Andrzej Gołaś (ur. 1946)

Z Wikipedii, wolnej encyklopedii
(Przekierowano z Andrzej Maria Gołaś)
Andrzej Gołaś
Ilustracja
Data i miejsce urodzenia

30 września 1946
Kraków

Prezydent Krakowa
Okres

od 4 listopada 1998
do 19 listopada 2002

Przynależność polityczna

Akcja Wyborcza Solidarność

Poprzednik

Józef Lassota

Następca

Jacek Majchrowski

Odznaczenia
Krzyż Oficerski Orderu Odrodzenia Polski Order Zasługi Republiki Włoskiej III Klasy (1951-2001) Krzyż Komandorski I Klasy Odznaki Honorowej za Zasługi

Andrzej Maria Gołaś (ur. 30 września 1946 w Krakowie[1]) – polski naukowiec, specjalista w zakresie sterowania dźwiękiem i informatyki stosowanej, profesor nauk technicznych, były prorektor Akademii Górniczo-Hutniczej w Krakowie, w latach 1998–2002 prezydent Krakowa, senator VI kadencji.

Życiorys[edytuj | edytuj kod]

Absolwent I Liceum Ogólnokształcącego im. Bartłomieja Nowodworskiego w Krakowie (1965). W 1970 ukończył studia na Wydziale Elektrotechniki, Automatyki, Informatyki i Elektroniki Akademii Górniczo-Hutniczej w Krakowie. W 1973 podjął pracę na tej uczelni[1]. W 1974 obronił doktorat z zakresu nauk technicznych, w 1985 habilitował się[2], w 1995 otrzymał tytuł profesora[3]. W latach 1996–1999 pełnił funkcję prorektora ds. ogólnych AGH. Opublikował liczne prace naukowe oraz ekspertyzy i opracowania dla potrzeb przemysłu, był m.in. rzeczoznawcą Ministerstwa Ochrony Środowiska w dziedzinie ochrony przed hałasem i drganiami.

W 1980 był współzałożycielem NSZZ „Solidarność” na AGH. W stanie wojennym został aresztowany za działalność związkową. W 1990 był szefem kampanii prezydenckiej Lecha Wałęsy w Małopolsce. Należał do Porozumienia Centrum (z ramienia którego w 1991 ubiegał się o mandat poselski), później do Koalicji Konserwatywnej i Ruchu Społecznego AWS. Następnie związał się z Platformą Obywatelską. W latach 1998–2002 pełnił funkcję prezydenta Krakowa, przewodniczył też Unii Metropolii Polskich.

W wyborach parlamentarnych w 2005 został wybrany senatorem VI kadencji z listy Platformy Obywatelskiej w okręgu krakowskim. W Senacie zasiadał w Komisji Gospodarki Narodowej oraz Komisji Rolnictwa i Ochrony Środowiska. W przedterminowych wyborach w 2007 nie ubiegał się o reelekcję.

Członek Polskiego Towarzystwa Mechaniki Teoretycznej i Stosowanej, Ligi Walki z Hałasem, amerykańskiego Audio Engineering Society.

Odznaczenia i wyróżnienia[edytuj | edytuj kod]

W 2009 został przez prezydenta Lecha Kaczyńskiego, za wybitne zasługi w pracy naukowo-badawczej i organizacyjnej, odznaczony Krzyżem Oficerskim Orderu Odrodzenia Polski[4]. W 2000 wyróżniony Krzyżem Komandorskim Orderu Zasługi Republiki Włoskiej[5], w 2001 Krzyżem Komandorskim I Klasy Odznaki Honorowej za Zasługi dla Republiki Austrii[6]. Otrzymał tytuł honorowego obywatela Łańcuta[7].

Życie prywatne[edytuj | edytuj kod]

Andrzej Gołaś jest żonaty, ma dwoje dzieci. Zamieszkał w Zabierzowie[8].

Przypisy[edytuj | edytuj kod]

  1. a b Gołaś Andrzej Maria, [w:] Władysław Tyrański, Kto jest kim w Krakowie. Lokalne władze, urzędy, instytucje, środowiska. Edukacja, zatrudnienie, pozycja zawodowa, działalność polityczna i społeczna, sympatie polityczne, rodzina, rozrywki i upodobania (dane z 1999 roku), Kraków: Krakowska Agencja Informacyjna, 2000, s. 97, ISBN 83-909309-2-7, OCLC 47866363.
  2. Gołaś Andrzej Maria, [w:] Władysław Tyrański, Kto jest kim w Krakowie. Lokalne władze, urzędy, instytucje, środowiska. Edukacja, zatrudnienie, pozycja zawodowa, działalność polityczna i społeczna, sympatie polityczne, rodzina, rozrywki i upodobania (dane z 1999 roku), Kraków: Krakowska Agencja Informacyjna, 2000, s. 98, ISBN 83-909309-2-7, OCLC 47866363.
  3. Prof. dr hab. inż. Andrzej Maria Gołaś, [w:] baza „Ludzie nauki” portalu Nauka Polska (OPI) [online] [dostęp 2023-01-30].[martwy link]
  4. M.P. z 2010 r. nr 28, poz. 325
  5. Commendatore Ordine al Merito della Repubblica Italiana, quirinale.it, 14 marca 2000 [dostęp 2017-09-23] (wł.).
  6. 10542/AB XXIV. GP – Anfragebeantwortung (elektr. übermittelte Version), parlament.gv.at, 23 kwietnia 2012 [dostęp 2023-01-30] (niem.).
  7. Honorary citizens, lancut.pl [dostęp 2022-05-04] (ang.).
  8. „Znad Rudawy”, wrzesień 2014, s. 6, ISSN 1505-2869.

Bibliografia[edytuj | edytuj kod]