Richard Freitag (ur. 14 sierpnia 1991 w Erlabrunn ) – niemiecki skoczek narciarski . Drużynowy srebrny medalista Zimowych Igrzysk Olimpijskich 2018 . Indywidualny brązowy medalista Mistrzostw Świata w Lotach Narciarskich 2018 , drużynowy srebrny medalista z 2012 i 2016 . Drużynowy medalista mistrzostw świata : złoty z 2015 i brązowy z 2013 w drużynie mieszanej oraz srebrny z 2013 w zespole męskim. Drugi zawodnik klasyfikacji generalnej Pucharu Świata 2017/2018 .
Jest synem Holgera Freitaga , skoczka narciarskiego w latach 80. reprezentującego NRD . Swoje pierwsze zwycięstwo w Pucharze Świata odniósł w tym samym miejscu – Harrachovie – w którym jedyne w karierze zwycięstwo odniósł jego ojciec[3]
1 września 2007 zadebiutował w zawodach FIS Cup . W konkursie w Oberwiesenthal zajął 27. miejsce[4] Pucharze Kontynentalnym . W zawodach na skoczni w Bischofshofen zajął 10. miejsce. W kolejnych zawodach sezonu 2008/2009 jeszcze kilkukrotnie zajmował miejsca w drugiej i trzeciej dziesiątce[5]
12 grudnia 2009 w Vikersund zajął trzecie miejsce w zawodach Pucharu Kontynentalnego. Było to pierwsze podium Freitaga w zawodach tej rangi. 29 grudnia zadebiutował w Pucharze Świata , zajmując 46. miejsce w zawodach w Oberstdorfie . 3 stycznia 2010 podczas konkursu Turnieju Czterech Skoczni w Innsbrucku zdobył swój pierwszy punkt do klasyfikacji generalnej Pucharu Świata, zajmując 30. miejsce. Był to jego jedyny punkt PŚ w sezonie. 6 marca w Oslo zajął drugie miejsce w zawodach Pucharu Kontynentalnego. Znalazł się w składzie reprezentacji Niemiec na Mistrzostwa Świata w Lotach Narciarskich 2010 w Planicy . Zajął w nich 28. miejsce indywidualnie oraz 7. w drużynie[6]
8 grudnia 2010 zajął 3. miejsce w konkursie Pucharu Kontynentalnego w Rovaniemi , a trzy dni później był drugi w Vikersund. Od połowy grudnia rozpoczął starty w Pucharze Świata. Pierwsze w sezonie punkty zdobył w Engelbergu , zajmując 22. miejsce, a 29 grudnia w Oberstdorfie był 13. W kolejnych konkursach również zajmował miejsca w drugiej i trzeciej dziesiątce. W styczniu 2011 wystartował w mistrzostwach świata juniorów w Otepää . Indywidualnie zajął 9. miejsce, natomiast w drużynie zdobył srebrny medal. W marcu wystąpił na seniorskich mistrzostwach świata , na których zajął 15. miejsce w konkursie indywidualnym na skoczni dużej oraz 4. w konkursie drużynowym[7] Pucharu Świata 2010/2011 zajął 38. miejsce z 105 punktami[8]
W większości konkursów Letniego Grand Prix 2011 Freitag zajmował miejsca w najlepszej dziesiątce. W sierpniu stanął na podium zawodów w Hinterzarten (3. miejsce) i Courchevel (2. miejsce). W otwierających sezon 2011/2012 Pucharu Świata zawodach w Kuusamo zajął 9. miejsce. W kolejnym konkursie, 3 grudnia 2011 w Lillehammer po zajęciu drugiego miejsca raz pierwszy w karierze znalazł się na podium PŚ[9] Harrachovie wyprzedził Austriaka Thomasa Morgensterna i swojego rodaka Severina Freunda [10] Zakopanem , dwukrotnie: 20 i 21 stycznia 2012 zajmując drugie miejsce. W kolejnych konkursach regularnie zajmował miejsca w pierwszej dziesiątce. W lutym wystąpił na Mistrzostwach Świata w Lotach Narciarskich 2012 w Vikersund . Indywidualnie zajął 9. miejsce[9] Andreas Wank , Maximilian Mechler i Severin Freund, zajęła drugie miejsce. Sam Freitag dwukrotnie poprawiał w nich swój rekord życiowy, w drugiej serii ustanawiając skokiem na 230 metrów nowy rekord Niemiec[1] Trondheim po raz czwarty w sezonie zajął 2. miejsce w zawodach Pucharu Świata[9] [8]
W pierwszych zawodach sezonu 2012/2013 Freitag zajmował miejsca w drugiej i trzeciej dziesiątce. Sytuacja ta zmieniła się w zawodach na skoczni w Krasnej Polanie , rozgrywanych 7 i 8 grudnia 2012 jako próba przed igrzyskami w Soczi . W pierwszym konkursie Freitag był 6., a w drugim zajął 2. miejsce. Po raz kolejny na podium stanął 9 stycznia 2013 w Wiśle , ponownie zajmując drugie miejsce. Tuż przed mistrzostwami świata w Val di Fiemme miał niestabilną formę. Zwyciężył w kwalifikacjach przed zawodami Pucharu Świata w Klingenthal , by w konkursie zająć 32. miejsce i nie awansować do drugiej serii. 16 lutego na mamuciej skoczni Heini-Klopfer-Skiflugschanze w Oberstdorfie po raz drugi w karierze wygrał zawody Pucharu Świata. Na mistrzostwach indywidualnie zajął 6. miejsce zarówno na skoczni normalnej, jak i dużej. Zdobył natomiast dwa medale w zawodach drużynowych: brązowy w konkursie mieszanym na skoczni normalnej oraz srebrny na skoczni dużej. 10 marca w Lahti po raz kolejny zwyciężył w Pucharze Świata. Pięć dni później był drugi w Trondheim[11] [8]
Starty R. Freitaga na igrzyskach olimpijskich – szczegółowo [ edytuj | edytuj kod ]
Miejsce
Dzień
Rok
Miejscowość
Skocznia
Punkt K HS Konkurs
Skok 1
Skok 2
Nota
Strata
Zwycięzca
20.
9 lutego
2014
Krasnaja Polana Russkije Gorki K-95
HS-106
indywid.
100,5 m
97,5 m
243,7 pkt
34,3 pkt
Kamil Stoch
21.
15 lutego
2014
Krasnaja Polana Russkije Gorki K-125
HS-140
indywid.
122,5 m
126,5 m
242,1 pkt
36,6 pkt
Kamil Stoch
9.
10 lutego
2018
Pjongczang Alpensia Jumping Park K-98
HS-109
indywid.
106,0 m
102,5 m
240,0 pkt
19,3 pkt
Andreas Wellinger
9.
17 lutego
2018
Pjongczang Alpensia Jumping Park K-125
HS-142
indywid.
130,0 m
127,5 m
260,0 pkt
25,7 pkt
Kamil Stoch
2.
19 lutego
2018
Pjongczang Alpensia Jumping Park K-125
HS-142
druż.[a]
134,5 m
134,5 m
1075,7 pkt (270,3 pkt )
22,8 pkt
Norwegia
Starty R. Freitaga na mistrzostwach świata – szczegółowo [ edytuj | edytuj kod ]
Miejsce
Dzień
Rok
Miejscowość
Skocznia
Punkt K HS Konkurs
Skok 1
Skok 2
Nota
Strata
Zwycięzca
15.
3 marca
2011
Oslo Holmenkollbakken K-120
HS-134
indywid.
129,5 m
123,5 m
244,7 pkt
30,8 pkt
Gregor Schlierenzauer
4.
5 marca
2011
Oslo Holmenkollbakken K-120
HS-134
druż.[b]
132,0 m
—
451,9 pkt (128,0 pkt )
48,1 pkt
Austria
6.
23 lutego
2013
Predazzo Trampolino Dal Ben K-95
HS-106
indywid.
103,5 m
97,5 m
239,1 pkt
13,5 pkt
Anders Bardal
3.
24 lutego
2013
Predazzo Trampolino Dal Ben K-95
HS-106
druż. mix[c]
102,5 m
97,0 m
984,9 pkt (256,3 pkt )
26,1 pkt
Japonia
6.
28 lutego
2013
Predazzo Trampolino Dal Ben K-120
HS-134
indywid.
129,0 m
128,5 m
280,4 pkt
15,4 pkt
Kamil Stoch
2.
2 marca
2013
Predazzo Trampolino Dal Ben K-120
HS-134
druż.[d]
130,0 m
129,5 m
1121,8 pkt (288,2 pkt )
14,1 pkt
Austria
7.
21 lutego
2015
Falun Lugnet K-90
HS-100
indywid.
91,5 m
90,5 m
233,7 pkt
19,0 pkt
Rune Velta
1.
22 lutego
2015
Falun Lugnet K-90
HS-100
druż. mix.[e]
93,5 m
92,0 m
917,9 pkt (230,7 pkt )
—
15.
26 lutego
2015
Falun Lugnet K-120
HS-134
indywid.
124,0 m
120,5 m
219,0 pkt
49,7 pkt
Severin Freund
5.
28 lutego
2015
Falun Lugnet K-120
HS-134
druż.[f]
121,5 m
125,5 m
809,2 pkt (207,2 pkt )
63,4 pkt
Norwegia
9.
25 lutego
2017
Lahti Salpausselkä K-90
HS-100
indywid.
94,5 m
96,0 m
250,4 pkt
20,4 pkt
Stefan Kraft
19.
2 marca
2017
Lahti Salpausselkä K-116
HS-130
indywid.
121,0 m
115,5 m
235,7 pkt
43,6 pkt
Stefan Kraft
4.
4 marca
2017
Lahti Salpausselkä K-116
HS-130
druż.[g]
128,5 m
124,0 m
1052,9 pkt (271,5 pkt )
51,3 pkt
Polska
Starty R. Freitaga na mistrzostwach świata w lotach – szczegółowo [ edytuj | edytuj kod ]
Miejsce
Dzień
Rok
Miejscowość
Skocznia
Punkt K HS Konkurs
Skok 1
Skok 2
Skok 3
Skok 4
Nota
Strata
Zwycięzca
28.
19–20 marca
2010
Planica Letalnica K-185
HS-215
indywid.
181,5 m
198,5 m
170,0 m
193,5 m
685,7 pkt
250,1 pkt
Simon Ammann
7.
21 marca
2010
Planica Letalnica K-185
HS-215
druż.[h]
164,5 m
156,5 m
1332,9 pkt (280,0 pkt )
308,5 pkt
Austria
9.
24–25 lutego
2012
Vikersund Vikersundbakken K-195
HS-225
indywid.
210,0 m
212,0 m
—[l]
—[l]
356,3 pkt
52,4 pkt
Robert Kranjec
2.
26 lutego
2012
Vikersund Vikersundbakken K-195
HS-225
druż.[i]
223,5 m
230,0 m
1625,2 pkt (452,2 pkt )
23,2 pkt
Austria
8.
15–16 stycznia
2016
Tauplitz Kulm K-200
HS-225
indywid.
211,5 m
186,0 m
231,0 m
—[l]
542,8 pkt
97,3 pkt
Peter Prevc
2.
17 stycznia
2016
Tauplitz Kulm K-200
HS-225
druż.[j]
213,5 m
207,0 m
1357,3 pkt (355,3 pkt )
110,4 pkt
Norwegia
3.
19–20 stycznia
2018
Oberstdorf im. Heiniego Klopfera K-200
HS-235
indywid.
228,0 m
225,0 m
190,5 m
—[l]
627,6 pkt
24,3 pkt
Daniel-André Tande
4.
21 stycznia
2018
Oberstdorf im. Heiniego Klopfera K-200
HS-235
druż.[k]
221,5 m
216,5 m
1581,2 pkt (436,3 pkt )
80,8 pkt
Norwegia
Starty R. Freitaga na mistrzostwach świata juniorów – szczegółowo [ edytuj | edytuj kod ] Miejsca w klasyfikacji generalnej [ edytuj | edytuj kod ] Zwycięstwa w konkursach indywidualnych Pucharu Świata chronologicznie [ edytuj | edytuj kod ]
Nr
Dzień
Rok
Miejscowość
Skocznia
Punkt K HS Skok 1
Skok 2
Nota
Przypisy
1.
11 grudnia
2011
Harrachov Čerťák K-125
HS-142
129,0 m
137,5 m
292,4 pkt
—
2.
16 lutego
2013
Oberstdorf im. Heiniego Klopfera K-185
HS-213
209,0 m
206,5 m
409,8 pkt
*FTT 2013 , Loty 2012/2013
3.
10 marca
2013
Lahti Salpausselkä K-116
HS-130
126,0 m
128,5 m
274,2 pkt
—
4.
20 grudnia
2014
Engelberg Gross-Titlis-Schanze K-125
HS-137
128,5 m
135,5 m
277,7 pkt
—
5.
4 stycznia
2015
Innsbruck Bergisel K-120
HS-130
133,5 m
132,0 m
278,5 pkt
* TCS 2014/2015
6.
2 grudnia
2017
Niżny Tagił Aist K-120
HS-134
135,0 m
137,0 m
267,5 pkt
—
7.
10 grudnia
2017
Titisee-Neustadt Hochfirstschanze K-125
HS-142
145,0 m
—
128,4 pkt
—
8.
17 grudnia
2017
Engelberg Gross-Titlis-Schanze K-125
HS-140
137,5 m
135,0 m
286,4 pkt
—
Sezon PŚ
1. miejsce
2. miejsce
3. miejsce
Razem
2009/2010
–
–
–
–
2010/2011
–
–
–
–
2011/2012
1
4
–
5
2012/2013
2
3
–
5
2013/2014
–
–
2
2
2014/2015
2
–
–
2
2015/2016
–
–
–
–
2016/2017
–
–
1
1
2017/2018
3
5
–
8
Suma
8 12 3 23
Miejsca na podium w konkursach indywidualnych Pucharu Świata chronologicznie [ edytuj | edytuj kod ]
Nr
Dzień
Rok
Miejscowość
Skocznia
Punkt K HS Skok 1
Skok 2
Nota
Lok.
Strata
Zwycięzca
1.
3 grudnia
2011
Lillehammer Lysgårdsbakken K-90
HS-100
95,5 m
103,5 m
273,3 pkt
2. 6,0 pkt
Andreas Kofler
2.
11 grudnia
2011
Harrachov Čerťák K-125
HS-142
129,0 m
137,5 m
292,4 pkt
1. —
3.
20 stycznia
2012
Zakopane Wielka Krokiew K-120
HS-134
126,5 m
126,5 m
251,2 pkt
2. 6,7 pkt
Kamil Stoch
4.
21 stycznia
2012
Zakopane Wielka Krokiew K-120
HS-134
131,0 m
131,0 m
296,8 pkt
2. 3,5 pkt
Gregor Schlierenzauer
5.
8 marca
2012
Trondheim Granåsen K-123
HS-140
140,5 m
133,0 m
287,9 pkt
2. 7,2 pkt
Daiki Itō
6.
9 grudnia
2012
Krasnaja Polana Russkije Gorki K-95
HS-106
100,0 m
102,5 m
261,7 pkt
2. 9,6 pkt
Andreas Kofler
7.
9 stycznia
2013
Wisła im. Adama Małysza K-120
HS-134
131,0 m
126,5 m
261,7 pkt
2. 12,2 pkt
Anders Bardal
8.
16 lutego
2013
Oberstdorf im. Heiniego Klopfera K-185
HS-213
209,0 m
206,5 m
409,8 pkt
1. —
9.
10 marca
2013
Lahti Salpausselkä K-116
HS-130
126,0 m
128,5 m
274,2 pkt
1. —
10.
15 marca
2013
Trondheim Granåsen K-124
HS-140
132,0 m
136,0 m
278,7 pkt
2. 1,7 pkt
Kamil Stoch
11.
7 grudnia
2013
Lillehammer Lysgårdsbakken K-90
HS-100
94,5 m
101,0 m
280,3 pkt
3. 8,2 pkt
Gregor Schlierenzauer
12.
19 stycznia
2014
Zakopane Wielka Krokiew K-120
HS-134
129,0 m
—
122,1 pkt
3. 4,9 pkt
Anders Bardal
13.
20 grudnia
2014
Engelberg Gross-Titlis-Schanze K-125
HS-137
128,5 m
135,5 m
277,7 pkt
1. —
14.
4 stycznia
2015
Innsbruck Bergisel K-120
HS-130
133,5 m
132,0 m
278,5 pkt
1. —
15.
22 stycznia
2017
Zakopane Wielka Krokiew K-120
HS-134
132,5 m
131,0 m
284,2 pkt
3. 3,6 pkt
Kamil Stoch
16.
2 grudnia
2017
Niżny Tagił Aist K-120
HS-134
135,0 m
137,0 m
267,5 pkt
1. —
17.
3 grudnia
2017
Niżny Tagił Aist K-120
HS-134
131,0 m
138,0 m
270,9 pkt
2. 4,8 pkt
Andreas Wellinger
18.
10 grudnia
2017
Titisee-Neustadt Hochfirstschanze K-125
HS-142
145,0 m
—
128,4 pkt
1. —
19.
16 grudnia
2017
Engelberg Gross-Titlis-Schanze K-125
HS-140
124,5 m
129,5 m
253,5 pkt
2. 0,1 pkt
Anders Fannemel
20.
17 grudnia
2017
Engelberg Gross-Titlis-Schanze K-125
HS-140
137,5 m
135,0 m
286,4 pkt
1. —
21.
30 grudnia
2017
Oberstdorf Schattenbergschanze K-120
HS-137
128,5 m
127,0 m
275,5 pkt
2. 4,2 pkt
Kamil Stoch
22.
1 stycznia
2018
Garmisch-Partenkirchen Große Olympiaschanze K-120
HS-137
132,0 m
137,0 m
275,8 pkt
2. 7,6 pkt
Kamil Stoch
23.
3 lutego
2018
Willingen Mühlenkopfschanze K-130
HS-145
149,5 m
141,5 m
260,5 pkt
2. 0,8 pkt
Daniel-André Tande
stan po zakończeniu sezonu 2017/2018
Miejsca w klasyfikacji generalnej [ edytuj | edytuj kod ] Miejsca w klasyfikacji generalnej [ edytuj | edytuj kod ] Miejsca w klasyfikacji generalnej [ edytuj | edytuj kod ] Miejsca w klasyfikacji generalnej [ edytuj | edytuj kod ] Miejsca w klasyfikacji generalnej [ edytuj | edytuj kod ] Miejsca w klasyfikacji generalnej [ edytuj | edytuj kod ] Zwycięstwa w konkursach indywidualnych LGP chronologicznie [ edytuj | edytuj kod ] Miejsca na podium w konkursach indywidualnych LGP chronologicznie [ edytuj | edytuj kod ]
Nr
Dzień
Rok
Miejscowość
Skocznia
Punkt K
HS
Skok 1
Skok 2
Nota
Miejsce
Strata
Zwycięzca
1.
7 sierpnia
2011
Hinterzarten Adlerschanze K-95
HS-108
106,0 m
104,0 m
253,9 pkt
3. 15,0 pkt
Thomas Morgenstern
2.
12 sierpnia
2011
Courchevel Tremplin du Praz K-120
HS-132
129,0 m
131,0 m
280,6 pkt
2. 3,2 pkt
Thomas Morgenstern
3.
28 lipca
2013
Hinterzarten Adlerschanze K-95
HS-108
105,5 m
108,0 m
246,9 pkt
1. —
4.
4 października
2014
Klingenthal Vogtland Arena K-125
HS-140
131,0 m
133,0 m
256,4 pkt
1. —
Miejsca w poszczególnych konkursach LGP [ edytuj | edytuj kod ] stan po zakończeniu LGP 2017
Miejsca w klasyfikacji generalnej [ edytuj | edytuj kod ]
Sezon
Miejsce
2011
5.[12]
Miejsca w klasyfikacji generalnej [ edytuj | edytuj kod ] Miejsca na podium w konkursach indywidualnych Pucharu Kontynentalnego [ edytuj | edytuj kod ]
Lp.
Dzień
Rok
Miejscowość
Skocznia
Punkt K HS Skok 1
Skok 2
Nota
Lok.
Strata
Zwycięzca
1.
12 grudnia
2009
Vikersund Vikersundbakken K-105
HS-117
113,5 m
119,0 m
273,0 pkt
3. 1,6 pkt
Lukas Müller
2.
6 marca
2010
Oslo Holmenkollbakken K-120
HS-134
130,0 m
134,0 m
272,2 pkt
2. 7,5 pkt
David Unterberger
3.
8 grudnia
2010
Rovaniemi Ounasvaara K-90
HS-100
92,5 m
93,0 m
239,5 pkt
3. 3,5 pkt
Stephan Hocke
4.
11 grudnia
2010
Vikersund Vikersundbakken K-105
HS-117
115,5 m
112,5 m
262,9 pkt
2. 4,5 pkt
Stephan Hocke
Miejsca w poszczególnych konkursach Pucharu Kontynentalnego [ edytuj | edytuj kod ] stan po zakończeniu sezonu 2016/2017
Miejsca w klasyfikacji generalnej [ edytuj | edytuj kod ] stan po zakończeniu sezonu letniego 2017
↑ a b Skład zespołu: Karl Geiger , Stephan Leyhe , Richard Freitag, Andreas Wellinger ↑ a b Skład zespołu: Martin Schmitt , Richard Freitag, Severin Freund i Michael Uhrmann ↑ a b Skład zespołu: Ulrike Gräßler , Richard Freitag, Carina Vogt i Severin Freund ↑ a b Skład zespołu: Andreas Wank , Severin Freund , Michael Neumayer i Richard Freitag ↑ a b Skład zespołu: Carina Vogt , Richard Freitag, Katharina Althaus , Severin Freund ↑ a b Skład zespołu: Michael Neumayer , Markus Eisenbichler , Richard Freitag, Severin Freund ↑ a b Skład zespołu: Markus Eisenbichler , Stephan Leyhe , Richard Freitag, Andreas Wellinger ↑ a b Skład zespołu: Michael Neumayer , Richard Freitag, Martin Schmitt i Michael Uhrmann ↑ a b Skład zespołu: Andreas Wank , Richard Freitag, Maximilian Mechler i Severin Freund ↑ a b Skład zespołu: Andreas Wellinger , Stephan Leyhe , Richard Freitag, Severin Freund ↑ a b Skład zespołu: Andreas Wellinger , Stephan Leyhe , Markus Eisenbichler , Richard Freitag ↑ a b c d Seria konkursowa została odwołana. ↑ a b Skład zespołu: Daniel Wenig , Stephan Leyhe , Marinus Kraus , Richard Freitag
Medaliści olimpijscy w skokach narciarskich (duża skocznia drużynowo)
1988 : Finlandia (Nikkola , Nykänen , Ylipulli , Puikkonen ) • 1992 : Finlandia (Nikkola , Laitinen , Laakkonen , Nieminen ) • 1994 : Niemcy (Jäkle , Duffner , Thoma , Weißflog ) • 1998 : Japonia (Okabe , Saitō , Harada , Funaki ) • 2002 : Niemcy (Schmitt , Uhrmann , Hocke , Hannawald ) • 2006 : Austria (Widhölzl , Kofler , Koch , Morgenstern ) • 2010 : Austria (Loitzl , Kofler , Morgenstern , Schlierenzauer ) • 2014 : Niemcy (Wank , Kraus , Wellinger , Freund ) • 2018 : Norwegia (Tande , Stjernen , Forfang , Johansson )
1988 : Jugosławia (Ulaga , Zupan , Debelak , Tepeš ) • 1992 : Austria (Kuttin , Vettori , Höllwarth , Felder ) • 1994 : Japonia (Nishikata , Okabe , Kasai , Harada ) • 1998 : Niemcy (Hannawald , Schmitt , Jäkle , Thoma ) • 2002 : Finlandia (Hautamäki , Lindström , Jussilainen , Ahonen ) • 2006 : Finlandia (Kiuru , Happonen , Ahonen , Hautamäki ) • 2010 : Niemcy (Neumayer , Wank , Schmitt , Uhrmann ) • 2014 : Austria (Hayböck , Morgenstern , Diethart , Schlierenzauer ) • 2018 : Niemcy (Geiger , Leyhe , Freitag , Wellinger )
1988 : Norwegia (Eidhammer , Kjørum , Fidjestøl , Johnsen ) • 1992 : Czechosłowacja (Goder , Jež , Sakala , Parma ) • 1994 : Austria (Kuttin , Moser , Horngacher , Goldberger ) • 1998 : Austria (Schwarzenberger , Höllwarth , Horngacher , Widhölzl ) • 2002 : Słowenia (Fras , Peterka , Kranjec , Žonta ) • 2006 : Norwegia (Bystøl , Romøren , Ingebrigtsen , Ljøkelsøy ) • 2010 : Norwegia (Bardal , Hilde , Evensen , Jacobsen ) • 2014 : Japonia (Shimizu , Takeuchi , Itō , Kasai ) • 2018 : Polska (Kot , Hula , Kubacki , Stoch )
Medaliści mistrzostw świata w skokach narciarskich (duża skocznia drużynowo)
1982 : Norwegia (Sætre , Bergerud , Bremseth , Hansson ) • 1985 : Finlandia (Ylipulli , Kokkonen , Nykänen , Puikkonen ) • 1987 : Finlandia (Nykänen , Nikkola , Ylipulli , Suorsa ) • 1989 : Finlandia (Nikkola , Puikkonen , Nykänen , Laakkonen ) • 1991 : Austria (Kuttin , Vettori , Horngacher , Felder ) • 1993 : Norwegia (Myrbakken , Brendryen , Berg , Bredesen ) • 1995 : Finlandia (Soininen , Ahonen , Laitinen , Nikkola ) • 1997 : Finlandia (Nikkola , Soininen , Laitinen , Ahonen ) 1999 : Niemcy (Hannawald , Duffner , Thoma , Schmitt ) • 2001 : Niemcy (Hannawald , Uhrmann , Herr , Schmitt ) • 2003 : Finlandia (Ahonen , Kiuru , Lappi , Hautamäki ) • 2005 : Austria (Loitzl , Widhölzl , Morgenstern , Höllwarth ) • 2007 : Austria (Loitzl , Schlierenzauer , Kofler , Morgenstern ) • 2009 : Austria (Loitzl , Koch , Morgenstern , Schlierenzauer ) • 2011 : Austria (Schlierenzauer , Koch , Kofler , Morgenstern ) • 2013 : Austria (Loitzl , Fettner , Morgenstern , Schlierenzauer ) • 2015 : Norwegia (Bardal , Jacobsen , Fannemel , Velta ) • 2017 : Polska (Żyła , Kubacki , Kot , Stoch )
1982 : Austria (Walner , Neuper , Kogler , Felder ) • 1985 : Austria (Felder , Kogler , Stranner , Vettori ) • 1987 : Norwegia (Eidhammer , Stjernen , Fidjestøl , Opaas ) • 1989 : Norwegia (Johansen , Bråthen , Fidjestøl , Kjørum ) • 1991 : Finlandia (Nikkola , Ylipulli , Hakala , Laakkonen ) • 1993 : Czechy i Słowacja (Jež , Parma , Sakala , Švagerko ) • 1995 : Niemcy (Weißflog , Siegmund , Jäkle , Thoma ) • 1997 : Japonia (Funaki , Okabe , Harada , Saitō ) 1999 : Japonia (Kasai , Miyahira , Harada , Funaki ) • 2001 : Finlandia (Jussilainen , Soininen , Kantee , Ahonen ) • 2003 : Japonia (Funaki , Higashi , Miyahira , Kasai ) • 2005 : Finlandia (Jussilainen , Kiuru , Hautamäki , Ahonen ) • 2007 : Norwegia (Hilde , Bardal , Jacobsen , Ljøkelsøy ) • 2009 : Norwegia (Bardal , Hilde , Evensen , Jacobsen ) • 2011 : Norwegia (Jacobsen , Evensen , Bardal , Hilde ) • 2013 : Niemcy (Wank , Freund , Neumayer , Freitag ) • 2015 : Austria (Kraft , Hayböck , Poppinger , Schlierenzauer ) • 2017 : Norwegia (Fannemel , Forfang , Tande , Stjernen )
1982 : Finlandia (Korhonen , Puikonen , Kokkonen , Nykänen ) • 1985 : NRD (Sauerbrey , Deckert , Ostwald , Weißflog ) • 1987 : Austria (Vettori , Schallert , Neuländtner , Felder ) • 1989 : Czechosłowacja (Parma , Švagerko , Dluhoš , Ploc ) • 1991 : Niemcy (Hunger , Kiesewetter , Thoma , Weißflog ) • 1993 : Austria (Vettori , Kuttin , Horngacher , Goldberger ) • 1995 : Japonia (Okabe , Nishikata , Saitō , Yasuzaki ) • 1997 : Niemcy (Duffner , Schmitt , Jäkle , Thoma ) 1999 : Austria (Widhölzl , Höllwarth , Schwarzenberger , Horngacher ) • 2001 : Austria (Goldberger , Loitzl , Höllwarth , Horngacher ) • 2003 : Norwegia (Ingebrigtsen , Bystøl , Pettersen , Romøren ) • 2005 : Norwegia (Romøren , Pettersen , Bystøl , Ljøkelsøy ) • 2007 : Japonia (Tochimoto , Okabe , Itō , Kasai ) • 2009 : Japonia (Tochimoto , Okabe , Itō , Kasai ) • 2011 : Słowenia (Prevc , Tepeš , Damjan , Kranjec ) • 2013 : Polska (Kot , Żyła , Kubacki , Stoch ) • 2015 : Polska (Żyła , Murańka , Ziobro , Stoch ) • 2017 : Austria (Hayböck , Fettner , Schlierenzauer , Kraft )
Medaliści mistrzostw świata w lotach narciarskich (mamucia skocznia drużynowo)
2004 : Norwegia (Ljøkelsøy , Pettersen , Romøren , Ingebrigtsen ) • 2006 : Norwegia (Romøren , Bystøl , Ingebrigtsen , Ljøkelsøy ) • 2008 : Austria (Koch , Morgenstern , Kofler , Schlierenzauer ) • 2010 : Austria (Loitzl , Morgenstern , Koch , Schlierenzauer ) • 2012 : Austria (Morgenstern , Kofler , Schlierenzauer , Koch ) • 2014 : odwołany • 2016 : Norwegia (Fannemel , Forfang , Tande , Gangnes ) • 2018 : Norwegia (Johansson , Stjernen , Forfang , Tande )
2004 : Finlandia (Kiuru , Lindström , Hautamäki , Ahonen ) • 2006 : Finlandia (Happonen , Kiuru , Hautamäki , Ahonen ) • 2008 : Finlandia (Happonen , Olli , Hautamäki , Ahonen ) • 2010 : Norwegia (Jacobsen , Bardal , Evensen , Romøren ) • 2012 : Niemcy (Wank , Freitag , Mechler , Freund ) • 2014 : odwołany • 2016 : Niemcy (Wellinger , Leyhe , Freitag , Freund ) • 2018 : Słowenia (Damjan , Semenič , D. Prevc , P. Prevc )
2004 : Austria (Morgenstern , Goldberger , Widhölzl , Loitzl ) • 2006 : Niemcy (Neumayer , Späth , Herr , Uhrmann ) • 2008 : Norwegia (Romøren , Bardal , Hilde , Jacobsen ) • 2010 : Finlandia (Happonen , Muotka , Hautamäki , Olli ) • 2012 : Słowenia (Damjan , Tepeš , Šinkovec , Kranjec ) • 2014 : odwołany • 2016 : Austria (Kraft , Poppinger , Fettner , Hayböck ) • 2018 : Polska (Żyła , Hula , Kubacki , Stoch )
Mistrzowie Niemiec w skokach narciarskich
Skocznia duża
Skocznia normalna
Indywidualnie
Drużynowo
1986: Bawaria • 1987: Bawaria
(Heumann , Wegscheider , Klauser , Bauer ) • 1988: Bawaria
(Heumann , Wegscheider , Klauser , Bauer ) • 1989: Bawaria I
(Heumann , Klauser , Bauer ) • 1990: Bawaria I
(Leonhardt , Heumann , Klauser , Bauer ) • 1991: Saksonia • 1992: Schwarzwald
(Thoma , Duffner , Scherer , Wangler ) • 1993: Schwarzwald
(Thoma , Duffner , Scherer , Hannawald ) • 1994: Turyngia •
1995 • 1996: Badenia-Wirtembergia
(Jäkle , Hannawald , Thoma , Duffner ) • 1997: Turyngia
(Gebstedt , Hornschuh , Bracht , Siegmund ) • 1998: Badenia-Wirtembergia
(Jäkle , Schmitt , Thoma , Hannawald ) • 1999: Bawaria • 2000: Bawaria
(Audenrieth , Späth , Uhrmann , Löffler ) • 2001: Badenia-Wirtembergia I
(Schmitt , Hannawald , Duffner , Jäkle ) • 2002: Bawaria I
(Neumayer , Löffler , Uhrmann , Späth ) • 2003: Bawaria
(Bracht , Späth , Löffler , Uhrmann ) • 2004: Bawaria I
(Neumayer , Bracht , Uhrmann , Späth ) • 2005: Bawaria I
(Neumayer , Bader , Uhrmann , Späth ) • 2006: Bawaria I
(Neumayer , Späth , Bogner , Uhrmann ) • 2007: Turyngia I
(Musiol , Ritzerfeld , Wank , Hocke ) • 2008: Bawaria I
(Schoft , Neumayer , Späth , Uhrmann ) • 2009: Badenia-Wirtembergia I
(Bodmer , Horlacher , Ulmer , Schmitt ) • 2010: Bawaria I
(Neumayer , Schoft , Freund , Uhrmann ) • 2011: Bawaria I
(Neumayer , Paschke , Kraus , Freund ) • 2012: Bawaria I
(Wellinger , Wenig , Kraus , Geiger ) • 2013: Bawaria I
(Neumayer , Geiger , Kraus , Freund ) • 2014: Bawaria I
(Wellinger , Geiger , Kraus , Freund ) • 2015: Bawaria I
(Neumayer , Eisenbichler , Wellinger , Freund ) • 2016: Bawaria I
(Geiger , Kraus , Wellinger , Eisenbichler )
Erlabrunn
[edytuj | edytuj kod]
Soczi/Krasnaja Polana
Pjongczang
Oslo
Val di Fiemme/Predazzo
Falun
Lahti
Planica
Tauplitz
Otepää
Harrachov
Engelberg
Zakopane.svg){kind=small}
.svg){kind=small}
.svg){kind=small}
.svg){kind=small}
.svg){kind=small}
Courchevel
.svg){kind=small}
