Szkoła Podchorążych Broni Pancernej

Z Wikipedii, wolnej encyklopedii
Szkoła Podchorążych Broni Pancernej
Historia
Państwo

 Polska

Sformowanie

1940

Rozformowanie

1947

Dowódcy
Pierwszy

kpt. Marian Włodzimierz Żebrowski

Ostatni

mjr Tadeusz Poliszewski

Organizacja
Dyslokacja

Francja; Wielka Brytania

Rodzaj sił zbrojnych

Wojska lądowe

Rodzaj wojsk

Broń pancerna

Szkoła Podchorążych Broni Pancernejszkolna jednostka pancerna Polskich Sił Zbrojnych.

We Francji[edytuj | edytuj kod]

Szkoła Podchorążyoh Broni Pancernej w Ohateau de St. Esteve rozpoczęła swą działalność w marcu 1940. Pierwszy trzymiesięczny kurs objął 42 uczniów. Absolwenci kursu uzyskali tytuły podchorążych i awanse podoficerskie.

Komenda szkoły

  • komendant - kpt. Marian Włodzimierz Żebrowski
  • dyrektor nauk - kpt. Jan Hodoń

Po promocji Szkoła Podchorążych została przeniesiona do Cairanne i utworzono Batalion Szkolny Broni Pancernej. W jego skład weszły dwie kompanie szkolne po ok. 90 uczniów. Skład jednej kompania stanowili żołnierze z pełną maturą, w drugiej - z małą.

Dowództwo batalionu

  • dowódca (komendant) - mjr Mieczysław Poniatowski
  • dyrektor nauk - kpt. Jan Hadoń.
  • dowódca kompanii - kpt. Roman Gilewski i
  • dowódca kompanii - kpt. Aleksander Kruciński\

. 19 czerwca 1940 r. w porcie St. Jean-de-Luz szkoła załadowana została na statki i po kilku godzinach przybyła do portu Plymouth.

W Wielkiej Brytanii[edytuj | edytuj kod]

Powstała we Francji szkoła przybyła 24 czerwca 1940 r. do portu Plymouth w Wielkiej Brytanii. Początkowo została dyslokowana w Crawford w Szkocji. Tu w listopadzie został ukkończony kurs rozpoczęty we Francji. szkoliło się ok. 180 podchorążych. Tak we Francji jak i w Szkocji zajęcia były przeważnie tylko teoretyczne, gdyż czołgów szkolnych nie było. Sprzęt szkolny w Szkocji stanowiły 2 samochody ciężarowe, 2 motocykle i 2 ciągniki Cheni1ette. Po ukończeniu kursu podchorążowie otrzymali przydziały do jednostek liniowych, gdzie odbyli praktykę na sprzęcie i otrzymali stopnie oficerskie. Dalsze kursy Szkoły Podchorążych zostały czasowo przerwane.

Kadra szkoły

  • komendant szkoły - mjr Mieczysław Poniatowski
  • dyrektor nauk - kpt. Jan Hodoń
  • dowódca 1 kompanii - kpt. Roman Gilewski
  • dowódca 2 kompanii - kpt. Aleksander Kruciński

Szkołą podchorążych w ramach Centrum[edytuj | edytuj kod]

Szkołę odtworzono w strukturach Centrum Wyszkolenia Pancernego i Technicznego. Pierwszy kurs zrealizowano jeszcze w 1944 r. Przeznaczony był wyłącznie przez żołnierzy 1 Dywizji Pancernej, którzy mieli za sobą doświadczenia bojowe. Kurs ukończyło 30 podchorążych. na kolejnych kursach szkolono szeregowyoh z cenzusem, Polaków z armii niemieckiej. Szkolenie trwało osiem miesięcy i podzielone było na pięć okresów. W sumie dawało to 1408 godzin szkoleniowych. Od grudnia 1944 do 1 marca 1946, szkołę wypuściło osiem promocji.

Kadra szkoły

Komendanci poszczególnych klas:

  • por. K. Urbanowicz
  • por. J. Strycharczyk
  • por. K. Rządkowski
  • por. A. Namitkiewicz
  • por. J Politowski
  • rtm. T. Biały
  • por. E. Blajda
  • por. J. Klukowski
  • por. R Andruszkiewicz
  • por. J. Porczyński

Bibliografia[edytuj | edytuj kod]

  • Marian Żebrowski - "Zarys historii polskiej broni pancernej 1918-1947". Zarząd Zrzeszenia Kół Oddz. Broni Pancernej. Londyn 1971
  • Zbigniew Lalak: Broń pancerna w PSZ 1939-1945. Warsaw: Pegaz-Bis : O.K. Media, 2004. ISBN 83-922002-0-9.