Łukasz Czuma

Z Wikipedii, wolnej encyklopedii
Łukasz Czuma
Państwo działania

 Polska

Data i miejsce urodzenia

9 czerwca 1935
Zakopane

Data i miejsce śmierci

31 maja 2012
Lublin

profesor nauk ekonomicznych
Specjalność: historia doktryn społeczno-prawnych
Alma Mater

Katolicki Uniwersytet Lubelski

Doktorat

1962

Habilitacja

1972

Profesura

28 kwietnia 2000

Uczelnia

Katolicki Uniwersytet Lubelski

Odznaczenia
Krzyż Komandorski Orderu Odrodzenia Polski Krzyż Wolności i Solidarności Złoty Krzyż Zasługi

Łukasz Ignacy Czuma (ur. 9 czerwca 1935 w Zakopanem, zm. 31 maja 2012 w Lublinie) – polski ekonomista, prof. zw. doktor habilitowany, wykładowca Katolickiego Uniwersytetu Lubelskiego.

Życiorys[edytuj | edytuj kod]

Działacz niepodległościowej i antykomunistycznej organizacji Ruch oraz uczestnik Ruchu Obrony Praw Człowieka i Obywatela. W latach 1958–1990 był obserwowany przez SB jako figurant „Żebrak” w ramach operacji „Ciemnogród” (KUL), operacji „Omega” (Ruch) i „Omega II” (ROPCiO). W okresie 1970–1971 przebywał w Centralnym Więzieniu MSW w Warszawie podejrzany o przynależność do Ruchu. Po jego opuszczeniu szykanowano go w rozmaity sposób (m.in. „zatrzymania”, odmowa paszportu).

Kandydował bez powodzenia do Sejmu w wyborach parlamentarnych w 1991 z list Chrześcijańskiej Demokracji[1], a także w wyborach parlamentarnych w 2001 z listy Prawa i Sprawiedliwości[2].

16 marca 2007 został odznaczony Krzyżem Komandorskim Orderu Odrodzenia Polski przez prezydenta Lecha Kaczyńskiego za wybitne zasługi na rzecz przemian demokratycznych w Polsce[3][4]. W 1996 otrzymał Złoty Krzyż Zasługi[5]. W 2024 został odznaczony pośmiertnie Krzyżem Wolności i Solidarności[6].

Życie prywatne[edytuj | edytuj kod]

Był synem Ignacego Czumy, bratankiem Waleriana Czumy, bratem Andrzeja, Benedykta, Huberta i Jerzego Czumów.

Kariera naukowa[edytuj | edytuj kod]

1958 magisterium w KUL u doc. dr hab. Hanny Waśkiewicz na podstawie pracy Rola prawa w dziejach ludzkości w poglądach Władimira Siergiejewicza Sołowiewa[7]
1962 doktorat w KUL u promotora prof. dr hab. Czesława Strzeszewskiego na podstawie pracy Inwestycje jako czynnik wzrostu gospodarczego w poglądach Walta Whitmana Rostowa, Williama Arthura Lewisa i Daniela Hamberga
1972 habilitacja w KUL na podstawie pracy Francois Perroux teoria wzrostu zharmonizowanego a rozwój gospodarczy południowych Włoch (Mezzogiorno)
1981 zatwierdzenie habilitacji przez władze PRL
1992 profesor nadzwyczajny KUL
2000 tytuł profesora nauk ekonomicznych
2006 stanowisko profesora zwyczajnego KUL

Był także pracownikiem naukowym Wyższej Szkoły Służby Społecznej im. ks. Franciszka Blachnickiego w Suwałkach, Wyższej Szkoły Zarządzania i Przedsiębiorczości im. Bogdana Jańskiego w Łomży, Państwowej Wyższej Szkoły Techniczno-Ekonomicznej im. ks. Bronisława Markiewicza w Jarosławiu (gdzie pełnił funkcję prorektora), Wyższej Szkoły Menedżerskiej w Legnicy oraz Wydziału Zamiejscowego w Tarnowie Wyższej Szkoły Biznesu – National Louis University.

Książki[edytuj | edytuj kod]

  1. Łukasz Czuma: François Perroux' teoria wzrostu zharmonizowanego a rozwój gospodarczy południowych Włoch. Lublin: Redakcja Wydawnictw KUL, 1973, s. 144 strony.
  2. Niemarksistowska teoria ekonomii (1989)
  3. Zmiany gospodarcze w Polsce XX wieku (1990)
  4. Wprowadzenie do ekonomii (1992)
  5. Katolicka nauka społeczna (1993)
  6. Łukasz Czuma, Antoni Jarosz: Doktryny ekonomiczne. Rzeszów: Oficyna Wydawnicza Politechniki Rzeszowskiej, 1998, s. 168 stron. ISBN 83-7199-000-6.
  7. Historia myśli ekonomicznej (2005)
  8. Łukasz Czuma: Ekonomia między socjalizmem a liberalizmem. Lublin: Info Studio s.c., 2007, s. 249 stron. ISBN 978-83-925219-0-7.

Przypisy[edytuj | edytuj kod]

Bibliografia[edytuj | edytuj kod]

Linki zewnętrzne[edytuj | edytuj kod]