Adenina
| ||||||||||||||||||||||||||
| ||||||||||||||||||||||||||
| Ogólne informacje | ||||||||||||||||||||||||||
| Wzór sumaryczny |
C5H5N5 | |||||||||||||||||||||||||
|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|
| Masa molowa |
135,13 g/mol | |||||||||||||||||||||||||
| Wygląd |
biały, krystaliczny proszek[1] | |||||||||||||||||||||||||
| Identyfikacja | ||||||||||||||||||||||||||
| Numer CAS | ||||||||||||||||||||||||||
| PubChem | ||||||||||||||||||||||||||
| DrugBank | ||||||||||||||||||||||||||
| ||||||||||||||||||||||||||
| ||||||||||||||||||||||||||
| ||||||||||||||||||||||||||
| ||||||||||||||||||||||||||
| Podobne związki | ||||||||||||||||||||||||||
| Podobne związki | ||||||||||||||||||||||||||
| Pochodne |
adenozyna, deoksyadenozyna, SAM, AMP, ADP, ATP, cAMP, NAD, FAD | |||||||||||||||||||||||||
| Jeżeli nie podano inaczej, dane dotyczą stanu standardowego (25 °C, 1000 hPa) | ||||||||||||||||||||||||||
Adenina, 6-aminopuryna – organiczny związek chemiczny z grupy puryn, jedna z pięciu zasad azotowych, wchodzących w skład podstawowych nukleotydów kwasów nukleinowych (DNA i RNA). W dwuniciowych kwasach nukleinowych adenina tworzy parę komplementarną z tyminą lub uracylem za pomocą dwóch wiązań wodorowych.
Adenina połączona z rybozą wiązaniem N-glikozydowym tworzy nukleozyd adenozynę, która fosforylowana jest w pozycji 5' do nukleotydów: adenozynomonofosforanu (AMP), adenozynodifosforanu (ADP) i adenozynotrifosforanu (ATP). Znany jest także 3′,5′-cykliczny adenozynomonofosforan (cAMP). Połączenie adeniny z deoksyrybozą to deoksyadenozyna. Do innych związków adeniny pełniących istotne funkcje biologiczne należą S-adenozylometionina (SAM) oraz dinukleotydy: nikotynoamidoadeninowy (NAD) i flawinoadeninowy (FAD).
Nazwa związku pochodzi od greckiego słowa ἀδήν aden oznaczającego „gruczoł”[5] i została nadana w 1885 roku przez Albrechta Kossela, który wyizolował adeninę z trzustki[6]. Dawniej była również nazywa witaminą B4, jednak nie jest obecnie uznawana za witaminę[7].
Przypisy[edytuj | edytuj kod]
- ↑ a b Podręczny słownik chemiczny, Romuald Hassa (red.), Janusz Mrzigod (red.), Janusz Nowakowski (red.), Katowice: Videograf II, 2004, s. 16, ISBN 83-7183-240-0.
- ↑ a b c Haynes 2016 ↓, s. 3-10.
- ↑ a b Haynes 2016 ↓, s. 5-88.
- ↑ Haynes 2016 ↓, s. 5-139.
- ↑ adenine, [w:] Alexander Senning, Elsevier’s Dictionary of Chemoetymology. The Whies and Whences of Chemical Nomenclature and Terminology, Amsterdam: Elsevier, 2007, s. 6, ISBN 978-0-444-52239-9.
- ↑ Appendix A. Brief Etymology of Some Traditional Chemical Names, [w:] Alex Nickon, Ernest F. Silversmith, Organic Chemistry. The Name Game. Modern Coined Terms and Their Origins, New York: Pergamon Press, 1987, s. 304, ISBN 0-08-035157-3.
- ↑ Water-Soluble Vitamins: The B Vitamins, [w:] H. Stephen Stoker, General, Organic, and Biological Chemistry, wyd. 6, Cengage Learning, 2012, s. 781, ISBN 978-1-133-10394-3.
Bibliografia[edytuj | edytuj kod]
- CRC Handbook of Chemistry and Physics, William M. Haynes (red.), wyd. 97, Boca Raton: CRC Press, 2016, ISBN 978-1-4987-5429-3 (ang.).