Michael Uhrmann

Z Wikipedii, wolnej encyklopedii
Przejdź do nawigacji Przejdź do wyszukiwania
Michael Uhrmann
Michael Uhrmann podczas zawodów w Zakopanem (27 stycznia 2008).
Michael Uhrmann podczas zawodów w Zakopanem (27 stycznia 2008).
Data i miejsce urodzenia 16 września 1978
Republika Federalna Niemiec (1949–1990) Wegscheid, RFN
Klub WSV Rastbüchl
Wzrost 181 cm
Debiut w PŚ 30 grudnia 1994, Oberstdorf
(39. miejsce)
Pierwsze punkty w PŚ 2 grudnia 1995, Lillehammer
(14. miejsce)
Pierwsze podium w PŚ 2 grudnia 2000, Kuopio
(3. miejsce)
Pierwsze zwycięstwo w PŚ 17 stycznia 2004, Zakopane
Rekord życiowy 226,5 m na Letalnicy w Planicy (20 marca 2005)[1]
Dorobek medalowy
Reprezentacja  Niemcy
Igrzyska olimpijskie
Złoto Salt Lake City 2002 duża druż.
Srebro Vancouver 2010 duża druż.
Mistrzostwa świata
Złoto Lahti 2001 duża druż.
Srebro Oberstdorf 2005 normalna druż.
Brąz Lahti 2001 normalna druż.
Brąz Oslo 2011 normalna druż.
Mistrzostwa świata w lotach
Brąz Tauplitz 2006 drużynowo
Mistrzostwa świata juniorów
Złoto Gällivare 1995 drużynowo
Złoto Asiago 1996 indywidualnie
Złoto Asiago 1996 drużynowo
Turniej Nordycki
Bronze medal with cup.svg 3. miejsce
2005
Letnie Grand Prix
Bronze medal with cup.svg 3. miejsce
2008
Commons Multimedia w Wikimedia Commons
Wikicytaty Cytaty w Wikicytatach

Michael Uhrmann (ur. 16 września 1978 w Wegscheid) – niemiecki skoczek narciarski, dwukrotny medalista olimpijski, czterokrotny medalista mistrzostw świata, brązowy medalista mistrzostw świata w lotach oraz trzykrotny medalista mistrzostw świata juniorów.

Kariera[edytuj | edytuj kod]

W Pucharze Świata zadebiutował 30 grudnia 1994 podczas konkursu w Oberstdorfie, gdzie zajął 39. miejsce. Był to jego jedyny start w sezonie 1994/1995, więc nie został uwzględniony w klasyfikacji generalnej. W marcu 1995 wystartował na mistrzostwach świata juniorów w Gällivare, gdzie wraz z kolegami z reprezentacji wywalczył złoty medal w konkursie drużynowym. Pierwsze punkty zawodów Pucharu Świata zdobył podczas inauguracji sezonu 1995/1996, 2 grudnia 1995 w Lillehammer, zajmując 14. miejsce. W tym sezonie jeszcze ośmiokrotnie punktował, jednak to właśnie w Lillehammer osiągnął swój najlepszy wynik. W klasyfikacji generalnej zajął 50. miejsce. Na przełomie stycznia i lutego 1996 wystąpił na mistrzostwach świata juniorów w Asiago, gdzie zdobył złote medale zarówno indywidualnie jak i drużynowo.

Kolejne trzy sezony: 1996/1997, 1997/1998 i 1998/1999 zakończył bez zdobycia punktów. Rzadko przechodził kwalifikacje i ani razu nie wszedł do drugiej serii zawodów. Najbliżej zdobycia punktów w tym okresie był 29 listopada 1997 w Lillehammer, gdzie zajął 33. miejsce. Przełom nastąpił w sezonie 1999/2000, który zaczął od zajęcia 10. miejsca w Kuopio (27 listopada 1999). Następnego dnia zajął dopiero 50. miejsce. Do końca cyklu dobre występy przeplatał całkowicie nieudanymi. W tym sezonie jeszcze trzykrotnie plasował się w czołowej dziesiątce, najlepszy wynik osiągając 6 lutego 2000 w Willingen, gdzie był siódmy. Dało mu to osiemnaste miejsce w klasyfikacji generalnej. Wziął także udział w mistrzostwach świata w lotach w Vikersund w lutym 2000, zajmując 34. miejsce.

W sezonie 2000/2001 tylko raz pojawił się w czołowej dziesiątce – 2 grudnia 2000 w Kuopio wywalczył swoje pierwsze podium w zawodach PŚ, zajmując trzecie miejsce. W pozostałych startach zajmował jednak przeważnie miejsca w trzeciej dziesiątce, co dało mu 22. miejsce w klasyfikacji generalnej. W sezonie 2001/2002 jego najlepszym wynikiem było ósme miejsce 2 grudnia 2001 w Titisee-Neustadt. W międzyczasie wziął udział w mistrzostwach świata w Lahti w lutym 2001, gdzie indywidualnie był trzynasty na dużej skoczni, a na normalnym obiekcie nie startował. Natomiast w obu konkursach drużynowych zdobywał medale: złoty na dużej oraz brązowy na normalnej. Rok później, podczas igrzysk olimpijskich w Salt Lake City był ósmy na normalnym obiekcie oraz szesnasty na dużym. W konkursie drużynowym wspólnie ze Svenem Hannawaldem, Stephanem Hocke i Martinem Schmittem wywalczył złoty medal olimpijski, wyprzedzając reprezentantów Finlandii, którzy zajęli drugie miejsce o 0,1 punktu. W 2002 odbyły się także mistrzostwa świata w lotach w Harrachovie, gdzie Uhrmann był trzynasty.

We wszystkich swoich startach sezonu 2002/2003 zdobywał punkty. Najlepiej zaprezentował się w konkursach w Trondheim (7 i 8 grudnia 2002). W pierwszym z konkursów zajął trzecie miejsce za Martinem Höllwarthem oraz Sigurdem Pettersenem, a w drugim konkursie był drugi, ulegając tylko Pettersenowi. W pozostałych startach tego sezonu sześciokrotnie plasował się w pierwszej dziesiątce zawodów, jednak na podium już nie stawał. W lutym 2003 wystartował na mistrzostwach świata w Val di Fiemme, gdzie był dziewiąty na dużej skoczni oraz trzynasty na normalnej. W zawodach drużynowych Niemcy przegrali walkę o brązowy medal z Norwegami i ostatecznie zajęli czwarte miejsce.

W sezonie 2003/2004, gdy niemiecka reprezentacja przeżywała kryzys, Uhrmann stał się niespodziewanym liderem drużyny. Wtedy też, 17 stycznia 2004 w Zakopanem wygrał pierwszy w karierze konkurs Pucharu Świata, wyprzedzając bezpośrednio Adama Małysza i Bjørna Einara Romørena. Było to jego jedyne podium w tym sezonie. W klasyfikacji końcowej 52. edycji Turnieju Czterech Skoczni był siódmy po tym, jak zajął czwarte miejsce w Oberstdorfie, siódme w Garmisch-Partenkirchen, jedenaste w Innsbrucku i dziewiąte w Bischofshofen. Na mistrzostwach świata w lotach w Planicy w 2004 indywidualnie był dziesiąty, a razem z kolegami z reprezentacji zajął czwarte miejsce, po przegranej walce o brązowy medal z Austriakami. W klasyfikacji generalnej zajął 14. miejsce.

Rywalizację w sezonie 2004/2005 zaczął od zajęcia ósmego miejsca w Kuusamo. W sześciu kolejnych konkursach punktował, chociaż nie plasował się w czołówce. Podczas 53. Turnieju Czterech Skoczni był ósmy w Oberstdorfie i Innsbrucku, piąty w Garmisch-Partenkirchen oraz trzynasty w Bischofshofen, co dało mu ósme miejsce w klasyfikacji końcowej. W Willingen i Zakopanem zajmował 4. miejsca, a później wrócił na podium zawodów pucharowych, zajmując drugie miejsce w Pragelato. Był to ostatni konkurs indywidualny przed mistrzostwami świata w Oberstdorfie. Na mistrzostwach tych indywidualnie Uhrmann był szesnasty na normalnej skoczni oraz czternasty na dużej. Brał także udział w obu konkursach drużynowych, zdobywając srebrny medal na normalnym obiekcie wraz z Michaelem Neumayerem, Georgiem Späthem i Martinem Schmittem. Na dużej skoczni Niemcy zajęli piąte miejsce. Po mistrzostwach odbyła się dziewiąta edycja Turnieju Nordyckiego, w której Uhrmann zajął trzecie miejsce, mimo iż w konkursach na podium stał tylko raz – 13 marca 2005 w Oslo zajął trzecie miejsce za zwycięzcą turnieju – Mattim Hautamäkim oraz Bjørnem Einarem Romørenem. Na zakończenie sezonu wziął udział w lotach w Planicy, gdzie ustanowił swój rekord życiowy, osiągając 226,5 metra. W klasyfikacji generalnej znalazł się na dziewiątym miejscu.

Najlepsze wyniki osiągnął w sezonie 2005/2006, kiedy zajął ósme miejsce w klasyfikacji generalnej. Łącznie jedenaście razy znajdował się w czołowej dziesiątce, w tym czterokrotnie stawał na podium. Zaczął od trzeciego miejsca w pierwszym konkursie cyklu, 26 listopada 2005 w Kuusamo, następnie był drugi 10 grudnia w Harrachovie, ustępując tylko Andreasowi Küttelowi oraz 18 grudnia w Engelbergu, gdzie lepszy był tylko Jakub Janda. Kolejnym sukcesem był brązowy medal w konkursie drużynowym zdobyty na mistrzostwach świata w lotach w Tauplitz. Na tych samych mistrzostwach zajął piąte miejsce w konkursie indywidualnym. Po konkursach w Zakopanem i Willingen, gdzie plasował się na przełomie pierwszej i drugiej dziesiątki nadeszły igrzyska olimpijskie w Turynie. W konkursach indywidualnych był szesnasty na dużej skoczni, a na normalnym obiekcie zajął czwarte miejsce, przegrywając walkę o brązowy medal z Roarem Ljøkelsøyem o zaledwie 0,5 punktu. Czwarte miejsce zajął także w konkursie drużynowym. W pierwszym indywidualnym konkursie PŚ po igrzyskach, 6 marca 2006 w Lahti zajął trzecie miejsce za Janne Happonenem i Jakubem Jandą. W pięciu pozostałych konkursach sezonu zajmował miejsca w połowie drugiej dziesiątki.

Mimo dobrych startów w sezonie 2006/2007 Uhrmann nie znalazł się w kadrze Niemiec na mistrzostwami świata w Sapporo. W zawodach pucharowych trzykrotnie stawał na podium. Najpierw w dwóch konkursach w Oberstdorfie, 27 i 28 stycznia 2007 był odpowiednio trzeci za Małyszem i Thomasem Morgensternem, a następnego dnia wygrał. Było to jego ostatnie zwycięstwo w zawodach Pucharu Świata. Na podium stanął także 10 lutego 2007 w Willingen, gdzie był drugi, ulegając tylko Andersowi Jacobsenowi. W pozostałych siedmiu konkursach nie wystartował i sezon ten zakończył na dziesiątym miejscu w klasyfikacji generalnej.

W sezonach 2007/2008, 2008/2009 i 2009/2010 ani razu nie stanął na podium, a swój najlepszy wynik osiągnął 28 listopada 2009 w Kuusamo, gdzie był czwarty. Z tych trzech sezonów najlepsze wyniki osiągnął w sezonie 2009/2010, kiedy zajął 12. miejsce w klasyfikacji generalnej. W tym czasie wystartował na mistrzostwach świata w lotach w Oberstdorfie w 2008, mistrzostwach świata w Libercu w 2009 oraz igrzyskach olimpijskich w Vancouver w 2010. Z dwóch pierwszych imprez nie przywiózł medalu, indywidualnie zajmując miejsca w połowie drugiej dziesiątki. Lepiej wypadł na kanadyjskich igrzyskach. Po pierwszej serii konkursu indywidualnego na normalnej skoczni Uhrmann zajmował drugie miejsce za Simonem Ammannem i o 0,5 punktu wyprzedzał Adama Małysza. W drugiej kolejce po nieco słabszym skoku spadł jednak na piąte miejsce, za Małysza, Gregora Schlierenzauera i Janne Ahonena. W konkursie indywidualnym na dużej skoczni zajął 25. miejsce. Natomiast w konkursie drużynowym wraz z Michaelem Neumayerem, Andreasem Wankiem i Martinem Schmittem wywalczył srebrny medal olimpijski. W lecie 2008 zajął trzecie miejsce w klasyfikacji generalnej piętnastej edycji Letniego Grand Prix w skokach.

W pierwszej połowie sezonu 2010/2011 pięciokrotnie nie zdobywał punktów, jednak 3 stycznia 2011 w Innsbrucku zajął ósme miejsce. Od stycznia 2011 pięciokrotnie plasował się w czołowej dziesiątce. 23 stycznia 2011 podczas konkursu w Zakopanem po raz ostatni w karierze stanął na podium, ulegając tylko Kamilowi Stochowi i Tomowi Hilde. 2 lutego 2011 w Klingenthal był bliski kolejnego zwycięstwa w Pucharze Świata. W pierwszej serii konkursu uzyskał 146,5 m, ustanawiając tym samym nowy rekord skoczni Vogtland Arena i prowadził z przewagą ponad 10 punktów nad Romanem Koudelką i Thomasem Morgensternem. W drugiej serii skok na odległość 115,0 m zepchnął go na trzynaste miejsce. Konkurs ostatecznie wygrał Stoch, który uzyskał 136,5 m. Wystartował także na mistrzostwach świata w Oslo, gdzie indywidualnie był jedenasty na normalnej skoczni oraz szósty na dużej. W konkursach drużynowych razem ze Schmittem, Neumayerem i Severinem Freundem zdobył brązowy medal na normalnej skoczni, a na dużej Niemcy przegrali walkę o trzecie miejsce ze Słoweńcami o 0,7 punktu. Na początku marca 2011 ogłosił, że zakończy karierę sportową po sezonie 2010/2011[2].

Mieszka w Breitenbergu, z zawodu jest policjantem.

Osiągnięcia[edytuj | edytuj kod]

Igrzyska olimpijskie Olympic rings without rims.svg[edytuj | edytuj kod]

Miejsce Dzień Rok Miejscowość Konkurs Wynik Strata Zwycięzca
8. 10 lutego 2002 Stany Zjednoczone Salt Lake City Skocznia normalna indywidualnie 198.8 pkt -24.0 pkt Szwajcaria Simon Ammann
16. 13 lutego 2002 Stany Zjednoczone Salt Lake City Skocznia duża indywidualnie 232.4 pkt -49.0 pkt Szwajcaria Simon Ammann
1.Gold medal.svg 14 lutego 2002 Stany Zjednoczone Salt Lake City Skocznia duża drużynowo[3] 974.4 pkt - -
4. 12 lutego 2006 Włochy Turyn Skocznia normalna indywidualnie 264.0 pkt -2.5 pkt Norwegia Lars Bystøl
16. 18 lutego 2006 Włochy Turyn Skocznia duża indywidualnie 214.9 pkt -62.0 pkt Austria Thomas Morgenstern
4. 20 lutego 2006 Włochy Turyn Skocznia duża drużynowo[4] 922.6 pkt -61.4 pkt  Austria
5. 13 lutego 2010 Kanada Vancouver Skocznia normalna indywidualnie 262.5 pkt -14.0 pkt Szwajcaria Simon Ammann
25. 20 lutego 2010 Kanada Vancouver Skocznia duża indywidualnie 202.7 pkt -80.9 pkt Szwajcaria Simon Ammann
2.Silver medal.svg 22 lutego 2010 Kanada Vancouver Skocznia duża drużynowo[5] 1035.8 pkt -72.1 pkt  Austria

Mistrzostwa świata[edytuj | edytuj kod]

Miejsce Dzień Rok Miejscowość Konkurs Wynik Strata Zwycięzca
13. 19 lutego 2001 Finlandia Lahti Skocznia duża indywidualnie 213.5 pkt -62.8 pkt Niemcy Martin Schmitt
1.Gold medal with cup.svg 21 lutego 2001 Finlandia Lahti Skocznia duża drużynowo[6] 939.8 pkt - -
3.Bronze medal with cup.svg 23 lutego 2001 Finlandia Lahti Skocznia normalna drużynowo[6] 911.5 pkt -42.0 pkt  Austria
9. 22 lutego 2003 Włochy Val di Fiemme Skocznia duża indywidualnie 249.4 pkt -39.6 pkt Polska Adam Małysz
4. 23 lutego 2003 Włochy Val di Fiemme Skocznia duża drużynowo[7] 963.3 pkt -83.3 pkt  Finlandia
13. 28 lutego 2003 Włochy Val di Fiemme Skocznia normalna indywidualnie 240.0 pkt -39.0 pkt Polska Adam Małysz
16. 19 lutego 2005 Niemcy Oberstdorf Skocznia normalna indywidualnie 240.5 pkt -15.5 pkt Słowenia Rok Benkovič
2.Silver medal with cup.svg 20 lutego 2005 Niemcy Oberstdorf Skocznia normalna drużynowo[4] 964.0 pkt -6.5 pkt  Austria
14. 25 lutego 2005 Niemcy Oberstdorf Skocznia duża indywidualnie 268.0 pkt -45.2 pkt Finlandia Janne Ahonen
5. 26 lutego 2005 Niemcy Oberstdorf Skocznia duża drużynowo[8] 985.6 pkt -151.7 pkt  Austria
15. 21 lutego 2009 Czechy Liberec Skocznia normalna indywidualnie 250.5 pkt -31.5 pkt Austria Wolfgang Loitzl
17. 27 lutego 2009 Czechy Liberec Skocznia duża indywidualnie 122.1 pkt -19.2 pkt Szwajcaria Andreas Küttel
10. 28 lutego 2009 Czechy Liberec Skocznia duża drużynowo[9] 427.4 pkt -606.9 pkt  Austria
11. 26 lutego 2011 Norwegia Oslo Skocznia normalna indywidualnie 231.2 pkt -38.0 pkt Austria Thomas Morgenstern
3.Bronze medal with cup.svg 27 lutego 2011 Norwegia Oslo Skocznia normalna drużynowo[10] 968.2 pkt -57.3 pkt  Austria
6. 3 marca 2011 Norwegia Oslo Skocznia duża indywidualnie 264.0 pkt -13.5 pkt Austria Gregor Schlierenzauer
4. 5 marca 2011 Norwegia Oslo Skocznia duża drużynowo[11] 451.9 pkt -48.1 pkt  Austria

Mistrzostwa świata w lotach[edytuj | edytuj kod]

Miejsce Dzień Rok Miejscowość Konkurs Wynik Strata Zwycięzca
34. 13 lutego 2000 Norwegia Vikersund Loty indywidualnie 97.8 pkt -439.0 pkt Niemcy Sven Hannawald
13. 10 marca 2002 Czechy Harrachov Loty indywidualnie 309.4 pkt -86.9 pkt Niemcy Sven Hannawald
10. 22 lutego 2004 Słowenia Planica Loty indywidualnie 778.9 pkt -53.2 pkt Norwegia Roar Ljøkelsøy
4. 22 lutego 2004 Słowenia Planica Loty drużynowo[7] 1606.4 pkt -105.4 pkt  Norwegia
5. 14 stycznia 2006 Austria Tauplitz Loty indywidualnie 721.3 pkt -66.7 pkt Norwegia Roar Ljøkelsøy
3.Bronze medal with cup.svg 15 stycznia 2006 Austria Tauplitz Loty drużynowo[12] 1365.0 pkt -132.9 pkt  Norwegia
19. 23 lutego 2008 Niemcy Oberstdorf Loty indywidualnie 709.0 pkt -126.4 pkt Austria Gregor Schlierenzauer
4. 24 lutego 2008 Niemcy Oberstdorf Loty drużynowo[4] 1361.7 pkt -191.6 pkt  Austria
19. 20 marca 2010 Słowenia Planica Loty indywidualnie 745.7 pkt -190.1 pkt Szwajcaria Simon Ammann
7. 21 marca 2010 Słowenia Planica Loty drużynowo[13] 1332.9 pkt -308.5 pkt  Austria

Mistrzostwa świata juniorów[edytuj | edytuj kod]

Miejsce Dzień Rok Miejscowość Konkurs Wynik Strata Zwycięzca
1.Gold medal with cup.svg 2 marca 1995 Szwecja Gällivare Skocznia normalna drużynowo[14] ? - -
1.Gold medal with cup.svg 30 stycznia 1996 Włochy Asiago Skocznia normalna indywidualna ? - -
1.Gold medal with cup.svg 1 lutego 1996 Włochy Asiago Skocznia normalna drużynowo[15] ? - -

Puchar Świata[edytuj | edytuj kod]

Miejsca w klasyfikacji generalnej[edytuj | edytuj kod]

Miejsca na podium[edytuj | edytuj kod]

Sezon PŚ 1. miejsce 2. miejsce 3. miejsce razem
1994/1995 - - - -
1995/1996 - - - -
1996/1997 - - - -
1997/1998 - - - -
1998/1999 - - - -
1999/2000 - - - -
2000/2001 - - 1 1
2001/2002 - - - -
2002/2003 - 1 1 2
2003/2004 1 - - 1
2004/2005 - 1 1 2
2005/2006 - 2 2 4
2006/2007 1 1 1 3
2007/2008 - - - -
2008/2009 - - - -
2009/2010 - - - -
2010/2011 - - 1 1
suma 2 5 7 14

Miejsca na podium chronologicznie[edytuj | edytuj kod]

Nr Dzień Rok Miejscowość Skocznia Punkt K HS Skok 1 Skok 2 Nota Lok. Strata Zwycięzca
1. 2 grudnia 2000 Finlandia Kuopio Puijo K-120 HS-127 116,0 m - 107,3 pkt 3. 3,8 pkt Matti Hautamäki
2. 7 grudnia 2002 Norwegia Trondheim Granåsen K-120 HS-131 128,5 m 132,0 m 266,9 pkt 3. 1,1 pkt Martin Höllwarth
3. 8 grudnia 2002 Norwegia Trondheim Granåsen K-120 HS-131 128,5 m 132,0 m 260,9 pkt 2. 2,6 pkt Sigurd Pettersen
4. 17 stycznia 2004 Polska Zakopane Wielka Krokiew K-120 HS-134 134,0 m 126,5 m 270,9 pkt 1. - -
5. 11 lutego 2005 Włochy Pragelato Trampolino a Monte K-125 HS-140 126,5 m 129,0 m 239,4 pkt 2. 23,7 pkt Matti Hautamäki
6. 13 marca 2005 Norwegia Oslo Holmenkollbakken K-115 HS-128 124,5 m 127,5 m 270,6 pkt 3. 10,8 pkt Matti Hautamäki
7. 26 listopada 2005 Finlandia Kuusamo Rukatunturi K-120 HS-142 136,5 m 137,0 m 294,3 pkt 3. 11,3 pkt Robert Kranjec
8. 10 grudnia 2005 Czechy Harrachov Čertak K125 K-125 HS-142 138,0 m 127,5 m 274,9 pkt 2. 14,6 pkt Andreas Küttel
9. 18 grudnia 2005 Szwajcaria Engelberg Gross-Titlis-Schanze K-125 HS-137 128,5 m 128,5 m 246,1 pkt 2. 6,1 pkt Jakub Janda
10. 5 marca 2006 Finlandia Lahti Salpausselkä K-116 HS-130 120,5 m 131,0 m 266,1 pkt 3. 4,2 pkt Janne Happonen
11. 27 stycznia 2007 Niemcy Oberstdorf Schattenbergschanze K-120 HS-137 121,5 m 134,0 m 258,9 pkt 3. 24,2 pkt Adam Małysz
12. 28 stycznia 2007 Niemcy Oberstdorf Schattenbergschanze K-120 HS-137 140,5 m 129,0 m 285,1 pkt 1. - -
13. 10 lutego 2007 Niemcy Willingen Mühlenkopfschanze K-130 HS-145 144,0 m 140,0 m 276,2 pkt 2. 6,9 pkt Anders Jacobsen
14. 23 stycznia 2011 Polska Zakopane Wielka Krokiew K-120 HS-134 120,0 m 131,5 m 246,8 pkt 3. 7,2 pkt Kamil Stoch

Miejsca w poszczególnych konkursach Pucharu Świata[edytuj | edytuj kod]

Sezon 1994/1995
Planica Planica Oberstdorf Garmisch-Partenkirchen Innsbruck Bischofshofen Willingen Engelberg Engelberg Sapporo Sapporo Lahti Lahti Kuopio Falun Falun Lillehammer Oslo Vikersund Vikersund Oberstdorf punkty
- - 39 - - - - - - - - - - - - - - - - - - 0
Sezon 1995/1996
Lillehammer Lillehammer Villach Planica Predazzo Chamonix Chamonix Oberhof Oberstdorf Garmisch-Partenkirchen Innsbruck Bischofshofen Engelberg Engelberg Sapporo Sapporo Zakopane Zakopane Tauplitz Tauplitz Iron Mountain Iron Mountain Kuopio Lahti Lahti Harrachov Falun Oslo punkty
14 28 29 16 - - - 30 22 20 42 - - - - - - - - - - - - - - - 30 18 73
Sezon 1996/1997
Lillehammer Lillehammer Kuusamo Kuusamo Harrachov Harrachov Oberstdorf Garmisch-Partenkirchen Innsbruck Bischofshofen Engelberg Engelberg Sapporo Sapporo Hakuba Willingen Willingen Tauplitz Tauplitz Lahti Kuopio Falun Oslo Planica Planica punkty
- - - - - - 38 - - - - - - - - - - - - - - - - - - 0
Sezon 1997/1998
Lillehammer Lillehammer Predazzo Villach Harrachov Engelberg Engelberg Oberstdorf Garmisch-Partenkirchen Innsbruck Bischofshofen Ramsau Zakopane Zakopane Oberstdorf Oberstdorf Sapporo Vikersund Vikersund Kuopio Lahti Lahti Falun Trondheim Oslo Planica Planica punkty
33 49 - - - - - 45 48 - - - - - - - - - - - - - - - - - - 0
Sezon 1998/1999
Lillehammer Lillehammer Chamonix Chamonix Predazzo Oberhof Harrachov Harrachov Oberstdorf Garmisch-Partenkirchen Innsbruck Bischofshofen Engelberg Engelberg Zakopane Zakopane Sapporo Sapporo Willingen Willingen Harrachov Kuopio Lahti Trondheim Falun Oslo Planica Planica Planica punkty
- - - - - - - - - - - - - - - - - - - - 42 - - - - - - - - 0
Sezon 1999/2000
Kuopio Kuopio Predazzo Predazzo Villach Zakopane Zakopane Oberstdorf Garmisch-Partenkirchen Innsbruck Bischofshofen Engelberg Engelberg Sapporo Sapporo Hakuba Willingen Willingen Tauplitz Iron Mountain Iron Mountain Lahti Lahti Trondheim Oslo Planica punkty
10 50 27 26 22 37 46 12 15 - 27 10 15 27 11 8 12 7 49 31 31 18 42 27 13 41 283
Sezon 2000/2001
Kuopio Kuopio Kuopio Oberstdorf Garmisch-Partenkirchen Innsbruck Bischofshofen Harrachov Harrachov Park City Hakuba Sapporo Sapporo Willingen Willingen Oberstdorf Oberstdorf Falun Trondheim Oslo Planica punkty
- 3 25 28 25 31 33 24 17 12 19 25 42 20 25 32 23 26 24 21 30 184
Sezon 2001/2002
Kuopio Kuopio Neustadt Neustadt Villach Engelberg Engelberg Predazzo Predazzo Oberstdorf Garmisch-Partenkirchen Innsbruck Bischofshofen Willingen Zakopane Zakopane Hakuba Sapporo Lahti Falun Trondheim Oslo punkty
21 32 31 8 20 q 32 37 37 30 38 20 22 31 15 39 - - 9 27 18 25 152
Sezon 2002/2003
Kuusamo Kuusamo Trondheim Trondheim Neustadt Neustadt Engelberg Engelberg Oberstdorf Garmisch-Partenkirchen Innsbruck Bischofshofen Liberec Zakopane Zakopane Hakuba Sapporo Sapporo Tauplitz Tauplitz Willingen Willingen Oslo Lahti Lahti Planica Planica punkty
6 5 3 2 5 13 11 25 15 26 18 30 16 - - - - - - 19 23 25 16 10 6 8 12 516
Sezon 2003/2004
Kuusamo Kuusamo Trondheim Neustadt Engelberg Oberstdorf Garmisch-Partenkirchen Innsbruck Bischofshofen Liberec Liberec Zakopane Zakopane Hakuba Sapporo Sapporo Oberstdorf Willingen Park City Lahti Kuopio Lillehammer Oslo punkty
26 24 5 30 8 4 7 11 9 14 13 1 18 29 14 - 12 14 10 20 33 15 25 501
Sezon 2004/2005
Kuusamo Kuusamo Trondheim Trondheim Harrachov Harrachov Engelberg Engelberg Oberstdorf Garmisch-Partenkirchen Innsbruck Bischofshofen Willingen Tauplitz Tauplitz Neustadt Neustadt Zakopane Zakopane Sapporo Sapporo Pragelato Lahti Kuopio Lillehammer Oslo Planica Planica punkty
11 8 21 11 26 29 12 9 8 5 8 13 4 12 7 16 11 10 4 - - 2 6 9 5 3 14 8 804
Sezon 2005/2006
Kuusamo Kuusamo Lillehammer Lillehammer Harrachov Harrachov Engelberg Oberstdorf Garmisch-Partenkirchen Innsbruck Bischofshofen Sapporo Sapporo Zakopane Zakopane Willingen Lahti Kuopio Lillehammer Oslo Planica Planica punkty
4 3 4 14 2 9 2 9 7 24 12 - - 12 10 10 3 14 12 18 13 18 681
Sezon 2006/2007
Kuusamo Lillehammer Lillehammer Engelberg Engelberg Oberstdorf Garmisch-Partenkirchen Innsbruck Bischofshofen Vikersund Zakopane Oberstdorf Oberstdorf Titisee-Neustadt Titisee-Neustadt Klingenthal Willingen Lahti Kuopio Oslo Oslo Planica Planica Planica punkty
66 44 12 17 10 15 9 10 10 9 46 3 1 12 9 5 2 - - - - - - - 524
Sezon 2007/2008
Kuusamo Trondheim Trondheim Villach Villach Engelberg Engelberg Oberstdorf Garmisch-Partenkirchen Bischofshofen Bischofshofen Predazzo Predazzo Harrachov Zakopane Zakopane Sapporo Sapporo Liberec Liberec Willingen Kuopio Kuopio Lillehammer Oslo Planica Planica punkty
25 21 38 - - 20 6 35 38 44 q - - 29 16 18 32 38 - - 23 30 29 14 10 14 16 185
Sezon 2008/2009
Kuusamo Trondheim Trondheim Pragelato Pragelato Engelberg Engelberg Oberstdorf Garmisch-Partenkirchen Innsbruck Bischofshofen Tauplitz Tauplitz Zakopane Zakopane Whistler Whistler Sapporo Willingen Klingenthal Oberstdorf Lahti Kuopio Lillehammer Vikersund Planica Planica punkty
21 11 15 6 20 31 10 10 14 16 8 21 15 15 6 15 17 - - - - 38 49 21 18 32 30 354
Sezon 2009/2010
Kuusamo Lillehammer Lillehammer Engelberg Engelberg Engelberg Oberstdorf Garmisch-Partenkirchen Innsbruck Bischofshofen Tauplitz Tauplitz Sapporo Sapporo Zakopane Zakopane Oberstdorf Klingenthal Willingen Lahti Kuopio Lillehammer Oslo punkty
4 15 10 21 24 5 50 38 12 13 14 11 - - 9 13 9 9 10 6 38 18 41 424
Sezon 2010/2011
Kuusamo Kuopio Lillehammer Lillehammer Engelberg Engelberg Engelberg Oberstdorf Garmisch-Partenkirchen Innsbruck Bischofshofen Harrachov Harrachov Sapporo Sapporo Zakopane Zakopane Zakopane Willingen Klingenthal Oberstdorf Vikersund Vikersund Lahti Planica Planica punkty
q 23 42 45 27 48 41 19 15 8 16 - - 5 9 16 10 3 33 13 8 - - - - - 314
Legenda
1 2 3 4-10 11-30 poniżej 30

 q  – zawodnik nie zakwalifikował się[16]  -  – zawodnik nie wystartował (lub nie zakwalifikował się[17])

Turniej Czterech Skoczni[edytuj | edytuj kod]

Miejsca w klasyfikacji generalnej[edytuj | edytuj kod]

Turniej Nordycki (Skandynawski)[edytuj | edytuj kod]

Miejsca w klasyfikacji generalnej[edytuj | edytuj kod]

Puchar Świata w lotach narciarskich[edytuj | edytuj kod]

Miejsca w klasyfikacji generalnej[edytuj | edytuj kod]

Letnie Grand Prix w skokach narciarskich[edytuj | edytuj kod]

Miejsca w klasyfikacji generalnej[edytuj | edytuj kod]

Miejsca na podium chronologicznie[edytuj | edytuj kod]

  1. Austria Bischofshofen – 3 września 2005 (3. miejsce)
  2. Polska Zakopane – 30 sierpnia 2008 (2. miejsce)
  3. Polska Zakopane – 30 sierpnia 2008 (2. miejsce)[18]

Miejsca w poszczególnych konkursach LGP[edytuj | edytuj kod]

stan na 3 października 2010

W 1994 i 1995 roku sumowano punkty za wszystkie skoki (tak jak np. w TCS)
1995
Kuopio Trondheim Hinterzarten Stams punkty
? ? ? ? 382.0
1996
Trondheim Oberhof Hinterzarten Predazzo Stams punkty
19 22 28 17 26 43
1998
Stams Predazzo Courchevel Hinterzarten Hakuba Hakuba punkty
26 36 - 12 - - 27
1999
Hinterzarten Courchevel Stams Hakuba Sapporo punkty
23 33 33 20 13 39
2000
Hinterzarten Kuopio Villach Courchevel Hakuba Hakuba Sapporo Sapporo punkty
15 21 - 18 27 8 9 7 140
2001
Hinterzarten Hinterzarten Courchevel Stams Sapporo Hakuba Hakuba punkty
- 8 19 47 13 25 16 85
2002
Hinterzarten Hinterzarten Courchevel Lahti Lahti Innsbruck punkty
31 35 23 - - 16 23
2003
Hinterzarten Courchevel Predazzo Innsbruck punkty
23 31 - 16 23
2004
Hinterzarten Courchevel Zakopane Predazzo Innsbruck Hakuba Hakuba punkty
12 12 32 - 26 - - 49
2005
Hinterzarten Einsiedeln Courchevel Zakopane Predazzo Bischofshofen Hakuba Hakuba punkty
16 25 13 8 - 3 - - 133
2006
Hinterzarten Predazzo Einsiedeln Courchevel Zakopane Kranj Hakuba Hakuba Klingenthal Oberhof punkty
16 - - 8 9 - - - 18 9 118
2008
Hinterzarten Einsiedeln Courchevel Pragelato Zakopane Zakopane Hakuba Hakuba Klingenthal Liberec punkty
10 12 9 4 2 2 - - 5 17 346
2009
Hinterzarten Pragelato Courchevel Einsiedeln Zakopane Zakopane Hakuba Hakuba Klingenthal punkty
23 23 20 50 21 20 - - 20 59
2010
Hinterzarten Courchevel Einsiedeln Wisła Wisła Hakuba Hakuba Liberec Klingenthal punkty
5 - - 14 15 - - - 27 83
Legenda
1 2 3 4-10 11-30 poniżej 30

 q  – zawodnik nie zakwalifikował się[19]
 -  – zawodnik nie wystartował
(lub nie zakwalifikował się[20])

Turniej Czterech Narodów[edytuj | edytuj kod]

Miejsca w klasyfikacji generalnej[edytuj | edytuj kod]

Przypisy[edytuj | edytuj kod]

  1. ↑ 200m0405. skisprungschanzen.com. [dostęp 2018-04-04].
  2. ↑ Anna Szczepankiewicz: Michael Uhrmann też kończy karierę. skijumping.pl, 2011-13-03. [dostęp 2011-03-14].
  3. ↑ Skład zespołu: Sven Hannawald, Stephan Hocke, Michael Uhrmann i Martin Schmitt
  4. ↑ a b c Skład zespołu: Michael Neumayer, Martin Schmitt, Michael Uhrmann i Georg Späth
  5. ↑ Skład zespołu: Michael Neumayer, Andreas Wank, Martin Schmitt i Michael Uhrmann
  6. ↑ a b Skład zespołu: Sven Hannawald, Michael Uhrmann, Alexander Herr i Martin Schmitt
  7. ↑ a b Skład zespołu: Sven Hannawald, Michael Uhrmann, Georg Späth i Martin Schmitt
  8. ↑ Skład zespołu: Jörg Ritzerfeld, Michael Uhrmann, Georg Späth i Martin Schmitt
  9. ↑ Skład zespołu: Michael Neumayer, Michael Uhrmann, Stephan Hocke i Martin Schmitt
  10. ↑ Skład zespołu: Martin Schmitt, Michael Neumayer, Michael Uhrmann i Martin Schmitt
  11. ↑ Skład zespołu: Martin Schmitt, Richard Freitag, Severin Freund i Michael Uhrmann
  12. ↑ Skład zespołu: Michael Neumayer, Georg Späth, Alexander Herr i Michael Uhrmann
  13. ↑ Skład zespołu: Michael Neumayer, Richard Freitag, Martin Schmitt i Michael Uhrmann
  14. ↑ Skład zespołu: Michael Schreiber, Mathias Witter, Alexander Herr i Michael Uhrmann
  15. ↑ Skład zespołu: Frank Reichel, Kai Bracht, Alexander Herr i Michael Uhrmann
  16. ↑ Od sezonu 2001/2002.
  17. ↑ Przed sezonem 2001/2002.
  18. ↑ Jednego dnia odbyły się dwa konkursy
  19. ↑ Od 2002 roku
  20. ↑ Przed 2002 rokiem

Linki zewnętrzne[edytuj | edytuj kod]

W Wikimedia Commons znajdują się multimedia związane z tematem:
Michael Uhrmann
Zobacz w Wikicytatach kolekcję cytatów Michaela Uhrmanna
Źródło: „https://pl.wikipedia.org/w/index.php?title=Michael_Uhrmann&oldid=54246896”