15 Batalion Saperów (LWP)
Historia | |
Państwo | |
---|---|
Sformowanie |
1944 |
Rozformowanie |
1945 |
Dowódcy | |
Pierwszy |
kpt. Józef Dąbek |
Działania zbrojne | |
II wojna światowa operacja łużycka operacja praska | |
Organizacja | |
Rodzaj sił zbrojnych | |
Rodzaj wojsk | |
Podległość | |
Skład |
etat nr 010/562 |
15 Batalion Saperów (15 bsap.) – oddział wojsk inżynieryjno-saperskich ludowego Wojska Polskiego.
Historia batalionu
[edytuj | edytuj kod]15 Batalion Saperów został sformowany w Berdyczowie na podstawie rozkazu dowódcy 1 Armii Polskiej w ZSRR nr 00127 z 4 lipca 1944 według etatu nr 010/562 jako organiczny oddział 1 Korpusu Pancernego. Formowanie rozpoczęto 16 lipca 1944[1].
W operacji łużyckiej współdziałał z jednostkami pancernymi w pokonywaniu przeszkód wodnych i zapór inżynieryjnych. Zbudował 6 mostów i przygotował 8 brodów na przeprawach przez Nysę Łużycką i Szprewę. Uczestniczył w operacji łużyckiej i praskiej wykonując rozkazy dowódcy 1 KPanc. oraz dowódców jednostek korpusu, do których bywał czasowo przydzielany[1].
Po powrocie do kraju brał udział w rozminowywaniu Górnego Śląska.
Rozformowany na mocy rozkazu nr 0248/org. z 14 września 1945 roku[1].
Obsada personalna dowództwa
[edytuj | edytuj kod]Obsada personalna dowództwa batalionu[1][2]:
- dowódca batalionu – kpt. Józef Dąbek (od VIII 1944 do końca wojny)
- zastępca dowódcy do spraw liniowych
- kpt. Nikiforow (VIII 1944 – II 1945 i od IV 1945)
- ppor. N. Mikolenus (III – IV 1945)
- zastępca dowódcy do spraw polityczno-wychowawczych
- ppor. Józef Sawicki (IX 1944 – III 1945)
- ppor. Franciszek Sitek (od IV 1945)
- szef sztabu – por. Anochin (VIII 1944 – IV 1945)
Organizacja batalionu wg etatu nr 010/562
[edytuj | edytuj kod]- Dowództwo i sztab
- pluton dowodzenia
- 3 x kompania saperów
- 3 x pluton saperów
- kompania minowania
- drużyna zaopatrzenia
- kwatermistrzostwo
- punkt pomocy medycznej
- lazaret weterynaryjny
- warsztaty i magazyn techniczny
- drużyna gospodarcza
Stan etatowy batalionu – 473 żołnierzy, w tym 37 oficerów, 90 podoficerów i 347 szeregowych.
Batalion posiadał 42 samochody i 483 miny.
Przypisy
[edytuj | edytuj kod]- ↑ a b c d Komornicki 1987 ↓, s. 223.
- ↑ Malczewski i Polkowski 1970 ↓, s. 168–169.
Bibliografia
[edytuj | edytuj kod]- Jerzy Kajetanowicz: Polskie wojska lądowe 1945-1960 : skład bojowy, struktury organizacyjne i uzbrojenie. Toruń ;Łysomice: Europejskie Centrum Edukacyjne, 2005. ISBN 83-88089-67-6.
- Juliusz Malczewski, Roman Polkowski: Wojsko Polskie : krótki informator historyczny o Wojsku Polskim w latach II wojny światowej. 4, Regularne jednostki ludowego Wojska Polskiego : formowanie, działania bojowe, organizacja, uzbrojenie, metryki jednostek inżynieryjno-saperskich, drogowych i chemicznych. Warszawa : Wydawnictwo Ministerstwa Obrony Narodowej, 1970.
- Stanisław Komornicki: Wojsko Polskie. Krótki informator historyczny o Wojsku Polskim w latach II wojny światowej. T. 3: Regularne jednostki Ludowego Wojska Polskiego. Formowanie, działania bojowe, organizacja, uzbrojenie, metryki jednostek kawalerii, wojsk pancernych i zmotoryzowanych. Warszawa: Wydawnictwo Ministerstwa Obrony Narodowej, 1987. ISBN 83-11-07419-4.
- Franciszek Kaczmarski, Stanisław Soroka: Wojska inżynieryjne LWP w latach 1945-1979. Wydawnictwo Ministerstwa Obrony Narodowej – Warszawa 1982. ISBN 83-11-06710-4