35. Międzynarodowy Festiwal Filmowy w Berlinie

Z Wikipedii, wolnej encyklopedii

35. Międzynarodowy Festiwal Filmowy w Berlinie odbył się w dniach 15-26 lutego 1985 roku. W konkursie głównym zaprezentowano 25 filmów pochodzących z 19 różnych krajów.

Jury pod przewodnictwem francuskiego aktora Jeana Marais przyznało nagrodę główną festiwalu, Złotego Niedźwiedzia, ex aequo niemieckiemu filmowi Kobieta i obcy w reżyserii Rainera Simona oraz brytyjskiemu filmowi Wetherby w reżyserii Davida Hare’a. Drugą nagrodę w konkursie głównym, Srebrnego Niedźwiedzia − Nagrodę Specjalną Jury, przyznano węgierskiemu filmowi Płatki, kwiaty, wieńce w reżyserii László Lugossyego[1].

Przebieg festiwalu[edytuj | edytuj kod]

Tegoroczne Berlinale zdominowało kino amerykańskie, na które nacisk położył dyrektor festiwalu Moritz de Hadeln. Prestiżowe produkcje z USA trafiły do konkursu głównego, podczas gdy sekcja Info-Schau zajęła się amerykańskim undergroundem i życiem subkultur (m.in. Gringo Lecha Kowalskiego o nowojorskich narkomanach, Paul Cadmus: Enfant Terrible at 80 Davida Sutherlanda o homoseksualnym malarzu, Before Stonewall Grety Schiller i Roberta Rosenberga o prawach gejów i lesbijek). Po ubiegłorocznym sukcesie przeglądu Środziemnomorska Panorama, w sekcji Info-Schau w czasie tegorocznej edycji zaprezentowano Panoramę Morza Bałtyckiego, w ramach której pokazano filmy z ZSRR, Polski, NRD, RFN oraz z krajów skandynawskich[2].

W konkursie głównym zwracała uwagę silna w tym roku reprezentacja kinematografii francuskiej (Michel Deville, Marguerite Duras, Jean-Luc Godard). Największy skandal stał się udziałem filmu Zdrowaś Mario Godarda. Konserwatyści i katolicy bezskutecznie próbowali go zakazać, oskarżając reżysera o bluźnierstwo[2].

Przebojami sekcji Forum były obrazy polityczne: Czasy Harveya Milka Roba Epsteina o zamordowanym działaczu gejowskim Harveyu Milku oraz Secret Honor Roberta Altmana o usuniętym z urzędu prezydenckiego Richardzie Nixonie. Z nazistowską przeszłością swojego kraju rozliczali się niemieccy filmowcy Thomas Harlan (Wundkanal) i Eberhard Fechner (trzyczęściowy dokument Der Prozeß - Eine Darstellung des Majdanek-Verfahrens in Düsseldorf)[2].

W ramach festiwalu odbyła się obszerna retrospektywa poświęcona filmowym efektom specjalnym[3], która rozpoczęła się tydzień przed oficjalnym otwarciem Berlinale. Wraz z dominującym w programie kinem amerykańskim, stała się ona przyczynkiem do burzliwych dyskusji nad komercjalizacją i amerykanizacją dzisiejszego kina[2].

Członkowie jury[edytuj | edytuj kod]

Przewodniczący jury konkursu głównego Jean Marais.

Konkurs główny[edytuj | edytuj kod]

Selekcja oficjalna[edytuj | edytuj kod]

Konkurs główny[edytuj | edytuj kod]

Następujące filmy zostały wyselekcjonowane do udziału w konkursie głównym o Złotego Niedźwiedzia i Srebrne Niedźwiedzie[5]:

Tytuł polski Tytuł oryginalny Reżyseria Kraj produkcji
O zmierzchu
After Darkness Sergio Guerraz i Dominique Othenin-Girard  Szwajcaria
Policz do dziesięciu
Contar hasta diez Oscar Barney Finn  Argentyna
Daengbyeot
땡볕
Daengbyeot
Ha Myeong-jung  Korea Południowa
Dzieci
Les enfants Marguerite Duras  Francja
Kobieta i obcy
Die Frau und der Fremde Rainer Simon  NRD
Heartbreakers
Heartbreakers Bobby Roth  Stany Zjednoczone
Zdrowaś Mario
Je vous salue, Marie Jean-Luc Godard  Francja
Loaf and Camouflage
Λούφα και Παραλλαγή
Loufa kai parallagi
Nicos Perakis  Grecja
Morenga
Morenga Egon Günther  RFN
Pani Soffel
Mrs. Soffel Gillian Armstrong  Stany Zjednoczone
1919
Nineteen Nineteen Hugh Brody  Wielka Brytania
Noc szmaragdowego księżyca
Noc smaragdového měsíce Václav Matějka  Czechosłowacja
Pehlivan
Pehlivan Zeki Ökten  Turcja
Śmierć we francuskim ogrodzie
Péril en la demeure Michel Deville  Francja
Sycylijski łącznik
Pizza Connection Damiano Damiani  Włochy
Miejsca w sercu
Places in the Heart Robert Benton  Stany Zjednoczone
Potomek białego lamparta
Потомок белого барса
Potomok biełogo barsa
Tołomusz Okiejew  ZSRR
Praktyka miłości
Die Praxis der Liebe Valie Export  Austria
Ronja, córka zbójnika
Ronja Rövardotter Tage Danielsson  Szwecja
Seburi monogatari
瀬降り物語
Seburi monogatari
Sadao Nakajima  Japonia
Stico
Stico Jaime de Armiñán  Hiszpania
Płatki, kwiaty, wieńce
Szirmok, virágok, koszorúk László Lugossy  Węgry
Śmierć białego konia
Der Tod des weißen Pferdes Christian Ziewer  RFN
Wetherby
Wetherby David Hare  Wielka Brytania
Wrong World
Wrong World Ian Pringle  Australia

Pokazy pozakonkursowe[edytuj | edytuj kod]

Następujące filmy zostały wyświetlone na festiwalu w ramach pokazów pozakonkursowych:

Tytuł polski Tytuł oryginalny Reżyseria Kraj produkcji
2010: Odyseja kosmiczna
2010 Peter Hyams  Stany Zjednoczone
Brazil
Brazil Terry Gilliam  Wielka Brytania
Pułapka
Country Richard Pearce  Stany Zjednoczone
Die Grünstein-Variante
Die Grünstein-Variante Bernhard Wicki  RFN
Niemanns Zeit - Ein deutscher Heimatfilm
Niemanns Zeit - Ein deutscher Heimatfilm Horst Kurnitzky i Marion Schmid  RFN
Proces tokijski
東京裁判
Tôkyô saiban
Masaki Kobayashi  Japonia
Yamaha, stragan rybny
雅马哈鱼档
Yamaha yudang
Zhang Liang  Chiny

Laureaci nagród[edytuj | edytuj kod]

Konkurs główny[edytuj | edytuj kod]

Złoty Niedźwiedź
Srebrny Niedźwiedź − Nagroda Specjalna Jury
Srebrny Niedźwiedź dla najlepszego reżysera
Srebrny Niedźwiedź dla najlepszej aktorki
Srebrny Niedźwiedź dla najlepszego aktora
Srebrny Niedźwiedź za wybitne osiągnięcie artystyczne
Srebrny Niedźwiedź za wybitny wkład artystyczny
Wyróżnienie honorowe

Konkurs filmów krótkometrażowych[edytuj | edytuj kod]

Złoty Niedźwiedź dla najlepszego filmu krótkometrażowego

Pozostałe nagrody[edytuj | edytuj kod]

Nagroda FIPRESCI

Przypisy[edytuj | edytuj kod]

  1. Prizes & Honours 1985. Berlinale. [dostęp 2018-09-19]. [zarchiwizowane z tego adresu (2019-06-26)]. (ang.).
  2. a b c d 35th Berlin International Film Festival. Berlinale. [dostęp 2018-10-24]. (ang.).
  3. Retrospective. Deutsche Kinemathek. [dostęp 2018-09-22]. (ang.).
  4. Juries 1985. Berlinale. [dostęp 2018-09-19]. (ang.).
  5. Programme 1985. Berlinale. [dostęp 2018-09-26]. (ang.).

Linki zewnętrzne[edytuj | edytuj kod]