Anżelika Kryłowa
| Anżelika Kryłowa | ||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||
 Anżelika Kryłowa (2010) | ||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||
| Reprezentacja |  Rosja ZSRR
| |||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||
| Data i miejsce urodzenia | 4 lipca 1973 Moskwa | |||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||
| Wzrost | 171 cm | |||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||
| Konkurencja | Pary taneczne | |||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||
| Partner sportowy | Oleg Owsiannikow Władimir Fiodorow Władimir Leliuch | |||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||
| Trener | Natalja Liniczuk, Giennadij Karponosow | |||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||
| Zakończenie kariery | 1999 | |||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||
| Dorobek medalowy | ||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||
| ||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||
Anżelika Aleksiejewna Kryłowa, ros. Анжелика Алексеевна Крылова (ur. 4 lipca 1973 w Moskwie) – rosyjska łyżwiarka figurowa, startująca w parach tanecznych z Olegiem Owsiannikowem. Jest wicemistrzynią olimpijską z Nagano (1998), dwukrotną mistrzynią świata (1998, 1999), mistrzynią Europy (1999), zwyciężczynią finału Grand Prix (1998) oraz czterokrotną mistrzynią Rosji. Po zakończeniu kariery w 1999 roku została trenerką par tanecznych w Berlinie, a następnie w Bloomfield Hills.
Spis treści
Życie prywatne[edytuj | edytuj kod]
Kryłowa ma pochodzenie uzbeckie ze strony babci. Od 1994 r. mieszka w Stanach Zjednoczonych. Jej mężem jest były łyżwiarz figurowy i trener Pasquale Camerlengo[1]. Mają dwoje dzieci, córkę Stellę (ur. 25 lipca 2005 r.) oraz syna Anthonego (ur. 2007 r.). Ich córka trenuje łyżwiarstwo synchroniczne, a syn hokej na lodzie[2].
Kariera sportowa[edytuj | edytuj kod]
Kryłowa debiutowała na arenie międzynarodowej z Władimirem Leliuchem reprezentując Związek Radziecki w latach 1989–1991. Następnie występowała z Władimirem Fiodorowem, z którym wywalczyła brązowy medal mistrzostw Europy w 1993 r. w Pradze. Wystąpili również na Zimowych Igrzyskach Olimpijskich w 1994 r. w Lillehammer zajmując szóste miejsce. Oprócz tego zostali mistrzami Rosji.
W 1994 r. Kryłowa rozpoczęła współpracę z Olegiem Owsiannikowem, debiutując wspólnie w listopadzie, na przedsezonowych zawodach w Filadefii, które wygrali[3]. W sezonie 1994/95 zostali brązowymi medalistami mistrzostw Europy oraz wywalczyli tytuł mistrzów Rosji. W kolejnych czterech sezonach nie schodzili z pierwszego bądź drugiego miejsca na podium. Ich walka o mistrzowskie tytuły ograniczała się do rywalizacji z rodakami Griszczuk/Płatow oraz Francuzami Anisina/Peizerat. W latach 1995–1999 wywalczyli trzy srebrne medale mistrzostw Europy oraz tytuł mistrzowski w 1999 r.. Oprócz tego zostali dwukrotnie wicemistrzami świata (1996, 1997) oraz dwukrotnie mistrzami świata (1998, 1999).
Wzięli udział w Zimowych Igrzyskach Olimpijskich w 1998 r. w Nagano. Zdobyli tytuł wicemistrzów olimpijskich przegrywając z duetem Griszczuk/Płatow.
W kolejnym sezonie 1998/1999 byli niepokonani. Oprócz zdobycia dwóch tytułów mistrzowskich zostali zwycięzcami prestiżowego finału Grand Prix w Sankt Petersburgu.
Kryłowa i Owsiannikow planowali kontynuowanie kariery w sezonie 1999/2000 o czym świadczyły przygotowane nowe choreografie i kostiumy, jednak lekarze zalecili Anżelice zakończenie kariery w związku z jej kontuzją pleców i ryzykiem paraliżu[4]. Kryłowa zaakceptowała porady lekarskie i zachęcała Owsiannikowa do znalezienia nowej partnerki, jednak ten odmówił i również zakończył karierę amatorską. Po roku przerwy wrócili do mniej wymagających treningów, które pozwoliły im wygrać mistrzostwa świata profesjonalistów w łyżwiarstwie figurowym w 2001 r.
Para zakończyła karierę profesjonalną 21 września 2004 r[5].
Kariera trenerska[edytuj | edytuj kod]
Anżelika Kryłowa wraz z mężem Pasquale Camerlengo, który jest także choreografem, trenują łyżwiarzy figurowych, głównie pary taneczne. Zaczynali swoją pracę jako trenerzy w Berlinie, następnie w 2006 r. przenieśli się do Bloomfield Hills w stanie Michigan. Do ich uczniów należeli dotychczas:
- Federica Faiella / Massimo Scali (Włochy)[6]
- Kaitlin Hawayek / Jean-Luc Baker (Stany Zjednoczone)[7]
- Madison Hubbell / Zachary Donohue (Stany Zjednoczone)[8]
- Madison Hubbell / Keiffer Hubbell (Stany Zjednoczone)
- Danielle O'Brien / Gregory Merriman (Australia)[9]
- Alexandra Paul / Mitchell Islam (Kanada)[10]
- Nathalie Péchalat / Fabian Bourzat (Francja)[11]
- Kaitlyn Weaver / Andrew Poje (Kanada)[12]
- Alexandra Aldridge / Daniel Eaton (Stany Zjednoczone)[13]
Osiągnięcia[edytuj | edytuj kod]
Z Olegiem Owsiannikowem (Rosja)[edytuj | edytuj kod]
| Zawody | 94–95 | 95–96 | 96–97 | 97–98 | 98–99 | ||||||||||||
|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|
| Międzynarodowe | |||||||||||||||||
| Igrzyska olimpijskie | 2 | ||||||||||||||||
| Mistrzostwa świata | 5 | 2 | 2 | 1 | 1 | ||||||||||||
| Mistrzostwa Europy | 3 | 2 | 2 | 2 | 1 | ||||||||||||
| GP Finał Grand Prix | 2 | 2 | 1 | ||||||||||||||
| GP Sparkassen Cup | 1 | 1 | 1 | 1 | |||||||||||||
| GP Cup of Russia | 1 | 1 | 1 | ||||||||||||||
| GP Skate America | 2 | 1 | |||||||||||||||
| Igrzyska Dobrej Woli | 1 | ||||||||||||||||
| Centennial On Ice | 2 | ||||||||||||||||
| Krajowe | |||||||||||||||||
| Mistrzostwa Rosji | 1 | 2 | 1 | 1 | |||||||||||||
Z Władimirem Fiodorowem (ZSRR, Rosja)[edytuj | edytuj kod]
| ZSRR
|
Rosja
| ||||||||||||||||
| Zawody | 91–92 | 92–93 | 93–94 | ||||||||||||||
|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|
| Międzynarodowe | |||||||||||||||||
| Igrzyska olimpijskie | 6 | ||||||||||||||||
| Mistrzostwa świata | 3 | WD | |||||||||||||||
| Mistrzostwa Europy | 4 | 6 | |||||||||||||||
| Nations Cup | 1 | ||||||||||||||||
| NHK Trophy | 2 | ||||||||||||||||
| International de Paris | 1 | ||||||||||||||||
| Krajowe | |||||||||||||||||
| Mistrzostwa Rosji | 3 | 1 | |||||||||||||||
| Mistrzostwa Związku Radzieckiego | 2 | ||||||||||||||||
Z Władimirem Leliuchem (ZSRR)[edytuj | edytuj kod]
| Zawody | 89–90 | 90–91 | |||||||||||||||
|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|
| Międzynarodowe | |||||||||||||||||
| International de Paris | 1 | 3 | |||||||||||||||
| Skate Electric | 1 | ||||||||||||||||
| Danse sur Glace de Grenoble | 3 | ||||||||||||||||
Przypisy[edytuj | edytuj kod]
- ↑ Klaus-Reinhold Hany: Camerlengo: A Magnetic Attractio (ang.). ifsmagazine, 2011-11-30. [dostęp 2018-05-12].
- ↑ Kosntantin Balskyi: Anjelika Krylova: Trying to follow the fashion doesn’t lead to anything good (ang.). fs-gossips.com. [dostęp 2018-05-12].
- ↑ Krylova & Ovsyannikov - amateur career (ang.). ice-dance.com. [dostęp 2018-05-12].
- ↑ Plushenko threatens Yagudin's reign (ang.). Reuters, 2000-02-14. [dostęp 2018-05-12].
- ↑ Krylova & Ovsyannikov news (ang.). ice-dance.com/, 2004-09-21. [dostęp 2018-05-12].
- ↑ International Skating Union Biography – Federica Faiella & Massimo Scali (ang.). ISU. [dostęp 2018-05-06].
- ↑ International Skating Union Biography – Kaitlin Hawayek & Jean-Luc Baker (ang.). ISU. [dostęp 2018-05-12].
- ↑ International Skating Union Biography – Madison Hubbell & Zachary Donohue (ang.). ISU. [dostęp 2018-05-12].
- ↑ International Skating Union Biography – Danielle O'Brien & Gregory Merriman (ang.). ISU. [dostęp 2018-05-12].
- ↑ International Skating Union Biography – Alexandra Paul & Mitchell Islam (ang.). ISU. [dostęp 2018-05-12].
- ↑ International Skating Union Biography – Nathalie Péchalat & Fabian Bourzat (ang.). ISU. [dostęp 2018-05-12].
- ↑ International Skating Union Biography – Kaitlyn Weaver & Andrew Poje (ang.). ISU. [dostęp 2018-05-12].
- ↑ International Skating Union Biography – Alexandra Aldridge & Daniel Eaton (ang.). ISU. [dostęp 2018-05-12].
Bibliografia[edytuj | edytuj kod]
- FSkate – Анжелика Алексеевна Крылова (ros.). FSkate. [dostęp 2018-12-24].
| |||||||||
