Bitwa pod Jastrzębną
52°23′21″N 18°25′04″E/52,389167 18,417778| powstanie styczniowe | |||
| Czas | |||
|---|---|---|---|
| Miejsce |
Jastrzębna | ||
| Terytorium | |||
| Wynik |
wygrana powstańców | ||
| Strony konfliktu | |||
| |||
| Dowódcy | |||
| |||
| Siły | |||
| |||
| Straty | |||
| |||
Położenie na mapie Guberni Królestwa Polskiego (1904)  | |||
| 52°23′21″N 18°25′04″E/52,389167 18,417778
| |||
Bitwa pod Jastrzębną – walki toczone 19 kwietnia 1863 roku pod Jastrzębną (obecnie Jastrzębna Pierwsza i Jastrzębna Druga) pomiędzy oddziałem Józefa Ramotowskiego „Wawra” a wojskami rosyjskimi w czasie powstania styczniowego.
Na początku kwietnia 1863 roku oddział Ramotowskiego przybył do Puszczy Augustowskiej w środkowej części guberni augustowskiej. Przez około trzy tygodnie oddział obozował w uroczysku Kozi Rynek, nie prowadząc walk, m.in. z powodu słabego wyposażenia w broń. Jednak na rozkaz Aleksandra Andruszkiewicza, naczelnika wojennego w Augustowskiem, oraz na wieść o wyprawie rosyjskiej z Sejn oddział opuścił kryjówkę, by podjąć walkę.
19 kwietnia oddział starł się z Rosjanami pod Jastrzębną. Siły Ramotowskiego, po przyłączeniu oddziału Andruszkiewicza, liczyły ok. 400 ludzi. Rosjanie dysponowali batalionem strzelców pieszych, szwadronem ułanów i jedną armatą[1] (inne źródło podaje 3 roty piechoty i półszwadron ułanów[2]) pod dowództwem płk. Pęcherzewskiego. Z powodu trudnych warunków terenowych Rosjanie nie byli w stanie użyć jazdy, zaś powstańcy kosynierów. Walka polegała głównie na dwugodzinnej wymianie ognia z broni palnej i skończyła się odstąpieniem Rosjan. Powstańcy stracili 2-3 zabitych, w tym dowódcę strzelców Górskiego i dowódcę kosynierów Iwaszkiewicza, oraz 2–5 rannych. Rosjanie stracili 14 żołnierzy i oficera.
Kolejne starcie, prawdopodobnie z tymi samymi siłami rosyjskimi, miało miejsce 23 kwietnia pod Balinką i Czarnym Brodem.
Mogiła 20 powstańców poległych w potyczkach pod Jastrzębną i Balinką oraz zmarłych w wyniku odniesionych ran znajduje się na cmentarzu parafialnym w Krasnymborze.
Przypisy[edytuj | edytuj kod]
- ↑ Katalog miejsc pamięci powstania styczniowego w województwie podlaskim. Białystok: Towarzystwo Opieki nad Zabytkami Oddział Białystok, 2013, s. 11. ISBN 978-83-88372-50-6.
- ↑ Jarosław Szlaszyński. Powstanie styczniowe na Augustowszczyźnie. „Rocznik Augustowsko-Suwalski”. 2, 2002. Suwałki: Augustowsko-Suwalskie Towarzystwo Naukowe. ISSN 1730-9875.
Bibliografia[edytuj | edytuj kod]
- Stanisław Chankowski: Powstanie styczniowe w Augustowskiem. Warszawa: Państwowe Wydawnictwo Naukowe, 1972, s. 117, seria: Prace Białostockiego Towarzystwa Naukowego.
- Jarosław Szlaszyński. Powstanie styczniowe na Augustowszczyźnie. „Rocznik Augustowsko-Suwalski”. 2, 2002. Suwałki: Augustowsko-Suwalskie Towarzystwo Naukowe. ISSN 1730-9875.
- Katalog miejsc pamięci powstania styczniowego w województwie podlaskim. Białystok: Towarzystwo Opieki nad Zabytkami Oddział Białystok, 2013, s. 10-12, 17, 31. ISBN 978-83-88372-50-6.