Centrum Wyszkolenia Pancernego i Technicznego
| |
| Historia | |
| Państwo | |
|---|---|
| Sformowanie |
1943 |
| Rozformowanie |
1947 |
| Dowódcy | |
| Pierwszy |
ppłk dypl. Antoni Korczyński |
| Organizacja | |
| Dyslokacja |
Wielka Brytania |
| Rodzaj sił zbrojnych | |
| Rodzaj wojsk | |
Centrum Wyszkolenia Pancernego i Technicznego – szkolna jednostka pancerna Polskich Sił Zbrojnych.
Centrum Wyszkolenia Broni Pancernej[edytuj | edytuj kod]
W lutym 1940 r. sformowano we Francji Centrum Wyszkolenia Broni Pancernej z miejscem postoju w Serignan. Centrum szkoliło oficerów i podoficerów 10 Brygady Kawalerii. W końcu maja 1940 rozwiązano kursy, a uczniowie skierowani zostali do macierzystych pododdziałów.
Komenda centrum
- Komendant – ppłk Jerzy Gliński
- zastępca komendanta – mjr dypl. Antoni Korczyński
- dyrektor nauk – mjr January Suchodolski
Po klęsce Francji centrum ewakuowano do Wielkiej Brytanii i dyslokowano początkowo w Crawford w Szkocji. Jednak dopiero po przeniesieniu oddziałów pancernych do Blairgowrie Centrum wznowiło swoją działalność.
Szkolenie obejmowało początkowo kursy samochodowe i kursy mechaników. Kurs trwał 6 tygodni. Szkolono 50 oficerów i 150 szeregowych.
Centrum Wyszkolenia Pancernego i Technicznego[edytuj | edytuj kod]
W lipcu 1943 r. Centrum przeniesiono do Catterick Camp, w hrabstwie Yorkshire w Anglii. Zmieniono też nazwę na Centrum Wyszkolenia Pancernego i Technicznego. Kadrę Centrum stanowiło 152 oficerów, 284 podoficerów i 235 szeregowych. Stan uczniów wynosił 796 żołnierzy. Na mundurach żołnierze nosili z lewego ramienia plecione, błyszczące czarne sznury, przetykane pomarańczową nicią[1].
Centrum dzieliło się na dwie sekcje:
- sekcja studiów szkolenia pancernego
- sekcja studiów szkolenia technicznego
Pododdziały centrum
- Szwadron dowodzenia
- pluton administracyjny
- pluton gospodarczy
- pluton PWSK
- Szkoła pancerna
- dział kierowania i utrzymania
- kurs nawigacji kompasowej
- dział strzelców czołgowych
- kurs strzelecki przeciwlotniczy
- Szkoła Teohniczno-Motorowa
- Centrum uzbrojenia
- Oddział zapasowy
- Park i warsztat szkolny
- Kurs taktyczny broni pancernej dla oficerów sztabowych
Centrum Szkolenia Technicznego i Zawodowego[edytuj | edytuj kod]
W marcu 1946 r. Centrum zostało przeniesione do Fraserburgh. W 1946 r. Centrum, w ramach Polskiego Korpusu Przysposobienia i Rozmieszczenia, zostało przemianowane na Centrum Szkolenia Technicznego i Zawodowego.
Organizacja:
- Batalion dowodzenia
- kompania PWSK
- kompania administracyjna, kompania kadry,
- Oddział szkolny
- szwadron "A"
- szwadron „B”
- szwadron "C"
- Szkoła techniczna
- kursy traktorowe,
- kursy maszyn rolniczych
- kursy instalatorów elektrycznych,
- kursy kierowców i mechaników samochodowych.
Kadra centrum[edytuj | edytuj kod]
- Komendanci
- ppłk dypl. Antoni Korczyński
- ppłk Stanisław Gliński
- mjr Leonard Furs-Żyrkiewicz
- płk Leonard Łodzia-Michalski
- mjr Tadeusz Poliszewski
- ppłk Franciszek Szystowski
- zastępca komendanta – ppłk kaw. Jan Skawiński (1943 – XII 1946)
Przypisy[edytuj | edytuj kod]
- ↑ Stanisław Komornicki: Wojsko Polskie 1939-1945 : barwa i broń. s. 216.
Bibliografia[edytuj | edytuj kod]
- Stanisław Komornicki: Wojsko Polskie 1939-1945 : barwa i broń. Warszawa: Wydawnictwo Interpress, 1984. ISBN 83-223-2055-8.
- Marian Żebrowski – "Zarys historii polskiej broni pancernej 1918-1947". Zarząd Zrzeszenia Kół Oddz. Broni Pancernej. Londyn 1971
- Zbigniew Lalak: Broń pancerna w PSZ 1939-1945. Warsaw: Pegaz-Bis : O.K. Media, 2004. ISBN 83-922002-0-9.
| Dywizje | |
|---|---|
| Brygady | |
| Pułki | |
| Wyposażenie |
|
