Dialekt środkowokaszubski
Dialekt środkowokaszubski – jeden z trzech głównych zespołów gwarowych kaszubszczyzny. Obszar, na którym występuje dialekt przez różnych uczonych jest wyznaczany inaczej, pewnym jest natomiast, iż należą do niego takie gwary jak: strzepska, żukowska, sierakowsko-gowidlińska, kartusko-goręczyńska, przywidzka, sulęczyńska oraz stężycka[1]. Dialekt charakteryzuje się przechodniością pomiędzy dialektem północnokaszubskim a zespołem gwar południowokaszubskich. Jako pewna „kompromisowa” odmiana etnolektu, kaszubszczyzna środkowa posłużyła Stefanowi Ramułtowi w tworzeniu słownika języka kaszubskiego[2].
Niektóre cechy środkowej kaszubszczyzny
[edytuj | edytuj kod]Przypisy
[edytuj | edytuj kod]- ↑ Jerzy Treder i in., Historia, geografia, język i piśmiennictwo Kaszubów (fragment)
- ↑ Stanisław Geppert, Słowniki Ramułta po 100 latach
- ↑ a b Andrzej Lemańczyk, Muzyka ludowa Kaszub. [dostęp 2010-03-19]. [zarchiwizowane z tego adresu (2015-11-05)].