Daniel Moskiewski
Książę moskiewski | |
Okres | |
---|---|
Następca | |
Dane biograficzne | |
Dynastia | |
Data i miejsce urodzenia | |
Data i miejsce śmierci | |
Ojciec | |
Dzieci |
Daniel Aleksandrowicz ros. Даниил Александрович (ur. 1261 we Włodzimierzu, zm. 5 marca 1303 w Moskwie) – z dynastii Rurykowiczów, tytularny książę moskiewski od 1263 roku, ze względu na swój młody wiek panował dopiero w latach 1277–1303. Najmłodszy syn Aleksandra Newskiego, brat Andrzeja i Dymitra – wielkich książąt włodzimierskich, ojciec Jerzego Moskiewskiego i Iwana I Kality.
Życiorys
[edytuj | edytuj kod]Jeszcze przed śmiercią Aleksander Newski wyznaczył synom księstwa w których mieli panować. Danielowi przypadła Moskwa, w której rządy objął po śmierci ojca.
Moskwa odznaczała się dobrym położeniem, z dala od Złotej Ordy, z której strony można się było spodziewać najazdów i umiejscowieniem na wewnątrzruskich szlakach handlowych, które dostarczały Danielowi jak i jego następcom poważnych sum pieniędzy. Dzięki długim okresom pokoju szybko wzrastała liczba ludności księstwa.
Za panowania księcia Daniela do Moskwy przyłączono Kołomnę (ujście rzeki Moskwy do Oki), Peresław Zaleski i leżący na zachodzie Możajsk (zdobycze datowane na 1300–1303).
Za panowania Daniela wybudowano Monaster Daniłowski – obecnie jedna z rezydencji patriarchów moskiewskich i całej Rusi. Jak podaje legenda, na krótko przed swoją śmiercią książę przyjął śluby zakonne i kazał się pochować w Monasterze Daniłowskim[1]. Daniel był również fundatorem monasteru Objawienia Pańskiego w Moskwie[2].
W 1652 książę został kanonizowany przez Rosyjską Cerkiew Prawosławną[3].
Przypisy
[edytuj | edytuj kod]- ↑ A. Nizowskij, Samyje znamienityje monastyri i chramy Rossii, Wecze, Moskwa 2000, ISBN 5-7838-0578-5, s.28–29
- ↑ Богоявления б. Богоявленского монастыря на Никольской собор
- ↑ A. Nizowskij, Samyje znamienityje...s. 30