Alfons V Aragoński

Alfons V Aragoński
	; Alfons V Aragoński
	Król Aragonii, Sardynii i Korsyki
Okres	od 1416; do 1458
Poprzednik	Ferdynand I Sprawiedliwy
Następca	Jan II Aragoński
	Król Neapolu
Okres	od 1442; do 1458
Poprzednik	René I
Następca	Ferdynand I
	Dane biograficzne
Dynastia	Trastámara
Data urodzenia	1396
Data śmierci	27 czerwca 1458
Ojciec	Ferdynand I Sprawiedliwy
Matka	Eleonora z Alburquerque
Żona	Maria Kastylijska
	Odznaczenia
	Multimedia w Wikimedia Commons

Ten artykuł od 2010-02 zawiera treści, przy których brakuje odnośników do źródeł.

Należy dodać przypisy do treści niemających odnośników do źródeł. Dodanie listy źródeł bibliograficznych jest problematyczne, ponieważ nie wiadomo, które treści one uźródławiają.
Sprawdź w źródłach: Encyklopedia PWN • Google Books • Google Scholar • Federacja Bibliotek Cyfrowych • BazHum • BazTech • RCIN • Internet Archive (texts / inlibrary)
Po wyeliminowaniu niedoskonałości należy usunąć szablon {{Dopracować}} z tego artykułu.

Alfons V Aragoński zwany Wspaniałomyślnym (ur. 1396, zm. 27 czerwca 1458) – król Aragonii, Sardynii i Korsyki i hrabia Barcelony od 1416^[1] do 1458 oraz król Neapolu (jako Alfons I) od 1442 do 1458, gonfaloniere papieski.

Życiorys

Był synem Ferdynanda I i jednym z najbardziej zwracających na siebie uwagę władcą epoki renesansu.

Miał kontakty z królestwem Etiopii, w 1428 otrzymał list od władcy Etiopii Yeshaqa I, który proponował zawarcie mariażu oraz sojuszu przeciwko muzułmanom. W 1430^[2] zawarł pokój z Egiptem a w 1446 z Cyprem.

W 1421 roku bezdzietna królowa Neapolu Joanna II zaadoptowała Alfonsa w zamian za wsparcie floty aragońskiej w obronie przed flotą Ludwika III Andegaweńskiego. Plany przejęcia rządów w Neapolu jeszcze za życia Joanny nie powiodły się ze względu na bunt mieszkańców Neapolu przeciwko Aragończykom. Do planów zdobycia Neapolu Alfons powrócił w 1435 roku. W bitwie morskiej pod Ponzą flota aragońska poniosła klęskę a sam Alfons trafił do niewoli. Po odzyskaniu wolności zdobył jednak Neapol w 1442 roku^[3].

Ożenił się z Marią Kastylijską (córką króla Kastylii – Henryka III Chorowitego i jego żony Katarzyny Lancaster – córki Jana z Gandawy), z którą nie doczekał się dzieci. Spadkobiercą królestwa Neapolu został nieślubny syn Alfonsa V – Ferdynand I Ferrante, natomiast królestwa Aragonii – jego brat Jan II Aragoński.

Przypisy

↑ Mary Hollingsworth: The Borgias history's most notorious dynasty. Wyd. I. Londyn: Quercus, 2011, s. 15. ISBN 978-0-85738-916-9.
↑ Praca zbiorowa: Historia powszechna - Od imperium Karola Wielkiego do kryzysu XIV wieku. T. 8. Mediaset Group SA, 2007, s. 270. ISBN 978-84-9819-815-7.
↑ Wielka Historia Świata - Późne średniowiecze. Praca zbiorowa pod redakcją naukową Macieja Salamona. T. 5. Kraków: Oficyna Wydawnicza Fogra, 2005, s. 239. ISBN 83-85719-89-X.

[1] Mary Hollingsworth: The Borgias history's most notorious dynasty. Wyd. I. Londyn: Quercus, 2011, s. 15. ISBN 978-0-85738-916-9.

[2] Praca zbiorowa: Historia powszechna - Od imperium Karola Wielkiego do kryzysu XIV wieku. T. 8. Mediaset Group SA, 2007, s. 270. ISBN 978-84-9819-815-7.

[3] Wielka Historia Świata - Późne średniowiecze. Praca zbiorowa pod redakcją naukową Macieja Salamona. T. 5. Kraków: Oficyna Wydawnicza Fogra, 2005, s. 239. ISBN 83-85719-89-X.

[1]

[2]

[3]