-III – polski szybowiec amatorski zbudowany w dwudziestoleciu międzywojennym.
Historia[edytuj | edytuj kod]
Komitet Wojewódzki Ligi Obrony Powietrznej i Przeciwgazowej w Poznaniu zlecił inżynierowi Józefowi Wallisowi opracowanie szybowca przeznaczonego do udziału w II Wszechpolskim Konkursie Szybowcowym.
Konstruktor wzorował się na dwumiejscowym dwupłatowym szybowcu Fokker FG.2, na którym w 1922 roku ustanowiono światowy rekord długotrwałości lotu. Szybowiec zbudowano w Wielkopolskiej Wytwórni Samolotów „Samolot” z wykorzystaniem dostępnych tam elementów konstrukcyjnych. Konstruktor wykorzystał m.in. płat samolotu Hanriot H.28. Szybowiec został zgłoszony do udziału w konkursie i otrzymał numer konkursowy 19. Miał go pilotować Jerzy Kossowski.
Szybowiec został przetransportowany na miejsce zawodów w Oksywiu. Po zmontowaniu komisja techniczna nie dopuściła go do udziału w lotach z uwagi na złe wyważenie konstrukcji. Dalsze jego losy nie są znane.
Konstrukcja[edytuj | edytuj kod]
Dwumiejscowy szybowiec w układzie dwupłata.
Kadłub podłużnicowy. Pierwsze miejsce przebaczone dla pilota, drugie dla pasażera.
Płat dwudźwigarowy o obrysie prostokątnym, o jednakowej rozpiętości i cięciwie (istniała możliwość wymiennego stosowania płatów), kryty w całości płótnem. Płat dolny dwudzielny, płat górny trójdzielny z centralnym baldachimem. Lotki znajdowały się na obu płatach. Komora płatów połączona była czterema parami międzyskrzydłowych zastrzałów równoległych i usztywniona krzyżowymi naciągami z drutu.
Usterzenie klasyczne w układzie dolnokrzyżowym. Statecznik poziomy jednoczęściowy. Napęd sterów linkowy.
Podwozie główne złożone z dwóch równoległych płóz oraz płozy ogonowej.
Bibliografia[edytuj | edytuj kod]
- Jerzy B. Cynk: Polish aircraft 1893-1939. London: Putman & Company, 1971, s. 675. ISBN 0-370-00085-4. OCLC 831346721.
- Andrzej Glass: Polskie konstrukcje lotnicze 1893-1939. Warszawa: Wydawnictwa Komunikacji i Łączności, 1976, s. 362. OCLC 830596725.
- Ks. Robert Kulczyński: II Wszechpolski Konkurs Szybowcowy Oksywie koło Gdyni (17 maja–14 czerwca 1925 roku). W: Bohaterowie drugiego planu: materiały zebrane i przygotowane z okazji konferencji popularnonaukowej poświęconej przeszłości lotnictwa z cyklu „Historia Skrzydłami Malowana” pod patronatem Prezydenta Koszalina, Koszalin, 8-9 czerwca 2018 r. Warszawa: Fundacja Historyczna Lotnictwa Polskiego, 2018, s. 25. ISBN 978-83-64424-48-9. OCLC 1101917462.
- Motyl (dostęp: 2020-05-09)
- Bohatyrew "Motyl", 1925 (dostęp: 2020-05-09)
