Baeza
| |||||
Państwo | |||||
---|---|---|---|---|---|
Wspólnota autonomiczna | |||||
Burmistrz |
Leocadio Marín Rodríguez | ||||
Powierzchnia |
194,3 km² | ||||
Wysokość |
769 m n.p.m. | ||||
Populacja (2008) • liczba ludności • gęstość |
| ||||
Nr kierunkowy |
+34 (953 74) | ||||
Kod pocztowy |
23440 | ||||
Tablice rejestracyjne |
J | ||||
Położenie na mapie Andaluzji | |||||
Położenie na mapie Hiszpanii | |||||
37°59′N 3°28′W/37,983333 -3,466667 | |||||
Strona internetowa |
Obiekt z listy światowego dziedzictwa UNESCO | |
Państwo | |
---|---|
Typ |
kulturowy |
Spełniane kryterium |
II, IV |
Numer ref. | |
Region[b] |
Europa i Ameryka Północna |
Historia wpisania na listę | |
Wpisanie na listę | |
Baeza – miasto w Andaluzji (południowa Hiszpania), w prowincji Jaén, od 2003 roku wraz z pobliską Úbedą na liście światowego dziedzictwa kulturowego i przyrodniczego UNESCO; uchodzi za perłę architektury renesansowej; ok. 15 tys. mieszkańców.
Historia miasta
[edytuj | edytuj kod]Za panowania rzymskiego istniała na miejscu Baezy miejscowość Baetia, co znaczyło szczęśliwe miasto. Następnie w VII wieku ustanowiona została siedzibą biskupstwa, a w czasie podboju Płw. Iberyjskiego przez Maurów, dostała się pod panowanie króla Bayyani, stając się stolicą małego państewka. W 1227[1] została wyzwolona spod panowania arabskiego przez Ferdynanda III Świętego. Jednocześnie na polecenie papieża Honoriusza III arcybiskup Toledo Rodrigo Ximenez ogłosił Baezę siedzibą odradzającego się biskupstwa, jednak już w 1246 przeniesiono dwór biskupi do Jaén. Rozkwit Baezy przypada na XVI wiek, w 1542 założono tu uniwersytet, wtedy też w mieście działał znany architekt Andrés de Vandelvira. W pierwszej dekadzie XX wieku mieszkańcem Baezy był słynny poeta Antonio Machado y Ruiz. Miasto słynie z uroczystych obchodów Wielkiego Tygodnia.
Najważniejsze zabytki
[edytuj | edytuj kod]- renesansowa Katedra Santa María, według projektu przebudowy (1567) wcześniejszego meczetu przez Andrésa de Vandelvira. Pozostałości meczetu można dostrzec w cokole dzwonnicy i krużganku. Capilla Sagrario oddzielona jest od kościoła bogato zdobioną kratą wykonaną przez Bartolomeo de Jaén
- renesansowy Palacio de los Marquesos de Jabalquinto z fasadą w stylu izabelińskim. Wzniesiony przez Juana Guasa[2] na zlecenie Alfonsa de Benavides Manrique, kuzyna Ferdynanda III Świętego.
- Antigua Universidad
- arabska Torre de los Aliatares
- Ayuntamiento, czyli ratusz w stylu plateresco
- Plaza del Pópulo, przy którym znajdują się Casa del Pópulo (1535–1540, dawna siedziba sądu, aktualnie siedziba informacji turystycznej), Puerta de Jaén z 1526 roku i Antigua Carniceria (stara rzeźnia) z 1550 roku oraz Fuente de los Leones – fontanna z czterema lwami leżącymi u stóp rzeźby kobiety, według legendy przedstawiającą Imilce[3], żonę Hannibala.
Współpraca
[edytuj | edytuj kod]Zobacz też
[edytuj | edytuj kod]Przypisy
[edytuj | edytuj kod]- ↑ Brigitte Hintzen-Bohlen: Sztuka i Architektura – Andaluzja. Warszawa: Wydawnictwo Philip Wilson, 2008, s. 372. ISBN 978-3-8331-5106-4.
- ↑ Brigitte Hintzen-Bohlen: Sztuka i Architektura – Andaluzja. Warszawa: Wydawnictwo Philip Wilson, 2008, s. 387. ISBN 978-3-8331-5106-4.
- ↑ Brigitte Hintzen-Bohlen: Sztuka i Architektura – Andaluzja. Warszawa: Wydawnictwo Philip Wilson, 2008, s. 377. ISBN 978-3-8331-5106-4.