Barbara Fusar-Poli

Z Wikipedii, wolnej encyklopedii
Barbara Fusar-Poli
Ilustracja
Barbara Fusar-Poli (2015)
Reprezentacja

 Włochy

Data i miejsce urodzenia

6 lutego 1972
Sesto San Giovanni

Wzrost

168 cm

Konkurencja

Pary taneczne

Partner sportowy

Maurizio Margaglio
Alberto Reani
Matteo Bonfa

Trener

Roberto Pelizzola, P. Mezzadri, Natalja Liniczuk

Klub

Agora Skating Team Milano

Zakończenie kariery

2002, 2006

Dorobek medalowy
Reprezentacja  Włochy
Igrzyska olimpijskie
brąz Salt Lake City 2002 pary taneczne
Mistrzostwa świata
złoto Vancouver 2001 pary taneczne
srebro Nicea 2000 pary taneczne
Mistrzostwa Europy
złoto Bratysława 2001 pary taneczne
srebro Lozanna 2002 pary taneczne
srebro Wiedeń 2000 pary taneczne
Finał Grand Prix
złoto Tokio 2000 pary taneczne
srebro Lyon 1999 pary taneczne
Strona internetowa

Barbara Fusar-Poli (ur. 6 lutego 1972 w Sesto San Giovanni) – włoska łyżwiarka figurowa, startująca w parach tanecznych z Mauriziem Margagliem. Brązowa medalistka olimpijska z Salt Lake City (2002) i uczestniczka igrzysk olimpijskich (1998, 2006), mistrzyni świata (2001), mistrzyni Europy (2001), zwyciężczyni finału Grand Prix (2000) oraz 9-krotna mistrzyni Włoch (1995–2002, 2006)[1]. Po zakończeniu kariery sportowej w 2006 roku została trenerką łyżwiarstwa w Mediolanie.

Życiorys[edytuj | edytuj kod]

Fusar-Poli w młodości interesowała się baletem, pływaniem, aby w wieku 9 lat ostatecznie wybrała łyżwiarstwo figurowe[2].

Kariera amatorska[edytuj | edytuj kod]

Pierwszym partnerem sportowym Fusar-Poli był Matteo Bonfa, a następnym Alberto Reani[2]. Współpracę z Mauriziem Margagliem rozpoczęła w 1994 roku. Para aż 9-krotnie zdobywała mistrzostwo Włoch (1995–2002, 2006) i odnosiła sukcesy na arenie międzynarodowej od początku wspólnej kariery. W 1996 roku po raz pierwszy stanęli na podium zawodów z cyklu Grand PrixSkate Canada International.

Wzięli udział w Zimowych Igrzyskach Olimpijskich 1998 w Nagano, gdzie zajęli 6. miejsce.

W sezonie 1999/2000 nie zajęli miejsca poniżej drugiego. Zdobyli srebro Trophée Lalique 1999, a następnie wygrali Skate America 1999 i Cup of Russia 1999. Awansowali do finału Grand Prix w Lyonie, gdzie ustąpili na podium jedynie francuskiej parze Marina Anisina / Gwendal Peizerat. Taki sam rezultat osiągnęli na mistrzostwach Europy i mistrzostwach świata, gdzie górą nadal byli Francuzi. W kolejnym sezonie Fusar-Poli / Margaglio byli niepokonani. Wygrali zawody Sparkassen Cup on Ice 2000 oraz kontynuowali passę zwycięstw w Cup of Russia 2000 i Skate America 2000. W finale Grand Prix 2000 w Tokio odnieśli kolejny sukces, pokonując parę rosyjską Łobaczowa / Awierbuch oraz parę litewską Drobiazko / Vanagas. Ponadto zdobyli tytuł mistrzów Europy w Bratysławie i tytuł mistrzów świata w Vancouver.

W swoim drugim występie olimpijskim, na Zimowych Igrzyskach Olimpijskich 2002 w Salt Lake City zdobyli brązowy medal pomimo upadku Margaglio podczas tańca dowolnego. Litewska para Drobiazko / Vanagas złożyła protest, ale nie został on uznany i utrzymano pierwotne wyniki[3]. Po igrzyskach Fusar-Poli / Margaglio nie wzięli udział w mistrzostwach świata i zakończyli amatorską karierę[2].

Para Fusar-Poli / Margaglio we wrześniu 2005 roku ogłosiła, że postanawia wrócić do rywalizacji specjalnie na Zimowe Igrzyska Olimpijskie 2006 w swojej ojczyźnie[2]. Po zdobyciu dziewiątego mistrzostwa Włoch wystąpili jedynie w zawodach olimpijskich w Turynie. Był to pierwszy konkurs tej pary na arenie międzynarodowej, w którym obowiązywał nowy system oceniania ISU. Po tańcu obowiązkowym byli niespodziewanymi liderami rywalizacji[4]. W tańcu oryginalnym na kilka sekund przed zakończeniem występu Margaglio stracił równowagę podczas wykonywania podnoszenia rotacyjnego i przewrócił się, upuszczając Fusar-Poli. Fusar-Poli przez około 30 sekund patrzyła na Margaglia, a następnie para opuściła lód[2]. Spadli na 7. miejsce w klasyfikacji po tańcu oryginalnym, ale dobra jazda w tańcu dowolnym pozwoliła im na zakończenie zawodów na 6. miejscu[2]. Po zakończeniu konkursu obydwoje potwierdzili, że ich złość po upadku wynikała z faktu popełnienia błędu, a nie wzajemnego obwiniania się za zaistniałą sytuację[2]. Kilka lat później Fusar-Poli wyznała, że podczas ich tańca oryginalnego na lodzie znajdowały się kryształy Swarovskiego z kostiumów wcześniejszych zawodników, ale upadek był wynikiem ich własnego błędu[5]. Igrzyska były ostatnim wspólnym konkursem Fusar-Poli i Margaglio, jednak kontynuowali oni wspólne występy w rewiach łyżwiarskich.

Fusar-Poli i Margaglio (2016)

Kariera trenerska[edytuj | edytuj kod]

Fusar-Poli z trenowaną przez nią parą taneczną Charlène Guignard i Marco Fabbri (2018)

W 2012 roku Fusar-Poli współpracowała ze sztabem trenerskim Igora Szpilbanda w Novi. Jej głównym ośrodkiem szkoleniowym jest jednak Mediolan, gdzie pracuje ze Stefano Caruso i trenuje łyżwiarzy na lodowisku Agora[6].

Życie prywatne[edytuj | edytuj kod]

W czerwcu 2000 roku poślubiła Diega Cattaniego[1], z którym ma dwoje dzieci: córkę Giorgię (ur. 24 czerwca 2004) i syna Christiana (ur. 2008)[2].

Osiągnięcia[edytuj | edytuj kod]

Z Maurizio Margaglio[edytuj | edytuj kod]

Zawody 94–95 95–96 96–97 97–98 98–99 99–00 00–01 01–02 05–06
Międzynarodowe[7]
Igrzyska olimpijskie 6 3 6
Mistrzostwa świata 10 9 5 5 2 1
Mistrzostwa Europy 10 8 7 5 4 2 1 2
GP Finał Grand Prix 5 5 2 1 4
GP Sparkassen Cup on Ice 1 1
GP NHK Trophy 5 3
GP Cup of Russia 1 1 1
GP Skate America 2 3 1 1
GP Skate Canada International 7 3
GP Trophée Lalique 6 2 2
Autumn Trophy 1
Lysiane Lauret Challenge 1
Memoriał Karla Schäfera 3
Krajowe[7]
Mistrzostwa Włoch 1 1 1 1 1 1 1 1 1

Z Alberto Reani[edytuj | edytuj kod]

Zawody 92–93 93–94
Międzynarodowe
Mistrzostwa świata 22 17
Mistrzostwa Europy 17
Nations Cup 6
Piruetten 6

Z Matteo Bonfa[edytuj | edytuj kod]

Zawody 89–90 90–91
Międzynarodowe: Kategorie młodzieżowe[8][9]
Mistrzostwa świata juniorów 15 10

Przypisy[edytuj | edytuj kod]

  1. a b International Skating Union Biography – Barbara Fusar-Poli / Maurizio Margaglio. ISU. [dostęp 2018-09-16]. (ang.).
  2. a b c d e f g h Deanna Couras Goodson: Fusar-Poli & Margaglio: Ice Dancers Bring the Heat to Torino. Life In Italy. [dostęp 2018-09-16]. (ang.).
  3. Lithuania ice dance protest rejected. BBC, 2002-02-21. [dostęp 2018-09-16]. (ang.).
  4. Italians hold shock ice dance lead. CNN, 2006-02-17. [dostęp 2018-09-16]. (ang.).
  5. Linda Przygodski, Lynn Rutherford: Rings and rinks: The glare, TV ratings and Sasha. Icenetwork, 2010-02-16. [dostęp 2018-09-16]. [zarchiwizowane z tego adresu (2013-01-25)]. (ang.).
  6. Barbara Fusar Poli to work with Igor Shpilband at the Novi Ice Arena. Art on Ice, 2012-07-22. [dostęp 2018-09-16]. (ang.).
  7. a b Competition Results – FUSAR POLI Barbara / MARGAGLIO Maurizio. figureskating.sportresult.com. [dostęp 2018-09-16]. [zarchiwizowane z tego adresu (2016-11-04)]. (ang.).
  8. World Junior Championships 1990. Colorado Springs, USA. skating.bplaced.net. [dostęp 2018-09-16]. (ang.).
  9. World Junior Championships 1991. Budapest, Hungary. skating.bplaced.net. [dostęp 2018-09-16]. (ang.).

Bibliografia[edytuj | edytuj kod]