Constantin Schmid podczas zawodów Letniego Grand Prix w Klingenthal (2017) Constantin Josef Schmid (ur. 27 listopada 1999 w Bad Aibling [1] niemiecki skoczek narciarski , reprezentujący klub WSV Oberaudorf . Drużynowy brązowy medalista Zimowych Igrzysk Olimpijskich 2022 oraz srebrny medalista Mistrzostw Świata w Lotach Narciarskich 2020 . Ośmiokrotny medalista mistrzostw świata juniorów .
Jest starszym bratem Emanuela Schmida , również skoczka narciarskiego[2]
Wystąpił w zawodach skoków narciarskich na Zimowym Olimpijskim Festiwalu Młodzieży Europy 2015 , zajmując 31. miejsce indywidualnie i 4. w drużynie[3] FIS Cup zajął 4. miejsce[4]
W sierpniu 2016 zajął 4. pozycję w zawodach Letniego Pucharu Kontynentalnego w Kuopio. 30 grudnia 2016 w Oberstdorfie zadebiutował w Pucharze Świata . Zawody rozgrywane w ramach 65. Turnieju Czterech Skoczni zakończył na 47. miejscu. Wystąpił na Mistrzostwach Świata Juniorów w Narciarstwie Klasycznym 2017 , zdobywając brązowy medal w zawodach indywidualnych, a także srebrne w konkursach drużynowych: męskim i mieszanym. W lutym i marcu 2017 czterokrotnie stawał na podium zawodów Pucharu Kontynentalnego , odnosząc jedno zwycięstwo – 18 marca w Czajkowskim[5]
W sierpniu 2017 zadebiutował w Letnim Grand Prix . W zawodach w Courchevel zajął 27. lokatę. 10 grudnia 2017 w Titisee-Neustadt zdobył pierwsze punkty do klasyfikacji Pucharu Świata, zajmując w konkursie indywidualnym 8. miejsce. W trakcie sezonu 2017/2018 jeszcze sześciokrotnie zdobył punkty cyklu, najwyżej klasyfikowanym będąc na 15. pozycji[6] [7] Mistrzostwach Świata Juniorów 2018 zdobył złoty medal w drużynie męskiej, a także srebrne indywidualnie i w drużynie mieszanej[6]
W sezonie 2018/2019 Pucharu Świata najwyżej sklasyfikowany był na 15. pozycji, w styczniu 2019 w Zakopanem [8] [7] Mistrzostwach Świata Juniorów w Narciarstwie Klasycznym 2019 indywidualnie zajął 4. miejsce, a w drużynie zdobył złoty medal z zespołem męskim i brązowy z mieszanym[8]
W Letnim Grand Prix 2019 najwyżej klasyfikowany był na 6. lokacie, jaką zajął w rozgrywanych w lipcu 2019 zawodach w Hinterzarten . W sezonie 2019/2020 Pucharu Świata regularnie zdobywał punkty, łącznie siedmiokrotnie kończąc konkursy w najlepszej dziesiątce. 22 lutego 2020 po raz pierwszy w karierze zajął miejsce na podium indywidualnych zawodów cyklu – w konkursie rozgrywanym w Râșnovie zajął 3. miejsce[9] [7]
W sezonie 2020/2021 Pucharu Świata wystąpił we wszystkich zawodach indywidualnych, ale w większości startów zajmował pozycje poza trzydziestką. Najwyżej sklasyfikowany był na 7. miejscu, w grudniu 2020 w Niżnym Tagile[10] [7] Mistrzostwach Świata w Lotach Narciarskich 2020 . Indywidualnie był 14., a w drużynie, wraz z Piusem Paschke , Markusem Eisenbichlerem i Karlem Geigerem , zdobył srebrny medal. Wystartował też na Mistrzostwach Świata w Narciarstwie Klasycznym 2021 , zajmując 23. lokatę na skoczni normalnej[10]
W Letnim Grand Prix 2021 trzykrotnie kończył zawody w pierwszej dziesiątce. Najwyżej sklasyfikowany był na 5. miejscu, w październikowym konkursie w Klingenthal. W sezonie 2021/2022 Pucharu Świata najczęściej zajmował lokaty w drugiej dziesiątce. W zawodach indywidualnych najwyżej znalazł się na 8. pozycji, w grudniu 2021 w Klingenthal[11] [7]
Wystartował na Zimowych Igrzyskach Olimpijskich 2022 . Indywidualnie zajął 11. pozycję na skoczni normalnej i 14. na dużej, w drużynie mieszanej był 9., a w zespole męskim, wraz z Stephanem Leyhe , Markusem Eisenbichlerem i Karlem Geigerem , zdobył brązowy medal. Wystąpił również na Mistrzostwach Świata w Lotach Narciarskich 2022 , gdzie był 17. indywidualnie[11]
W sezonie 2022/2023 Pucharu Świata najczęściej zajmował pozycje w trzeciej dziesiątce. Najwyżej sklasyfikowany był w lutym 2023 w Râșnovie, na 6. miejscu[12] [7] Mistrzostwach Świata w Narciarstwie Klasycznym 2023 . Indywidualnie był 7. na skoczni normalnej i 17. na dużej, a w drużynie męskiej zajął 5. miejsce[12]
Starty C. Schmida na igrzyskach olimpijskich – szczegółowo [ edytuj | edytuj kod ]
Miejsce
Dzień
Rok
Miejscowość
Skocznia
Punkt K
HS
Konkurs
Skok 1
Skok 2
Nota
Strata
Zwycięzca
11.
6 lutego
2022
Zhangjiakou
Snow Ruyi
K-95
HS-106
indywid.
102,0 m
98,0 m
257,3 pkt
17,7 pkt
Ryōyū Kobayashi
9.
7 lutego
2022
Zhangjiakou
Snow Ruyi
K-95
HS-106
druż. mix.[a]
101,0 m
–
350,9 pkt (127,7 pkt )
650,6 pkt
Słowenia
14.
12 lutego
2022
Zhangjiakou
Snow Ruyi
K-125
HS-140
indywid.
134,0 m
134,0 m
263,9 pkt
32,2 pkt
Marius Lindvik
3.
14 lutego
2022
Zhangjiakou
Snow Ruyi
K-125
HS-140
druż.[b]
126,5 m
122,0 m
922,9 pkt (219,3 pkt )
19,8 pkt
Austria
Starty C. Schmida na mistrzostwach świata – szczegółowo [ edytuj | edytuj kod ]
Miejsce
Dzień
Rok
Miejscowość
Skocznia
Punkt K
HS
Konkurs
Skok 1
Skok 2
Nota
Strata
Zwycięzca
23.
27 lutego
2021
Oberstdorf
Schattenbergschanze
K-95
HS-106
indywid.
97,5 m
92,5 m
233,2 pkt
35,6 pkt
Piotr Żyła
7.
25 lutego
2023
Planica
Srednja skakalnica
K-95
HS-102
indywid.
97,5 m
101,0 m
253,8 pkt
8,0 pkt
Piotr Żyła
17.
3 marca
2023
Planica
Bloudkova velikanka
K-125
HS-138
indywid.
127,5 m
130,0 m
250,0 pkt
37,5 pkt
Timi Zajc
5.
4 marca
2023
Planica
Bloudkova velikanka
K-125
HS-138
druż.[c]
133,0 m
129,5 m
1127,7 pkt (279,7 pkt )
276,2 pkt
Słowenia
Starty C. Schmida na mistrzostwach świata w lotach – szczegółowo [ edytuj | edytuj kod ]
Miejsce
Dzień
Rok
Miejscowość
Skocznia
Punkt K
HS
Konkurs
Skok 1
Skok 2
Skok 3
Skok 4
Nota
Strata
Zwycięzca
14.
11–12 grudnia
2020
Planica
Letalnica
K-200
HS-240
indywid.
216,5 m
219,5 m
209,0 m
213,5 m
767,7 pkt
109,5 pkt
Karl Geiger
2.
13 grudnia
2020
Planica
Letalnica
K-200
HS-240
druż.[d]
220,5 m
207,5 m
1708,5 pkt (390,0 pkt )
19,2 pkt
Norwegia
17.
11–12 marca
2022
Vikersund
Vikersundbakken
K-200
HS-240
indywid.
206,0 m
206,0 m
197,0 m
213,5 m
714,4 pkt
139,8 pkt
Marius Lindvik
Starty C. Schmida na mistrzostwach świata juniorów – szczegółowo [ edytuj | edytuj kod ]
Miejsce
Dzień
Rok
Miejscowość
Skocznia
Punkt K
HS
Konkurs
Skok 1
Skok 2
Nota
Strata
Zwycięzca
3.
1 lutego
2017
Park City
Utah Olympic Park
K-90
HS-100
indywid.
92,5 m
96,5 m
260,4 pkt
2,8 pkt
Viktor Polášek
2.
3 lutego
2017
Park City
Utah Olympic Park
K-90
HS-100
druż.[e]
94,0 m
87,0 m
929,0 pkt (237,6 pkt )
3,3 pkt
Słowenia
2.
5 lutego
2017
Park City
Utah Olympic Park
K-90
HS-100
druż. miesz.[f]
91,0 m
95,5 m
890,6 pkt (248,5 pkt )
34,7 pkt
Słowenia
2.
1 lutego
2018
Kandersteg
Nordic Arena
K-95
HS-106
indywid.
105,0 m
99,5 m
282,1 pkt
9,3 pkt
Marius Lindvik
1.
3 lutego
2018
Kandersteg
Nordic Arena
K-95
HS-106
druż.[g]
100,0 m
104,0 m
1068,5 pkt (277,5 pkt )
—
2.
4 lutego
2018
Kandersteg
Nordic Arena
K-95
HS-106
druż. miesz.[h]
97,0 m
102,5 m
855,0 pkt (233,3 pkt )
14,3 pkt
Norwegia
4.
24 stycznia
2019
Lahti
Salpausselkä
K-90
HS-100
indywid.
94,5 m
96,0 m
248,3 pkt
3,8 pkt
Thomas Aasen Markeng
1.
26 stycznia
2019
Lahti
Salpausselkä
K-90
HS-100
druż.[i]
94,0 m
94,5 m
979,7 pkt (257,7 pkt )
–
3.
28 stycznia
2019
Lahti
Salpausselkä
K-90
HS-100
druż. miesz.[j]
93,5 m
93,5 m
964,8 pkt (257,2 pkt )
19,6 pkt
Rosja
Starty C. Schmida na igrzyskach europejskich – szczegółowo [ edytuj | edytuj kod ]
Miejsce
Dzień
Rok
Miejscowość
Skocznia
Punkt K
HS
Konkurs
Skok 1
Skok 2
Nota
Strata
Zwycięzca
7.
29 czerwca
2023
Zakopane
Średnia Krokiew
K-95
HS-105
indywid.
99,0 m
102,5 m
249,5 pkt
20,8 pkt
Daniel Tschofenig
4.
29 czerwca
2023
Zakopane
Średnia Krokiew
K-95
HS-105
druż. miesz.[l]
97,5 m
99,5 m
818,3 pkt (222,0 pkt )
121,0 pkt
Austria
19.
1 lipca
2023
Zakopane
Wielka Krokiew
K-125
HS-140
indywid.
130,5 m
126,5 m
234,8 pkt
44,3 pkt
Dawid Kubacki
Starty C. Schmida na zimowym olimpijskim festiwalu młodzieży Europy – szczegółowo [ edytuj | edytuj kod ] Miejsca w klasyfikacji generalnej [ edytuj | edytuj kod ] Miejsca na podium w konkursach indywidualnych Pucharu Świata chronologicznie [ edytuj | edytuj kod ] stan po zakończeniu sezonu 2023/2024
stan po zakończeniu sezonu 2022/2023
Miejsca w klasyfikacji generalnej [ edytuj | edytuj kod ] Miejsca w klasyfikacji generalnej [ edytuj | edytuj kod ] Miejsca w klasyfikacji generalnej [ edytuj | edytuj kod ] Miejsca w klasyfikacji generalnej [ edytuj | edytuj kod ] Miejsca w klasyfikacji generalnej [ edytuj | edytuj kod ] Miejsca w klasyfikacji generalnej [ edytuj | edytuj kod ] Miejsca w klasyfikacji generalnej [ edytuj | edytuj kod ] Miejsca w poszczególnych konkursach indywidualnych LGP [ edytuj | edytuj kod ] stan po zakończeniu LGP 2023
Miejsca w poszczególnych konkursach drużynowych LGP [ edytuj | edytuj kod ] stan po zakończeniu LGP 2023
Miejsca w klasyfikacji generalnej [ edytuj | edytuj kod ] Zwycięstwa w konkursach indywidualnych Pucharu Kontynentalnego chronologicznie [ edytuj | edytuj kod ] Miejsca na podium w konkursach indywidualnych Pucharu Kontynentalnego chronologicznie [ edytuj | edytuj kod ]
Lp.
Dzień
Rok
Miejscowość
Skocznia
Punkt K
HS
Skok 1
Skok 2
Nota
Lok.
Strata
Zwycięzca
1.
19 lutego
2017
Planica
Bloudkova velikanka
K-125
HS-139
137,0 m
136,5 m
257,4 pkt
3.
16,9 pkt
Tilen Bartol
2.
11 marca
2017
Zakopane
Wielka Krokiew
K-120
HS-134
135,0 m
125,0 m
234,0 pkt
2.
21,9 pkt
Clemens Aigner
3.
12 marca
2017
Zakopane
Wielka Krokiew
K-120
HS-134
124,0 m
132,0 m
240,3 pkt
3.
3,5 pkt
Clemens Aigner
4.
18 marca
2017
Czajkowskij
Snieżynka
K-95
HS-106
98,5 m
107,0 m
269,0 pkt
1.
—
5.
17 marca
2018
Czajkowskij
Snieżynka
K-125
HS-140
131,0 m
136,5 m
257,4 pkt
2.
13,6 pkt
Stefan Huber
6.
9 grudnia
2018
Lillehammer
Lysgårdsbakken
K-123
HS-140
137,5 m
137,0 m
275,1 pkt
2.
5,1 pkt
Marius Lindvik
7.
28 grudnia
2023
Engelberg
Gross-Titlis-Schanze
K-125
HS-140
134,0 m
130,5 m
266,7 pkt
2.
13,9 pkt
Stephan Embacher
8.
6 stycznia
2024
Garmisch-Partenkirchen
Große Olympiaschanze
K-125
HS-142
140,5 m
141,5 m
277,0 pkt
1.
—
9.
6 stycznia
2024
Garmisch-Partenkirchen
Große Olympiaschanze
K-125
HS-142
139,0 m
126,0 m
250,9 pkt
3.
8,1 pkt
Robin Pedersen
10.
18 lutego
2024
Brotterode
Inselbergschanze
K-105
HS-117
112,5 m
117,5 m
249,3 pkt
3.
9,7 pkt
Maximilian Ortner
stan po zakończeniu sezonu 2023/2024
Miejsca w klasyfikacji generalnej [ edytuj | edytuj kod ] Miejsca na podium w konkursach indywidualnych LPK chronologicznie [ edytuj | edytuj kod ]
Nr
Dzień
Rok
Miejscowość
Skocznia
Punkt K
HS
Skok 1
Skok 2
Nota
Lok.
Strata
Zwycięzca
1.
17 września
2017
Trondheim
Granåsen
K-124
HS-140
134,5 m
140,5 m
271,9 pkt
3.
6,6 pkt
Timi Zajc
stan po zakończeniu LPK 2022
Miejsca w klasyfikacji generalnej [ edytuj | edytuj kod ] stan po zakończeniu sezonu 2022/2023
↑ a b Skład zespołu: Selina Freitag , Constantin Schmid, Katharina Althaus , Karl Geiger
↑ a b Skład zespołu: Constantin Schmid, Stephan Leyhe , Markus Eisenbichler , Karl Geiger
↑ a b Skład zespołu: Markus Eisenbichler , Constantin Schmid, Andreas Wellinger , Karl Geiger
↑ a b Skład zespołu: Constantin Schmid, Pius Paschke , Markus Eisenbichler , Karl Geiger
↑ a b Skład zespołu: Martin Hamann , Tim Fuchs , Felix Hoffmann , Constantin Schmid
↑ a b Skład zespołu: Agnes Reisch , Martin Hamann , Gianina Ernst , Constantin Schmid
↑ a b Skład zespołu: Philipp Raimund , Justin Lisso , Cedrik Weigel , Constantin Schmid
↑ a b Skład zespołu: Luisa Görlich , Justin Lisso , Gianina Ernst , Constantin Schmid
↑ a b Skład zespołu: Philipp Raimund , Luca Roth , Kilian Märkl , Constantin Schmid
↑ a b Skład zespołu: Agnes Reisch , Luca Roth , Selina Freitag , Constantin Schmid
↑ a b Gospodarzem Igrzysk Europejskich 2023 był Kraków, jednak konkursy skoków narciarskich rozegrano w Zakopanem.
↑ a b Skład zespołu: Anna Rupprecht , Constantin Schmid, Selina Freitag i Philipp Raimund
↑ a b Skład zespołu: Axel Mayländer , Adrian Sell , Jonathan Siegel , Constantin Schmid
Złoty medal
Srebrny medal
Brązowy medal
Złoty medal
Srebrny medal
Brązowy medal
Indywidualnie
Skocznia normalna
Skocznia duża
Drużynowo
1986: Bawaria
1987: Bawaria (Heumann , Wegscheider , Klauser , Bauer )
1988: Bawaria (Heumann , Wegscheider , Klauser , Bauer )
1989: Bawaria I (Heumann , Klauser , Bauer )
1990: Bawaria I (Leonhardt , Heumann , Klauser , Bauer )
1991: Saksonia
1992: Schwarzwald (Thoma , Duffner , Scherer , Wangler )
1993: Schwarzwald (Thoma , Duffner , Scherer , Hannawald )
1994: Turyngia
1995 1996: Badenia-Wirtembergia (Jäkle , Hannawald , Thoma , Duffner )
1997: Turyngia (Gebstedt , Hornschuh , Bracht , Siegmund )
1998: Badenia-Wirtembergia (Jäkle , Schmitt , Thoma , Hannawald )
1999: Bawaria
2000: Bawaria (Audenrieth , Späth , Uhrmann , Löffler )
2001: Badenia-Wirtembergia I (Schmitt , Hannawald , Duffner , Jäkle )
2002: Bawaria I (Neumayer , Löffler , Uhrmann , Späth )
2003: Bawaria (Bracht , Späth , Löffler , Uhrmann )
2004: Bawaria I (Neumayer , Bracht , Uhrmann , Späth )
2005: Bawaria I (Neumayer , Bader , Uhrmann , Späth )
2006: Bawaria I (Neumayer , Späth , Bogner , Uhrmann )
2007: Turyngia I (Musiol , Ritzerfeld , Wank , Hocke )
2008: Bawaria I (Schoft , Neumayer , Späth , Uhrmann )
2009: Badenia-Wirtembergia I (Bodmer , Horlacher , Ulmer , Schmitt )
2010: Bawaria I (Neumayer , Schoft , Freund , Uhrmann )
2011: Bawaria I (Neumayer , Paschke , Kraus , Freund )
2012: Bawaria I (Wellinger , Wenig , Kraus , Geiger )
2013: Bawaria I (Neumayer , Geiger , Kraus , Freund )
2014: Bawaria I (Wellinger , Geiger , Kraus , Freund )
2015: Bawaria I (Neumayer , Eisenbichler , Wellinger , Freund )
2016: Bawaria I (Geiger , Kraus , Wellinger , Eisenbichler )
2017 2018: Bawaria II (Geiger , Goller , Raimund , Eisenbichler )
2019: Bawaria I (Geiger , Baer , C. Schmid , Eisenbichler )
2020: Bawaria I (Freund , Paschke , Geiger , Eisenbichler )
2021: Bawaria I (Paschke , Raimund , Schmid , Geiger )
2022: Bawaria I (Geiger , Schmid , Eisenbichler , Wellinger )
2023: Bawaria I (Wellinger , Paschke , Geiger , Raimund )
.jpg)
Pekin/Zhangjiakou
Oberstdorf
Planica
Vikersund
Park City
Kandersteg
Lahti
Kraków/Zakopane[k]
Tschagguns
Râșnov
.svg){kind=small}
.svg){kind=small}
.svg){kind=small}
.svg){kind=small}
.svg){kind=small}
Czajkowskij
.svg){kind=small}
.svg){kind=small}
