Józef Bilczewski

{{{rodzaj}}}
{{{imię}}}

{{{tytuły}}}
[[Plik:{{{grafika}}}|240x240px|alt=Ilustracja|{{{podpis grafiki}}}]] {{{podpis grafiki}}}
Data i miejsce urodzenia	{{{data urodzenia}}} {{{miejsce urodzenia}}}
Data i miejsce śmierci	{{{data śmierci}}} {{{miejsce śmierci}}}
Czczony przez	{{{kościół}}}
Beatyfikacja	{{{data beatyfikacji}}} {{{miejsce beatyfikacji}}} przez {{{beatyfikujący}}}
Kanonizacja	{{{data kanonizacji}}} {{{miejsce kanonizacji}}} przez {{{kanonizujący}}}
Wspomnienie	{{{wspomnienie}}}
Atrybuty	{{{atrybuty}}}
Patron	{{{patron}}}
Szczególne miejsca kultu	{{{miejsce kultu}}}
[[Plik:{{{faksymile}}}|130x100px|alt=Faksymile|{{{opis faksymile}}}]] {{{opis faksymile}}}

{{Święty infobox}} Sugerowane pola (wstaw w kodzie): | beatyfikujący = | miejsce kanonizacji = | data urodzenia = | patron = | kanonizujący = | miejsce beatyfikacji = | rodzaj = | data kanonizacji = | podpis grafiki = | atrybuty = | miejsce kultu = | faksymile = | data beatyfikacji = | miejsce śmierci = | tytuły = | wspomnienie = | imię = | data śmierci = | kościół = | grafika = | miejsce urodzenia = | opis faksymile = Nieznane pola: "Wspomnienie", "Miejsce_kanonizacji", "Miejsce_śmierci", "Data_urodzenia", "Miejsce_beatyfikacji", "Atrybuty", "Beatyfikowany_przez", "Kanonizowany_przez", "Miejsce_kultu", "Tytuły", "Patron", "Imię", "Miejsce_urodzenia", "Data_beatyfikacji", "Portret", "Kościół", "Data_kanonizacji", "zdjęcie podpis" oraz "Data_śmierci".

Józef Bilczewski

Data urodzenia	26 kwietnia 1860
Data śmierci	20 marca 1923
Miejsce pochówku	Cmentarz Janowski we Lwowie, Katedra Wniebowzięcia Najświętszej Marii Panny we Lwowie
arcybiskup metropolita lwowski
Okres sprawowania	1900–1923
Wyznanie	katolickie
Kościół	rzymskokatolicki
Prezbiterat	6 lipca 1884
Nominacja biskupia	17 grudnia 1900
Sakra biskupia	20 stycznia 1901

{{Duchowny infobox}} Sugerowane pola (wstaw w kodzie): | alt grafiki = | faksymile = | imię i nazwisko org = | opis grafiki = | miejsce pochówku = | kraj działania = | opis faksymile = Nieznane pola: "imię przybrane oryginalne", "imię i nazwisko oryginalne" oraz "państwo".

Sukcesja apostolska

Data konsekracji	20 stycznia 1901
Konsekrator	Jan Puzyna
Współkonsekratorzy	Andrzej Szeptycki Józef Sebastian Pelczar
Konsekrowani biskupi Bolesław Twardowski 12 stycznia 1919
Współkonsekrowani biskupi Leon Wałęga 12 maja 1901 Hryhory Chomyszyn 19 czerwca 1904 Władysław Bandurski 30 grudnia 1906

Józef Bilczewski (ur. 26 kwietnia 1860 w Wilamowicach, zm. 20 marca 1923 we Lwowie) – polski święty Kościoła katolickiego, arcybiskup lwowski obrządku łacińskiego, profesor teologii dogmatycznej na Uniwersytecie Jana Kazimierza we Lwowie, rektor tego Uniwersytetu.

Biografia

Dzieciństwo i młodość

Urodził się w Wilamowicach koło Kęt w ubogiej rodzinie stolarza-cieśli, a zarazem rolnika – Franciszka Biby i Anny z Fajkiszów. W latach 1868-1872 uczęszczał do szkoły ludowej w Wilamowicach (trzy klasy) i Kętach (czwarta klasa). W latach 1872-1880 był uczniem gimnazjum w Wadowicach, w którym zdał z odznaczeniem maturę. Następnie wstąpił do Wyższego Seminarium Duchownego Archidiecezji Krakowskiej. Jednocześnie rozpoczął studia na Wydziale Teologicznym Uniwersytetu Jagiellońskiego. Równolegle był słuchaczem wykładów na Wydziale Filozoficznym. Obydwa fakultety ukończył z wynikiem celującym.

Kapłaństwo i praca naukowa

6 lipca 1884 przyjął święcenia kapłańskie z rąk kardynała Albina Dunajewskiego. Po święceniach, w 1895 pełnił posługę kapłańską w Mogile k. Krakowa. W latach 1885-1986 studiował na Wydziale Teologicznym Uniwersytetu Wiedeńskiego, dokąd został skierowany przez kard. Albina Dunajewskiego, gdzie ciągu dwóch lat uzyskał stopień doktora teologii. W latach 1886-1887 studiował archeologię starochrześcijańską na Uniwersytecie Gregoriańskim w Rzymie a w 1888 przez jeden semestr teologię dogmatyczną w Instytucie Teologicznym w Paryżu. W lata 1888-1890 po powrocie do kraju pracował przez rok jako wikariusz i katecheta w Kętach, przez następny rok w tym samym charakterze w Krakowie przy kościele św. Piotra i Pawła oraz jako suplent katechety (zastępca etatowego nauczyciela) w Gimnazjum św. Anny. W 1890 na bazie rozprawy pt. Archeologia chrześcijańska wobec historii Kościoła i dogmatu habilitował się na Uniwersytecie Jagiellońskim z dogmatyki fundamentalnej. W 1891 mianowany został profesorem nadzwyczajnym dogmatyki specjalnej i objął Katedrę Dogmatyki Szczegółowej na Wydziale Teologicznym Uniwersytetu Jana Kazimierza we Lwowie. W 1893 uzyskał tytuł profesora zwyczajnego. W roku akademickim 1896/1897 był dziekanem Wydziału Teologii, a w 1900 rektorem Uniwersytetu Jana Kazimierza.

Był mnemonikiem. Odznaczał się niewiarygodnymi zdolnościami zapamiętywania tekstów przeczytanych książek. Napisał szereg prac naukowych, m.in. Archeologia chrześcijańska wobec historii kościoła i dogmatu oraz Eucharystia w świetle najdawniejszych pomników piśmiennych, ikonograficznych i epigraficznych.

Biskupstwo

17 grudnia 1900 papież Leon XIII ustanowił go metropolitą arcybiskupem lwowskim obrządku łacińskiego. 20 stycznia 1901 w katedrze we Lwowie uzyskał sakrę biskupią z rąk kard. Jana Puzyny. Współkonsekratorami byli: abp lwowski obrządku greckokatolickiego Andrzej Szeptycki i biskup przemyski Józef Sebastian Pelczar. W 1901 roku, w Czerniowcach, został członkiem wspólnoty katolickiej K.D.St.V. Frankonia-Czernowitz w niemieckim Cartellverband.

Praca duszpasterska

Dzięki jego inicjatywie powstało na terenie archidiecezji lwowskiej 330 obiektów sakralnych na czele z monumentalnym kościołem świętej Elżbiety we Lwowie. Wspierał rozwój Wilamowic, a także miejscową społeczność i jej życie edukacyjne. W swojej pracy duszpasterskiej wzorował się na bł. Jakubie Strzemię. Pragnął pomagać wszystkim potrzebującym pomocy materialnej i duchowej. Głosił pogląd, że sama praca w kościele nie wystarcza, że należy do niej dołączyć pracę społeczną dążącą do oświecenia i poprawy bytu materialnego parafian oraz do usunięcia wszelkiego rodzaju nadużyć, którym ulegały środowiska ekonomicznie słabsze. W celu przygotowania księży do tej akcji organizował w swoim pałacu we Lwowie specjalne kursy społeczne. Wybudował dla stowarzyszeń katolickich (z własnych funduszy i subwencji sejmu) Dom Katolicki we Lwowie. Zajmował się pomocą dla studentów, szkół ludowych, środowisk robotniczych, wspomagał materialnie ubogich. Dla nich w czasie I wojny światowej był moralnym i materialnym oparciem. Dzięki niemu w 1907 przybyli na ziemie polskie pallotyni, gdyż pozwolił im osiedlić się w Jajkowcach na terenie jego diecezji.

Postawa w czasie walk polsko-ukraińskich

W czasie walk polsko-ukraińskich o Lwów w listopadzie 1918 stał na czele komitetu ratunkowego, który dostarczał żywność najbiedniejszym. Obaj arcybiskupi kościoła katolickiego we Lwowie: łaciński arcybiskup Józef Bilczewski i greckokatolicki metropolita Andrzej Szeptycki nie tylko próbowali pośredniczyć w toczących się rokowaniach, ale pod wpływem nuncjusza apostolskiego Achillesa Rattiego odczytali 16 listopada 1918 listy pasterskie, nawołujące wiernych do zaprzestania rozlewu krwi. Józef Bilczewski odznaczał się wielką wrażliwością społeczną, troską o biedotę. Usiłował zmniejszać konflikty polsko-ukraińskie.

Propagator kultu NMP Królowej Polski

• W listopadzie 1905 r. zwołał pierwszy na ziemiach polskich Kongres Mariański poświęcony Najświętszej Maryi Pannie.
• Był wielkim czcicielem Matki Bożej Częstochowskiej Królowej Polski, uważając Jej kult za jeden z najważniejszych czynników w zjednoczeniu i odrodzeniu narodu w latach zaborów. Po kradzieży koron z 22 na 23 września 1909 na Jasnej Górze, arcybiskup Bilczewski uprosił u papieża Piusa X złote korony dla obrazu Matki Bożej Jasnogórskiej, które 21 kwietnia 1910 jako główny organizator tego dzieła wraz z delegacjami ze wszystkich zaborów odebrał z rąk Piusa X. Konsekwencją tego był zakaz władz carskich na uczestnictwo w koronacji obrazu, który odbył się 22 maja 1910. Wiązało się to z faktem, że abp Bilczewski wcześniej sprzeciwił się, aby nowe korony zostały ufundowane przez rosyjskiego cara.
• dzięki niemu Pius X 29 listopada 1908 wydał dekret wprowadzający do litanii loretańskiej na terenie diecezji lwowskiej i przemyskiej wezwanie: Królowo Polski, módl się za nami
• w 1909 starał się się u papieża o zgodę na obchody święta Matki Bożej - Królowej Korony Polskiej;
• 7 lipca 1910 dzięki jego staraniom Pius X wydał dekret, w którym potwierdzał kult Matki Bożej jako Królowej Korony Polskiej i ustanawiał liturgiczne święto Królowej Korony Polskiej dla diecezji lwowskiej i przemyskiej (obchodzono je w pierwszą niedzielę maja jako święto dziękczynienia za opiekę Matki Bożej nad Polską, a od 1914 roku - w dniu 2 maja)
• 22 kwietnia 1910 na jego prośbę Pius X ustanowił Maryję Królową Korony Polskiej patronką archidiecezji lwowskiej.
• pod koniec 1920 za swą cześć dla Matki Bożej Częstochowskiej Królowej Polski Zakonu Paulinów na Jasnej Górze nadali mu godność konfratra zakonu paulinów, którą przyjął podczas pobytu na Jasnej Górze w maju 1921.

Choroba i śmierć

Grób św. Józefa Bilczewskiego na cmentarzu Janowskim we Lwowie

18 stycznia 1923 zapadł na ciężką chorobę (anemia pernitiosa - niedokrwistość złośliwa), następstwo - jak można przypuszczać - wytężonej pracy i prawie ascetycznego trybu życia. Zmarł 20 marca 1923 we Lwowie. Został pochowany pośród ubogich na cmentarzu Janowskim, odprowadzany na miejsce wiecznego spoczynku przez tłumy przedstawicieli wszystkich środowisk Lwowa. Jego zabalsamowane serce przekazano do parafii św. Stanisława Biskupa w Lubaczowie, gdzie spoczęło obok ołtarza z relikwiami metropolity halicko-lwowskiego bł. Jakuba Strzemię. W 2001 urnę z sercem ofiarowano katedrze lwowskiej. Papież Pius XI nazwał go jednym z największych Biskupów Świata.

Doktorat honoris causa

• w 1921 przyznano mu doktorat honoris causa Uniwersytetu Warszawskiego

Proces beatyfikacyjny i kanonizacyjny

Jeszcze za życia mówiono o nim jak o świętym. 2 lipca 1944 wyrażono zgodę na przeprowadzenie procesu beatyfikacyjnego. Pierwsza sesja tego procesu odbyła się w 1952 w rezydencji Arcybiskupiej w Krakowie. Praca tego trybunału trwała 9 lat. W 1962 przesłano akta procesu do Kongregacji Świętych Obrzędów w Rzymie. 17 grudnia 1997 Jan Paweł II podpisał dekret o heroiczności cnót. 26 czerwca 2001 beatyfikowany przez Papieża Jana Pawła II podczas jego wizyty we Lwowie. Kanonizacja Józefa Bilczewskiego przez papieża Benedykta XVI odbyła się 23 października 2005 w Rzymie. Datę kanonizacji wyznaczył jeszcze Jan Paweł II.

Wspomnienie liturgiczne w Kościele katolickim na świecie obchodzone jest w dzienną pamiątkę śmierci (20 marca). Kościół katolicki w Polsce wspomina świętego 23 października, w rocznicę kanonizacji.

Kult i upamiętnienie

• 27 września 2007 kardynał Marian Jaworski w kaplicy Matki Bożej Częstochowskiej znajdującej się w podziemiach bazyliki św. Piotra poświęcił mozaikę ku czci Św. Józefa Bilczewskiego.
• 29 czerwca 2009 Konferencja Episkopatu Polski opublikowała list pasterski z okazji 150. rocznicy urodzin Świętego Arcybiskupa Józefa Bilczewskiego
• 23 października 2009 przy Wyższym Seminarium Duchownym Archidiecezji Lwowskiej we Lwowie-Brzuchowicach rozpoczął działalność dla osób świeckich Instytut Teologiczny im. św. Józefa Bilczewskiego.
• 29 kwietnia 2010 z okazji 150. rocznicy urodzin św. abp. J. Bilczewskiego Senat Rzeczypospolitej Polskiej podjął uchwałę składającą Mu hołd i wyrazy wdzięczności,

Zobacz też

• beatyfikowani i kanonizowani przez Jana Pawła II
• modlitwa za wstawiennictwem świętego
• polscy święci i błogosławieni
• święci i błogosławieni Kościoła katolickiego