40 Batalion Saperów

Z Wikipedii, wolnej encyklopedii
40 Batalion Saperów
Ilustracja
Barwy saperów noszone na kołnierzach kurtek
Historia
Państwo

 Polska

Sformowanie

1945

Organizacja
Dyslokacja

Katowice

Rodzaj wojsk

wojska inżynieryjne

Podległość

13 Dywizja Piechoty

40 Batalion Saperów – samodzielny pododdział wojsk inżynieryjno-saperskich ludowego Wojska Polskiego.

Sformowany na podstawie rozkazu Naczelnego Dowództwa Wojska Polskiego nr 58/org z 15 marca 1945 jako jednostka 13 Dywizji Piechoty w ramach realizacji planu rozbudowy wojska.

Dowódcy[edytuj | edytuj kod]

  • kpt. Tadeusz Poddubny

Struktura organizacyjna[edytuj | edytuj kod]

Etat 04/506[1]
  • Dowództwo i sztab
  • 3 kompanie saperów
    • 3 plutony saperów
    • drużyna zaopatrzenia
  • kwatermistrzostwo
    • magazyn techniczny
    • drużyna gospodarcza

Stan etatowy

żołnierzy - 254 (oficerów – 33, podoficerów – 44, szeregowych – 177)

sprzęt:

  • samochody – 3
  • łodzie MN – 1

Przypisy[edytuj | edytuj kod]

Bibliografia[edytuj | edytuj kod]

  • Jerzy Kajetanowicz: Polskie wojska lądowe 1945-1960 : skład bojowy, struktury organizacyjne i uzbrojenie. Toruń ;Łysomice: Europejskie Centrum Edukacyjne, 2005. ISBN 83-88089-67-6.
  • Juliusz Malczewski Roman Polkowski: Wojsko Polskie : krótki informator historyczny o Wojsku Polskim w latach II wojny światowej. 4, Regularne jednostki ludowego Wojska Polskiego : formowanie, działania bojowe, organizacja, uzbrojenie, metryki jednostek inżynieryjno-saperskich, drogowych i chemicznych. Warszawa : Wydawnictwo Ministerstwa Obrony Narodowej 1970.