Viola blanda

Z Wikipedii, wolnej encyklopedii
Viola blanda
Ilustracja
Systematyka[1][2]
Domena

eukarionty

Królestwo

rośliny

Podkrólestwo

rośliny zielone

Nadgromada

rośliny telomowe

Gromada

rośliny naczyniowe

Podgromada

rośliny nasienne

Nadklasa

okrytonasienne

Klasa

Magnoliopsida

Nadrząd

różopodobne

Rząd

malpigiowce

Rodzina

fiołkowate

Rodzaj

fiołek

Gatunek

Viola blanda

Nazwa systematyczna
Viola blanda Willd.
Hort. Berol. 1: t. 24 (1804)[3]
Synonimy
  • Viola alsophila Greene
  • Viola amoena Leconte
  • Viola blanda var. amoena Britton, Sterns & Poggenb.
  • Viola blanda var. palustriformis A.Gray
  • Viola burtonii Reeks
  • Viola incognita Brainerd
  • Viola incognita var. forbesii Brainerd
  • Viola leconteana G.Don[3]

Viola blanda Willd. – gatunek roślin z rodziny fiołkowatych (Violaceae). Występuje naturalnie we wschodniej i środkowej części Ameryki Północnej[3][4]. W całym swym zasięgu jest gatunkiem najmniejszej troski, ale regionalnie (w Manitobie i Illinois) jest krytycznie zagrożony[5].

Rozmieszczenie geograficzne[edytuj | edytuj kod]

Rośnie naturalnie we wschodniej i środkowej części Ameryki Północnej. Został zaobserwowany w Kanadzie (w prowincjach Alberta, Manitoba, Nowa Fundlandia i Labrador, Nowa Szkocja, Nowy Brunszwik, Ontario, Quebec, Saskatchewan i Wyspa Księcia Edwarda) oraz Stanach Zjednoczonych (w Alabamie, Connecticut, Delaware, Dystrykcie Kolumbii, Georgii, Illinois, Indianie, Iowa, Kentucky, Maine, Marylandzie, Massachusetts, Michigan, Minnesocie, New Hampshire, New Jersey, stanie Nowy Jork, Północnej Karolinie, Dakocie Północnej, Ohio, Pensylwanii, Rhode Island, Południowej Karolinie, Tennessee, Vermoncie, Wirginii, Wirginii Zachodniej i Wisconsin)[3][4]

Morfologia[edytuj | edytuj kod]

Pokrój
Bylina dorastająca do 3–20 cm wysokości, bezłodygowa, tworzy kłącza i rozłogi[4].
Liście
Blaszka liściowa ma kształt od owalnego do nerkowatego. Mierzy 2–4 cm długości oraz 2–4 cm szerokości, jest piłkowana na brzegu, ma sercowatą nasadę i wierzchołek od ostrego do spiczastego[4]. Ogonek liściowy jest czerwonawy, nagi i ma 2–11 mm długości[4][6]. Przylistki są równowąsko lancetowate[4].
Kwiaty
Pojedyncze, wyrastające z kątów pędów. Mają działki kielicha o kształcie od owalnego do lancetowatego. Płatki są odwrotnie jajowate i mają białą barwę, płatek przedni mierzy 8-10 mm długości, z purpurowymi żyłkami, wyposażony w obłą ostrogę o długości 1-2 mm[4].
Owoce
Torebki mierzące 4-6 mm długości, o kształcie od jajowatego do elipsoidalnego[4].
Gatunki podobne
Roślina jest podobna do fiołka błotnego (V. palustris), który jednak różni się zielonkawą torebką nasienną i brakiem czerwonawych ogonków liściowych[6].

Biologia i ekologia[edytuj | edytuj kod]

Rośnie w lasach, na wysokości do 2000 m n.p.m.[4] Kwitnie od kwietnia do maja[6].

Zobacz też[edytuj | edytuj kod]

Przypisy[edytuj | edytuj kod]

  1. Michael A. Ruggiero i inni, A Higher Level Classification of All Living Organisms, „PLOS One”, 10 (4), 2015, art. nr e0119248, DOI10.1371/journal.pone.0119248, PMID25923521, PMCIDPMC4418965 [dostęp 2020-02-20] (ang.).
  2. Peter F. Stevens, Angiosperm Phylogeny Website, Missouri Botanical Garden, 2001– [dostęp 2021-03-01] (ang.).
  3. a b c d Viola blanda Willd.. Plants of the World Online. [dostęp 2021-03-10]. (ang.).
  4. a b c d e f g h i Viola blanda. Plantes & Botanique. [dostęp 2021-03-10]. (fr.).
  5. Viola blanda / Smooth White Violet. NatureServe Explorer 2.0. [dostęp 2021-03-10]. (ang.).
  6. a b c Viola blanda (Sweet white violet). [w:] Native Plants of North America [on-line]. wildflower.org. [dostęp 2021-03-10]. (ang.).