Škoda Yeti

Z Wikipedii, wolnej encyklopedii
Škoda Yeti
Ilustracja
Škoda Yeti przed liftingiem
Inne nazwy

Škoda Yeti L

Producent

Škoda

Projektant

Thomas Ingenlath
Peter Wouda
Andres Meyer
Jens Manske

Zaprezentowany

Geneva Motor Show 2009

Okres produkcji

2009 – 2017 (Europa)
2013 – 2018 (Chiny)

Miejsce produkcji

Czechy Kvasiny
Kazachstan Ust-Kamienogorsk
Ukraina Sołomonowo
Rosja Niżny Nowogród
Szanghaj
Indie Aurangabad

Następca

Škoda Kamiq
Škoda Karoq

Dane techniczne
Segment

crossover segmentu B

Typy nadwozia

5-drzwiowy crossover

Skrzynia biegów

5 i 6-biegowa manualna
6 i 7-biegowa automatyczna DSG

Napęd

przedni
AWD

Długość

4222 mm

Szerokość

1793 mm

Wysokość

1671-1691 mm

Rozstaw osi

2578 mm

Masa własna

1245-1585 kg

Zbiornik paliwa

60 l

Liczba miejsc

5

Test Euro NCAP

5 gwiazdek

Bagażnik

405-1760 l

Ładowność

620 kg

Dane dodatkowe
Pokrewne

Škoda Octavia
Volkswagen Tiguan
Audi Q3

Konkurencja

Kia Soul
Suzuki SX4
Peugeot 2008
Suzuki Grand Vitara

Škoda Yetiosobowy crossover klasy aut miejskich produkowany pod czeską marką Škoda w latach 2009 – 2018.

Historia modelu[edytuj | edytuj kod]

Škoda Yeti - tył
Škoda Yeti po liftingu

Pojazd został po raz pierwszy zaprezentowany jako koncept podczas targów motoryzacyjnych w Genewie w 2005 roku[1]. Wersja produkcyjna, która zaprezentowana została podczas tych samych targów cztery lata później nie różniła się wiele od prototypu.

Samochód został zbudowany na bazie Škody Octavia 4x4 ze zmodyfikowanym zawieszeniem. W stosunku do modelu koncepcyjnego pojazd różni się m.in. delikatnie zmienionymi reflektorami przednimi oraz zupełnie nowym wnętrzem. Pojazd został opracowany przez dwa zespoły projektowe: od pierwszego projektu do etapu modelu wystawienniczego powstawał pod okiem grupy dowodzonej przez Thomasa Ingenhalta, a normalizację projektu do wersji produkcyjnej prowadził zespół Jensa Manske[1].

Lifting[edytuj | edytuj kod]

Podczas targów motoryzacyjnych w Paryżu w 2012 roku zaprezentowano wersję po modernizacji. Zmieniony został m.in. przód pojazdu w którym zastosowane zostały nowe reflektory zintegrowane ze światłami do jazdy dziennej, nową atrapę chłodnicy, zderzak oraz maskę silnika. Zmodyfikowana została także klapa bagażnika, tylne lampy oraz zderzak. We wnętrzu pojazdu zastosowana została nowa kierownica[2], a także poszerzono listy wyposażenia standardowego oraz opcjonalnego pojazdu. Jako pierwsza Škoda auto otrzymało tylną kamerę cofania[1]. Wersje z napędem na cztery koła otrzymały sprzęgło Haldex 5. generacji[3]. Auto występuje w wersji miejskiej oraz terenowej, która wyróżnia się plastikowymi nakładkami na nadwoziu.

Pojazd otrzymał tytuł Czeskiego Samochodu Roku 2010[4].

Škoda Yeti w latach 2013–2018 wytwarzana była także w Chinach w wariancie z przedłużonym rozstawem osi pod nazwą Yeti L.

Wersje wyposażeniowe[edytuj | edytuj kod]

  • Active
  • Adventure
  • Ambition
  • Champion[5]
  • E
  • Easy
  • Edition - wersja specjalna
  • Elegance
  • Experience
  • Fresh
  • Laurin & Klement[6]
  • Monte Carlo
  • S
  • SE
  • SE Plus
  • Sochi[7]
  • Street - wersja limitowana[8]
  • Style
  • Yeti
  • Urban - wersja limitowana 750 sztuk przeznaczona na rynek Wielkiej Brytanii[9]

Standardowe wyposażenie pojazdu obejmuje m.in. system ABS i ESP, elektryczne sterowanie szyb przednich, elektryczne sterowanie lusterek, światła przeciwmgłowe oraz 4 poduszki powietrzne i światła do jazdy dziennej.

W zależności od wybranej wersji wyposażeniowej przed lub po liftingu pojazd wyposażony może być m.in. w 9 poduszek powietrznych, wielofunkcyjną kierownicę, biksenonowe reflektory, klimatyzację automatyczną lub półautomatyczną, komputer pokładowy czujniki parkowania, 17-calowe alufelgi, skórzaną tapicerkę, podgrzewane przednie fotele oraz system nawigacji satelitarnej z 6,5-calowym ekranem dotykowym, kamerę cofania, tempomat, a także system wspomagający ruszenie pod górę[10] i światła tylne oraz do jazdy dziennej wyposażone w diody LED oraz światła przeciwmgłowe z funkcją doświetlania zakrętów, elektrycznie sterowane panoramiczne okno dachowe, a także asystenta parkowania i elektrycznie sterowany fotel kierowcy, funkcję rozpoznawania zmęczenia kierowcy.

Silniki[edytuj | edytuj kod]

Silnik Pojemność
skokowa
[cm³]
Typ silnika Moc maksymalna
[KM][KW] przy obr./min
Maks. moment
obrotowy [Nm]
przy obr./min
Przyspieszenie
0-100 km/h [s]
Prędkość
maks. [km/h]
Silniki benzynowe:
1.2 TSI 1197 R4 110 [81]/4600-5600 175/1400-4000 10,8 181
1.4 TSI 1390 R4 122 (90)/5000 200/1500-4000 10,0 187
1.4 TSI 1395 R4 125 [92]/5000-6000 200/1400-4000 10,0 187
1.4 TSI 4x4 1395 R4 150 [110]/5000-6000 250/1500-3500 8,8 193
1.8 TSI 1798 R4 160/4500 250/1500 8,4 200
Silniki wysokoprężne:
1.6 TDI CR 1598 R4 105/4400 250/1500 12,1 176
2.0 TDI CR 1968 R4 110 [81]/3500 250/1750-3000 11,7 180
2.0 TDI CR 4x4 1968 R4 110 [81]/3500 250/1750-3000 12,2 175
2.0 TDI CR 1968 R4 150 [110]/3500 340/1750-3000 9,0 199
2.0 TDI CR 4x4 1968 R4 150 [110]/3500 340/1750-3000 9,1 193

Przypisy[edytuj | edytuj kod]

  1. a b c Artur Kuśmierzak: Używana Škoda Yeti - awarie i problemy. autokult.pl. [dostęp 2016-06-07].
  2. Arkadiusz Gabrysiak: Nowa twarz Yeti – Škoda odświeża swojego crossovera. autokult.pl, 2013-08-14. [dostęp 2013-08-14].
  3. Lesław Sagan: Škoda Yeti po liftingu w dwóch wersjach. auto-swiat.pl, 2013-08-14. [dostęp 2013-08-14]. [zarchiwizowane z tego adresu (2013-10-09)].
  4. Skoda Yeti autem roku 2010 w Czechach. moto.onet.pl, 2009-12-15. [dostęp 2016-06-07].
  5. Tomasz Popławski: Skoda Yeti Champion – Mistrzowska formuła. autogaleria.pl, 2010-04-14. [dostęp 2016-06-07]. [zarchiwizowane z tego adresu (2016-08-16)].
  6. Bartosz Sińczuk: Skoda Yeti w wersji "na bogato". moto.pl, 2012-12-05. [dostęp 2013-08-14].
  7. Marcin Lewandowski: Salon Moskwa 2012 Skoda Yeti Sochi. moto.pl, 2012-08-30. [dostęp 2013-08-14].
  8. Marcin Lewandowski: Skoda Yeti Street. moto.pl, 2011-11-19. [dostęp 2013-08-14].
  9. Arkadiusz Gabrysiak: Škoda Yeti Urban – 750 sztuk dla Wielkiej Brytanii. autokult.pl, 2012-03-29. [dostęp 2013-08-14].
  10. Andrzej Karaczun: Škoda Yeti: ceny (od 62,9 tys. zł) i wyposażenie w Polsce. auto-swiat.pl, 2009-08-10. [dostęp 2016-06-07].