Alkazar w Sewilli

Katedra, Alkazar i Główne Archiwum Indii w Sewillia
Obiekt z listy światowego dziedzictwa UNESCO
Kraj	Hiszpania
Typ	kulturowe
Spełniane kryterium	I, II, III, VI
Numer ref.	383
Regionb	Europa i Ameryka Północna
Historia wpisania na listę
Wpisanie na listę	1987 na 11. sesji
a Oficjalna nazwa wpisana na liście UNESCO b Oficjalny podział dokonany przez UNESCO
Położenie na mapie Sewilli Alkazar
Położenie na mapie Andaluzji Alkazar
Położenie na mapie Hiszpanii Alkazar
37°23′02″N 5°59′29″W

Fasada pałacu Piotra I

Dziedziniec panien

Alkazar w Sewilli – pałac królewski, którego początki sięgają XI w., kiedy rezydowali tutaj przedstawiciele kalifatu kordobańskiego. Rozbudowany w latach 1350-69 przez Piotra I Okrutnego w stylu mudéjar. Późniejsi królowie kontynuowali rozbudowę, przystosowując rezydencję do własnych potrzeb. Tutaj podejmowano decyzje o wysłaniu ekspedycji, m.in. Ferdynanda Magellana, tutaj Krzysztof Kolumb został przyjęty przez Izabelę Kastylijską i Ferdynanda Aragońskiego po podróży do Ameryki. Budowla zawiera wiele sal, patios i ogrodów. Bogactwo ornamentyki, dekoracji ceramicznych i komnat sprawia, że sewilski alkazar zalicza się do najwspanialszych kompleksów pałacowych w Hiszpanii^{[potrzebny przypis]}.