David Siegel

Z Wikipedii, wolnej encyklopedii
David Siegel
Ilustracja
Data urodzenia

28 sierpnia 1996

Klub

SV Baiersbronn

Wzrost

182 cm[1]

Debiut w PŚ

1 stycznia 2016 w Garmisch-Partenkirchen (16. miejsce)

Pierwsze punkty w PŚ

1 stycznia 2016 w Garmisch-Partenkirchen (16. miejsce)

Rekord życiowy

201,0 m na Heini-Klopfer-Skiflugschanze w Oberstdorfie (18 marca 2022)[2]

Dorobek medalowy
Reprezentacja  Niemcy
Mistrzostwa świata juniorów
złoto Râșnov 2016 indywidualnie
złoto Râșnov 2016 drużynowo
brąz Râșnov 2016 druż. miesz.
Inne nagrody
Puchar Kontynentalny
brąz 3. miejsce
2017/2018
Multimedia w Wikimedia Commons

David Siegel (ur. 28 sierpnia 1996) – niemiecki skoczek narciarski, reprezentant klubu SV Baiersbronn. Trzykrotny medalista Mistrzostw Świata Juniorów 2016 – złoty indywidualnie i drużynowo oraz brązowy w konkursie drużyn mieszanych.

Jego młodszy brat Jonathan również uprawiał skoki narciarskie[1].

Przebieg kariery[edytuj | edytuj kod]

W zawodach rangi FIS Cup zadebiutował w lutym 2012 w Baiersbronn. Obydwa rozegrane konkursy ukończył na miejscach tuż za podium, plasując się odpowiednio na 4. i 6. pozycji.

W sezonach 2012/2013 oraz 2013/2014 występował głównie w zawodach Alpen Cupu, gdzie najlepszym jego występem była lokata na 2. stopniu podium podczas zawodów w Chaux-Neuve tuż za Paulem Winterem.

W sezonie letnim 2014 po raz pierwszy wziął udział w zawodach Pucharu Kontynentalnego. W swoim pierwszym starcie na skoczniu Puijo w Kuopio zdobył pierwsze punkty do klasyfikacji generalnej cyklu po zajęciu 19. miejsca. W sezonie 2014/2015 dziewięciokrotnie uczestniczył w konkursach Pucharu Kontynentalnego, z czego najlepszym jego wynikiem było 17. miejsce podczas zawodów w Planicy.

26 września 2014 ustanowił rekord skoczni Zelfen w austriackim Tschagguns. Siegel uzyskał odległość 102,5 m, która została tego samego dnia poprawiona przez Petricka Hammanna i Dominika Mayländera[3].

We wrześniu 2015 po raz pierwszy zajął miejsce wśród trzech najlepszych w zawodach cyklu FIS Cup. Miało to miejsce w Râșnovie, gdzie zajął 3. miejsce przegrywając z Jure Šinkovecem i Timem Fuchsem. W grudniu 2015 w Rovaniemi odniósł pierwsze w karierze zwycięstwo w zawodach Pucharu Kontynentalnego. 1 stycznia 2016 zadebiutował w Pucharze Świata, startując w konkursie Turnieju Czterech Skoczni w Garmisch-Partenkirchen. Występ ten zakończył zdobyciem punktów, zajmując 16. pozycję. 23 lutego 2016 zwyciężył w indywidualnym konkursie skoków narciarskich na Mistrzostwach Świata Juniorów w Narciarstwie Klasycznym 2016, wyprzedzając Domena Prevca i Ryōyū Kobayashiego. Dzień później zdobył złoty medal w drużynowym konkursie mężczyzn oraz brązowy w drużynowym konkursie mieszanym[4].

W maju 2023 roku poinformował o zakończeniu kariery sportowej[5].

Mistrzostwa świata juniorów[edytuj | edytuj kod]

Indywidualnie[edytuj | edytuj kod]

2016 Rumunia Râșnov – złoty medal

Drużynowo[edytuj | edytuj kod]

2016 Rumunia Râșnov – złoty medal[a], brązowy medal (drużyna mieszana)[b]

Starty D. Siegela na mistrzostwach świata juniorów – szczegółowo[edytuj | edytuj kod]

Miejsce Dzień Rok Miejscowość Skocznia Punkt K HS Konkurs Skok 1 Skok 2 Nota Strata Zwycięzca
1.złoto 23 lutego 2016 Rumunia Râșnov Trambulina Valea Cărbunării K-90 HS-100 indywid. 95,0 m 96,5 m 249,0 pkt –
3.brąz 24 lutego 2016 Rumunia Râșnov Trambulina Valea Cărbunării K-90 HS-100 druż. miesz.[b] 96,0 m 105,5 m 865,7 pkt (245,5 pkt) 17,1 pkt Słowenia
1.złoto 24 lutego 2016 Rumunia Râșnov Trambulina Valea Cărbunării K-90 HS-100 druż.[a] 97,0 m 89,5 m 866,7 pkt (230,5 pkt) –

Puchar Świata[edytuj | edytuj kod]

Miejsca w klasyfikacji generalnej[edytuj | edytuj kod]

Sezon Miejsce[6]
2015/2016 49.
2016/2017 61.
2017/2018 59.
2018/2019 34.

Miejsca w poszczególnych konkursach indywidualnych Pucharu Świata[edytuj | edytuj kod]

Źródło[7]
Sezon 2015/2016
Klingenthal HS140 Lillehammer HS100 Lillehammer HS100 Niżny Tagił HS134 Niżny Tagił HS134 Engelberg HS137 Engelberg HS137 Oberstdorf HS137 Garmisch-Partenkirchen HS140 Innsbruck HS130 Bischofshofen HS140 Willingen HS145 Zakopane HS134 Sapporo HS134 Sapporo HS134 Trondheim HS140 Vikersund HS225 Vikersund HS225 Vikersund HS225 Lahti HS130 Lahti HS100 Kuopio HS127 Ałmaty HS140 Ałmaty HS140 Wisła HS134 Titisee-Neustadt HS142 Planica HS225 Planica HS225 Planica HS225 punkty
- - - - - - - q 16 - - - 37 31 17 35 - - - - - - - - - 23 - - - 37
Sezon 2016/2017
Ruka HS142 Ruka HS142 Klingenthal HS140 Lillehammer HS138 Lillehammer HS138 Engelberg HS140 Engelberg HS140 Oberstdorf HS137 Garmisch-Partenkirchen HS140 Innsbruck HS130 Bischofshofen HS140 Wisła HS134 Wisła HS134 Zakopane HS134 Willingen HS145 Oberstdorf HS225 Oberstdorf HS225 Sapporo HS137 Sapporo HS137 Pjongczang HS140 Pjongczang HS109 Oslo HS134 Trondheim HS140 Vikersund HS225 Planica HS225 Planica HS225 punkty
19 q 32 - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - 12
Sezon 2017/2018
Wisła HS134 Ruka HS142 Niżny Tagił HS134 Niżny Tagił HS134 Titisee-Neustadt HS142 Engelberg HS140 Engelberg HS140 Oberstdorf HS137 Garmisch-Partenkirchen HS140 Innsbruck HS130 Bischofshofen HS140 Bad Mitterndorf HS235 Zakopane HS140 Willingen HS145 Willingen HS145 Lahti HS130 Oslo HS134 Lillehammer HS140 Trondheim HS140 Vikersund HS240 Planica HS240 Planica HS240 punkty
23 q q q - - - 38 28 - - - - q 45 - - 32 50 q - - 11
Sezon 2018/2019
Wisła HS134 Ruka HS142 Ruka HS142 Niżny Tagił HS134 Niżny Tagił HS134 Engelberg HS140 Engelberg HS140 Oberstdorf HS137 Garmisch-Partenkirchen HS142 Innsbruck HS130 Bischofshofen HS142 Predazzo HS135 Predazzo HS135 Zakopane HS140 Sapporo HS137 Sapporo HS137 Oberstdorf HS235 Oberstdorf HS235 Oberstdorf HS235 Lahti HS130 Willingen HS145 Willingen HS145 Oslo HS134 Lillehammer HS140 Trondheim HS138 Vikersund HS240 Planica HS240 Planica HS240 punkty
13 49 22 43 29 44 25 17 17 28 48 14 5 - - - - - - - - - - - - - - - 131
Sezon 2020/2021
Wisła HS134 Ruka HS142 Ruka HS142 Niżny Tagił HS134 Niżny Tagił HS134 Engelberg HS140 Engelberg HS140 Oberstdorf HS137 Garmisch-Partenkirchen HS142 Innsbruck HS128 Bischofshofen HS142 Titisee-Neustadt HS142 Titisee-Neustadt HS142 Zakopane HS140 Lahti HS130 Willingen HS147 Willingen HS147 Klingenthal HS140 Klingenthal HS140 Zakopane HS140 Zakopane HS140 Râșnov HS97 Planica HS240 Planica HS240 Planica HS240 punkty
- - - - - dq 34 38 45 - - - - - - - - - - - - - - - - 0
Sezon 2021/2022
Niżny Tagił HS134 Niżny Tagił HS134 Ruka HS142 Ruka HS142 Wisła HS134 Klingenthal HS140 Klingenthal HS140 Engelberg HS140 Engelberg HS140 Oberstdorf HS137 Garmisch-Partenkirchen HS142 Bischofshofen HS142 Bischofshofen HS142 Bischofshofen HS142 Zakopane HS140 Titisee-Neustadt HS142 Titisee-Neustadt HS142 Willingen HS147 Willingen HS147 Lahti HS130 Lahti HS130 Lillehammer HS140 Oslo HS134 Oslo HS134 Oberstdorf HS235 Oberstdorf HS235 Planica HS240 Planica HS240 punkty
- - - - - - - - - - q - - - - q 38 - - - - - - - q - - - 0
Sezon 2022/2023
Wisła HS134 Wisła HS134 Ruka HS142 Ruka HS142 Titisee-Neustadt HS142 Titisee-Neustadt HS142 Engelberg HS140 Engelberg HS140 Oberstdorf HS137 Garmisch-Partenkirchen HS142 Innsbruck HS128 Bischofshofen HS142 Zakopane HS140 Sapporo HS137 Sapporo HS137 Sapporo HS137 Bad Mitterndorf HS235 Bad Mitterndorf HS235 Willingen HS147 Willingen HS147 Lake Placid HS128 Lake Placid HS128 Râșnov HS97 Oslo HS134 Oslo HS134 Lillehammer HS140 Lillehammer HS140 Vikersund HS240 Vikersund HS240 Lahti HS130 Planica HS240 Planica HS240 punkty
- - - - - - - - - q - - - - - - - - 49 - - - - - - - - - - - - - 0
Legenda
1 2 3 4-10 11-30 poniżej 30

 dq  – dyskwalifikacja  q  – dyskwalifikacja w kwalifikacjach  q  – zawodnik nie zakwalifikował się  -  – zawodnik nie wystartował

Miejsca w poszczególnych konkursach drużynowych Pucharu Świata[edytuj | edytuj kod]

Sezon
2018/2019[7] 		Wisła HS134 Zakopane HS140 Lahti HS130 Willingen HS145 Oslo HS134 Vikersund HS240 Planica HS240
- 1 - - - - -
Legenda
1 2 3 4-8 poniżej 8

 -  – zawodnik nie wystartował

Turniej Czterech Skoczni[edytuj | edytuj kod]

Miejsca w klasyfikacji generalnej[edytuj | edytuj kod]

Sezon Miejsce[6]
2015/2016 50.
2017/2018 41.
2018/2019 22.
2020/2021 52.

Raw Air[edytuj | edytuj kod]

Miejsca w klasyfikacji generalnej[edytuj | edytuj kod]

Sezon Miejsce[6]
2018 56.

Willingen Six[edytuj | edytuj kod]

Miejsca w klasyfikacji generalnej[edytuj | edytuj kod]

Sezon Miejsce
2018 55.[8]

Letnie Grand Prix[edytuj | edytuj kod]

Miejsca w klasyfikacji generalnej[edytuj | edytuj kod]

Sezon Miejsce[9]
2016 33.
2017 85.
2018 54.
2020 32.
2021 85.
2022 65.

Miejsca w poszczególnych konkursach indywidualnych LGP[edytuj | edytuj kod]

Źródło[7]
2016
Courchevel HS132 Wisła HS134 Hinterzarten HS108 Einsiedeln HS117 Hakuba HS131 Hakuba HS131 Czajkowskij HS140 Czajkowskij HS140 Hinzenbach HS94 Klingenthal HS140 punkty
- 18 5 13 - - - - 33 q 78
2017
Wisła HS134 Hinterzarten HS108 Courchevel HS132 Hakuba HS131 Hakuba HS131 Czajkowskij HS140 Czajkowskij HS140 Hinzenbach HS94 Klingenthal HS140 punkty
- - - - - - - - 28 3
2018
Wisła HS134 Hinterzarten HS108 Einsiedeln HS117 Courchevel HS135 Hakuba HS131 Hakuba HS131 Râșnov HS97 Râșnov HS97 Hinzenbach HS94 punkty
- 13 33 - - - - - - 20
2020
Wisła HS134 Wisła HS134 punkty
27 29 6
2021
Wisła HS134 Wisła HS134 Courchevel HS135 Szczuczyńsk HS99 Szczuczyńsk HS99 Czajkowskij HS140 Hinzenbach HS90 Klingenthal HS140 punkty
- - - - - - - 28 3
2022
Wisła HS134 Wisła HS134 Courchevel HS135 Râșnov HS97 Hinzenbach HS90 Klingenthal HS140 punkty
- - 26 26 - 31 10
Legenda
1 2 3 4-10 11-30 poniżej 30

 dq  – dyskwalifikacja
 q  – zawodnik nie zakwalifikował się
 -  – zawodnik nie wystartował

Miejsca w poszczególnych konkursach drużynowych LGP[edytuj | edytuj kod]

2022[7] Râșnov HS97 (duety) Râșnov HS97 (mikst) Klingenthal HS140 (mikst)
8 5 -
Legenda
1 2 3 4-8 poniżej 8

 -  – brak startu

Puchar Kontynentalny[edytuj | edytuj kod]

Miejsca w klasyfikacji generalnej[edytuj | edytuj kod]

Sezon Miejsce[10]
2014/2015 85.
2015/2016 5.
2017/2018 3.
2020/2021 40.
2021/2022 14.
2022/2023 21.

Zwycięstwa w konkursach indywidualnych Pucharu Kontynentalnego chronologicznie[edytuj | edytuj kod]

Lp. Dzień Rok Miejscowość Skocznia Punkt K HS Skok 1 Skok 2 Nota
1. 20 grudnia 2015 Finlandia Rovaniemi Ounasvaara K-90 HS-100 95,5 m 97,0 m 248,3 pkt
2. 9 stycznia 2016 Niemcy Garmisch-Partenkirchen Große Olympiaschanze K-125 HS-140 137,5 m 136,5 m 282,4 pkt
3. 5 marca 2016 Norwegia Vikersund Vikersundbakken K-105 HS-117 118,0 m 119,0 m 275,4 pkt
4. 7 stycznia 2018 Niemcy Titisee-Neustadt Hochfirstschanze K-125 HS-142 140,0 m 135,0 m 277,0 pkt
5. 11 stycznia 2018 Austria Bischofshofen im. Paula Ausserleitnera K-125 HS-140 143,0 m 131,0 m 264,2 pkt
6. 20 stycznia 2018 Turcja Erzurum Kiremitliktepe K-125 HS-140 138,0 m 144,0 m 268,6 pkt
7. 18 lutego 2018 Niemcy Brotterode Inselbergschanze K-105 HS-117 112,5 m 114,0 m 269,9 pkt
8. 4 grudnia 2021 Zhangjiakou Snow Ruyi K-125 HS-140 131,0 m 129,5 m 251,1 pkt

Miejsca na podium w konkursach indywidualnych Pucharu Kontynentalnego chronologicznie[edytuj | edytuj kod]

Lp. Dzień Rok Miejscowość Skocznia Punkt K HS Skok 1 Skok 2 Nota Lok. Strata Zwycięzca
1. 20 grudnia 2015 Finlandia Rovaniemi Ounasvaara K-90 HS-100 95,5 m 97,0 m 248,3 pkt 1. –
2. 9 stycznia 2016 Niemcy Garmisch-Partenkirchen Große Olympiaschanze K-125 HS-140 137,5 m 136,5 m 282,4 pkt 1. –
3. 17 stycznia 2016 Niemcy Willingen Mühlenkopfschanze K-130 HS-145 134,5 m 136,5 m 214,2 pkt 2. 3,3 pkt Florian Altenburger
4. 17 stycznia 2016 Niemcy Willingen Mühlenkopfschanze K-130 HS-145 133,5 m – 110,4 pkt 2. 7,2 pkt Thomas Hofer
5. 5 marca 2016 Norwegia Vikersund Vikersundbakken K-105 HS-117 118,0 m 119,0 m 275,4 pkt 1. –
6. 7 stycznia 2018 Niemcy Titisee-Neustadt Hochfirstschanze K-125 HS-142 140,0 m 135,0 m 277,0 pkt 1. –
7. 11 stycznia 2018 Austria Bischofshofen im. Paula Ausserleitnera K-125 HS-140 143,0 m 131,0 m 264,2 pkt 1. –
8. 20 stycznia 2018 Turcja Erzurum Kiremitliktepe K-125 HS-140 138,0 m 144,0 m 268,6 pkt 1. –
9. 18 lutego 2018 Niemcy Brotterode Inselbergschanze K-105 HS-117 104,5 m 114,5 m 245,9 pkt 2. 1,0 pkt Nejc Dežman
10. 18 lutego 2018 Niemcy Brotterode Inselbergschanze K-105 HS-117 112,5 m 114,0 m 269,9 pkt 1. –
11. 3 marca 2018 Norwegia Rena Renabakkene K-124 HS-139 127,5 m 137,0 m 257,2 pkt 3. 9,1 pkt Andreas Wank
12. 4 grudnia 2021 Zhangjiakou Snow Ruyi K-125 HS-140 131,0 m 129,5 m 251,1 pkt 1. –
13. 5 grudnia 2021 Zhangjiakou Snow Ruyi K-125 HS-140 128,5 m 134,5 m 219,1 pkt 2. 8,0 pkt Ulrich Wohlgenannt

Miejsca w poszczególnych konkursach Pucharu Kontynentalnego[edytuj | edytuj kod]

Źródło[7]
Sezon 2014/2015
Rena HS111 Rena HS139 Rena HS139 Engelberg HS137 Engelberg HS137 Wisła HS134 Wisła HS134 Sapporo HS100 Sapporo HS134 Sapporo HS134 Planica HS139 Planica HS139 Zakopane HS134 Zakopane HS134 Brotterode HS117 Lahti HS130 Lahti HS130 Iron Mountain HS133 Iron Mountain HS133 Titisee-Neustadt HS142 Titisee-Neustadt HS142 Titisee-Neustadt HS142 Seefeld HS109 Seefeld HS109 Niżny Tagił HS134 Niżny Tagił HS134 punkty
- - - - - - - - - - 17 33 33 30 31 - - 21 29 21 29 - - - - - 39
Sezon 2015/2016
Rena HS111 Rena HS111 Rena HS139 Rovaniemi HS100 Rovaniemi HS100 Engelberg HS137 Engelberg HS137 Garmisch-Partenkirchen HS140 Garmisch-Partenkirchen HS140 Willingen HS145 Willingen HS145 Sapporo HS100 Sapporo HS134 Sapporo HS134 Bischofshofen HS140 Bischofshofen HS140 Planica HS139 Planica HS139 Zakopane HS134 Zakopane HS134 Iron Mountain HS133 Iron Mountain HS133 Brotterode HS117 Vikersund HS117 Vikersund HS117 Czajkowskij HS140 Czajkowskij HS140 punkty
10 29 18 8 1 - - 1 10 2 2 - - - - - - - - - - - - 37 1 - - 559
Sezon 2016/2017
Vikersund HS117 Vikersund HS117 Vikersund HS117 Ruka HS142 Ruka HS142 Engelberg HS140 Engelberg HS140 Titisee-Neustadt HS142 Titisee-Neustadt HS142 Garmisch-Partenkirchen HS140 Garmisch-Partenkirchen HS140 Sapporo HS100 Sapporo HS137 Sapporo HS137 Bischofshofen HS140 Bischofshofen HS140 Erzurum HS140 Erzurum HS109 Brotterode HS117 Brotterode HS117 Planica HS139 Planica HS139 Iron Mountain HS133 Iron Mountain HS133 Rena HS139 Rena HS139 Zakopane HS134 Zakopane HS134 Czajkowskij HS106 Czajkowskij HS106 punkty
- - - - - 52 - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - 0
Sezon 2017/2018
Whistler HS104 Whistler HS104 Ruka HS142 Ruka HS142 Engelberg HS140 Engelberg HS140 Titisee-Neustadt HS142 Titisee-Neustadt HS142 Bischofshofen HS140 Bischofshofen HS140 Erzurum HS140 Erzurum HS140 Sapporo HS100 Sapporo HS137 Sapporo HS137 Planica HS138 Planica HS138 Iron Mountain HS133 Iron Mountain HS133 Brotterode HS117 Brotterode HS117 Klingenthal HS140 Klingenthal HS140 Rena HS139 Rena HS139 Zakopane HS140 Zakopane HS140 Czajkowskij HS140 punkty
- - 15 31 - - 11 1 6 1 1 6 6 5 5 - - 11 5 2 1 6 9 3 6 - - - 968
Sezon 2020/2021
Ruka HS142 Ruka HS142 Ruka HS142 Engelberg HS140 Engelberg HS140 Innsbruck HS128 Innsbruck HS128 Willingen HS147 Willingen HS147 Willingen HS147 Willingen HS147 Klingenthal HS140 Klingenthal HS140 Brotterode HS117 Brotterode HS117 Zakopane HS140 Zakopane HS140 Czajkowskij HS140 Czajkowskij HS140 punkty
- - - - - 39 33 38 27 dq 16 33 17 32 12 25 29 16 14 96
Sezon 2021/2022
Zhangjiakou HS140 Zhangjiakou HS140 Vikersund HS117 Vikersund HS117 Ruka HS142 Ruka HS142 Engelberg HS140 Engelberg HS140 Oberstdorf HS137 Oberstdorf HS137 Innsbruck HS128 Innsbruck HS128 Iron Mountain HS133 Iron Mountain HS133 Iron Mountain HS133 Brotterode HS117 Brotterode HS117 Rena HS139 Rena HS139 Planica HS138 Planica HS138 Lahti HS130 Lahti HS130 Zakopane HS140 Zakopane HS140 Zakopane HS140 punkty
1 2 31 18 17 42 15 10 - - - - 32 21 27 24 4 27 42 16 5 16 14 25 24 16 445
Sezon 2022/2023
Vikersund HS117 Vikersund HS117 Ruka HS142 Ruka HS142 Engelberg HS140 Engelberg HS140 Planica HS138 Planica HS138 Sapporo HS137 Sapporo HS137 Sapporo HS137 Eisenerz HS109 Eisenerz HS109 Klingenthal HS140 Klingenthal HS140 Rena HS139 Rena HS139 Iron Mountain HS133 Iron Mountain HS133 Iron Mountain HS133 Iron Mountain HS133 Zakopane HS140 Zakopane HS140 Lahti HS130 Lahti HS130 punkty
22 12 20 6 23 6 21 35 14 8 14 12 17 23 23 8 14 25 26 22 31 38 38 - - 330
Legenda
1 2 3 4-10 11-30 poniżej 30

 dq  – dyskwalifikacja  -  – zawodnik nie wystartował

Letni Puchar Kontynentalny[edytuj | edytuj kod]

Miejsca w klasyfikacji generalnej[edytuj | edytuj kod]

Sezon Miejsce[10]
2014 90.
2015 60.
2017 40.
2018 5.
2021 5.
2022 48.

Zwycięstwa w konkursach indywidualnych Letniego Pucharu Kontynentalnego chronologicznie[edytuj | edytuj kod]

Nr Dzień Rok Miejscowość Skocznia Punkt K HS Skok 1 Skok 2 Nota
1. 17 lipca 2021 Finlandia Kuopio Puijo K-120 HS-127 118,0 m 122,0 m 188,9 pkt

Miejsca na podium w konkursach indywidualnych Letniego Pucharu Kontynentalnego chronologicznie[edytuj | edytuj kod]

Nr Dzień Rok Miejscowość Skocznia Punkt K HS Skok 1 Skok 2 Nota Lok. Strata Zwycięzca
1. 16 września 2018 Norwegia Oslo Midtstubakken K-95 HS-106 104,5 m 103,5 m 255,2 pkt 2. 8,1 pkt Philipp Aschenwald
2. 29 września 2018 Niemcy Klingenthal Vogtland Arena K-125 HS-140 131,5 m 133,0 m 274,8 pkt 3. 3,9 pkt Dmitrij Wasiljew
3. 17 lipca 2021 Finlandia Kuopio Puijo K-120 HS-127 118,0 m 122,0 m 188,9 pkt 1. –

Miejsca w poszczególnych konkursach Letniego Pucharu Kontynentalnego[edytuj | edytuj kod]

Źródło[7]
2014
Kranj HS109 Kranj HS109 Wisła HS134 Wisła HS134 Kuopio HS127 Kuopio HS127 Frenštát HS106 Frenštát HS106 Klingenthal HS140 Klingenthal HS140 Stams HS115 Stams HS115 Trondheim HS140 Trondheim HS140 punkty
- - - - 19 40 - - - - - - - - 12
2015
Kranj HS109 Kranj HS109 Wisła HS134 Wisła HS134 Kuopio HS127 Kuopio HS127 Frenštát HS106 Frenštát HS106 Stams HS115 Stams HS115 Oslo HS106 Oslo HS106 Klingenthal HS140 Klingenthal HS140 punkty
- - 37 14 - - 29 18 - - - - 36 27 37
2017
Kranj HS109 Kranj HS109 Szczyrk HS106 Wisła HS134 Frenštát HS106 Stams HS115 Stams HS115 Trondheim HS138 Trondheim HS138 Râșnov HS100 Râșnov HS100 Klingenthal HS140 Klingenthal HS140 punkty
- - - - - - - - - 20 10 40 11 61
2018
Kranj HS109 Kranj HS109 Szczyrk HS106 Wisła HS134 Frenštát HS106 Stams HS115 Stams HS115 Oslo HS106 Oslo HS106 Zakopane HS140 Zakopane HS140 Klingenthal HS140 Klingenthal HS140 punkty
8 10 - - - 10 9 4 2 14 5 3 8 398
2021
Kuopio HS127 Kuopio HS127 Frenštát HS106 Frenštát HS106 Râșnov HS97 Râșnov HS97 Bischofshofen HS142 Bischofshofen HS142 Oslo HS106 Oslo HS106 Klingenthal HS140 Klingenthal HS140 punkty
1 6 17 12 6 12 31 44 20 31 7 15 301
2022
Lillehammer HS140 Lillehammer HS140 Stams HS115 Stams HS115 Klingenthal HS140 Klingenthal HS140 Lake Placid HS100 Lake Placid HS128 Lake Placid HS128 punkty
31 22 - - 36 22 - - - 18
Legenda
1 2 3 4-10 11-30 poniżej 30

 dq  – dyskwalifikacja  -  − zawodnik nie wystartował

FIS Cup[edytuj | edytuj kod]

Miejsca w klasyfikacji generalnej[edytuj | edytuj kod]

Sezon Miejsce[11]
2011/2012 67.
2014/2015 79.
2015/2016 24.
2020/2021 17.
2021/2022 61.
2022/2023 57.

Miejsca na podium w konkursach indywidualnych FIS Cupu chronologicznie[edytuj | edytuj kod]

Nr Dzień Rok Miejscowość Skocznia Punkt K HS Skok 1 Skok 2 Nota Lok. Strata Zwycięzca
1. 26 września 2015 Rumunia Râșnov Trambulina Valea Cărbunării K-90 HS-97 96,5 m 94,5 m 251,0 pkt 3. 17,0 pkt Jure Šinkovec
2. 20 stycznia 2021 Polska Szczyrk Skalite K-95 HS-104 102,0 m 92,0 m 247,2 pkt 3. 7,9 pkt Philipp Raimund

Miejsca w poszczególnych konkursach FIS Cupu[edytuj | edytuj kod]

Źródło[7]
Sezon 2011/2012
Villach Villach Gérardmer Gérardmer Szczyrk Szczyrk Einsiedeln Einsiedeln Notodden Notodden Predazzo Predazzo Szczyrk Szczyrk Kranj Kranj Liberec Brattleboro Brattleboro Baiersbronn Baiersbronn Garmisch-Partenkirchen Garmisch-Partenkirchen punkty
- - - - - - - - - - - - - - - - - - - 4 6 - - 90
Sezon 2012/2013
Râșnov Villach Villach Kuopio Kuopio Wisła Wisła Einsiedeln Einsiedeln Winterberg Winterberg Râșnov Râșnov Zakopane Zakopane Brattleboro Brattleboro Kranj Kranj Oberstdorf Oberstdorf punkty
- - - - - - - - - - - - - - - - - - - 71 - 0
Sezon 2014/2015
Villach HS98 Villach HS98 Hinterzarten HS108 Hinterzarten HS108 Kuopio HS127 Kuopio HS127 Einsiedeln HS117 Einsiedeln HS117 Planica HS104 Planica HS104 Szczyrk HS106 Szczyrk HS106 Râșnov HS100 Râșnov HS100 Notodden HS98 Notodden HS98 Szczyrbskie Jezioro HS100 Zakopane HS134 Zakopane HS134 Kranj HS109 Kranj HS109 Brattleboro HS98 Brattleboro HS98 Lake Placid HS100 Hinterzarten HS108 Hinterzarten HS108 punkty
- - 26 - 11 6 - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - 69
Sezon 2015/2016
Villach HS98 Villach HS98 Kuopio HS127 Kuopio HS127 Szczyrk HS106 Szczyrk HS106 Einsiedeln HS117 Einsiedeln HS117 Râșnov HS100 Râșnov HS100 Notodden HS98 Notodden HS98 Zakopane HS134 Zakopane HS134 Pjongczang HS109 Pjongczang HS109 Whistler HS106 Whistler HS106 Eau Claire HS95 Eau Claire HS95 Planica HS104 Planica HS104 Harrachov HS100 Harrachov HS100 punkty
dq 5 - - - - 14 7 3 4 - - - - - - - - - - - - - - 209
Sezon 2020/2021
Râșnov HS97 Râșnov HS97 Kandersteg HS106 Kandersteg HS106 Zakopane HS140 Zakopane HS140 Szczyrk HS104 Szczyrk HS104 Lahti HS100 Lahti HS100 Villach HS98 Villach HS98 Oberhof HS100 Oberhof HS100 punkty
- - - - - - 8 3 - - - - 9 6 161
Sezon 2021/2022
Otepää HS97 Otepää HS97 Kuopio HS100 Kuopio HS127 Einsiedeln HS117 Einsiedeln HS117 Ljubno HS94 Ljubno HS94 Villach HS98 Villach HS98 Lahti HS100 Lahti HS100 Falun HS100 Falun HS100 Kandersteg HS106 Kandersteg HS106 Notodden HS98 Notodden HS98 Zakopane HS105 Villach HS98 Villach HS98 Oberhof HS100 Oberhof HS100 punkty
- - 7 9 - - - - - - - - - - - - - - - - - - - 65
Sezon 2022/2023
Frenštát HS106 Frenštát HS106 Szczyrk HS104 Szczyrk HS104 Einsiedeln HS117 Einsiedeln HS117 Kranj HS109 Kranj HS109 Villach HS98 Villach HS98 Notodden HS98 Notodden HS98 Szczyrk HS104 Szczyrk HS104 Villach HS98 Villach HS98 Oberhof HS100 Oberhof HS100 Zakopane HS140 Zakopane HS140 punkty
- - - - - - - - 7 10 - - - - - - - - - 37 62
Legenda
1 2 3 4-10 11-30 poniżej 30

 dq  – dyskwalifikacja  -  − zawodnik nie wystartował

Uwagi[edytuj | edytuj kod]

  1. ↑ a b Skład zespołu: Jonathan Siegel, Adrian Sell, Tim Fuchs i David Siegel
  2. ↑ a b Skład zespołu: Katharina Althaus, Tim Fuchs, Anna Rupprecht i David Siegel

Przypisy[edytuj | edytuj kod]

  1. ↑ a b Skispringen: David und Jonathan Siegel kämpfen um einen Startplatz im Team. tagblatt.de, 2015-11-26. [dostęp 2015-12-22]. (niem.).
  2. ↑ Rekordy życiowe skoczków narciarskich. skokinarciarskie.pl. [dostęp 2023-06-03].
  3. ↑ Zelfen, Tschagguns. skisprungschanzen.com. [dostęp 2015-12-22]. (niem.).
  4. ↑ SIEGEL David - Athlete Information; Season 2016. fis-ski.com. [dostęp 2016-02-25]. (ang.).
  5. ↑ Dominik Formela: Mistrz świata juniorów z 2016 roku kończy karierę. skijumping.pl, 2023-05-30. [dostęp 2023-05-30].
  6. ↑ a b c SIEGEL David - Athlete Information - World Cup Standings. fis-ski.com. [dostęp 2023-04-01]. (ang.).
  7. ↑ a b c d e f g Adam Kwieciński: SIEGEL David 1996.08.28 GER. wyniki-skoki.hostingasp.pl. [dostęp 2023-06-03].
  8. ↑ Season 2017/2018 - WILLINGEN 5 STANDINGS. fis-ski.com, 2018-02-04. [dostęp 2023-04-01]. [zarchiwizowane z tego adresu (2022-01-25)]. (ang.).
  9. ↑ SIEGEL David - Athlete Information - Grand Prix Standings. fis-ski.com. [dostęp 2023-04-01]. (ang.).
  10. ↑ a b SIEGEL David - Athlete Information - Continental Cup Standings. fis-ski.com. [dostęp 2023-04-01]. (ang.).
  11. ↑ SIEGEL David - Athlete Information - FIS Cup Standings. fis-ski.com. [dostęp 2023-04-01]. (ang.).

Bibliografia[edytuj | edytuj kod]

Mistrzowie świata juniorów w skokach narciarskich
  • Indywidualnie
  • Drużynowo
  • Zawody mieszane
Mistrzowie Niemiec w skokach narciarskich
Indywidualnie
Skocznia normalna
indywidualnie
Skocznia duża
indywidualnie
Drużynowo
Źródło: „https://pl.wikipedia.org/w/index.php?title=David_Siegel&oldid=71937697”