Dydiowa
49°10′40″N 22°44′40″E/49,177778 22,744444| Artykuł |
49°10′40″N 22°44′40″E |
|---|---|
| - błąd |
39 m |
| WD |
49°11'6"N, 22°44'46"E |
| - błąd |
39 m |
| Odległość |
858 m |
| wieś | |
 Jedyne zabudowanie wsi – bacówka Dydiówka | |
| Państwo | |
|---|---|
| Województwo | |
| Powiat | |
| Gmina | |
| Sołectwo | |
| Liczba ludności (2006) |
0 |
| Strefa numeracyjna |
13 |
| Kod pocztowy |
38-713[2] |
| Tablice rejestracyjne |
RBI |
| SIMC |
0996270 |
Położenie na mapie gminy Lutowiska  | |
Położenie na mapie Polski  | |
Położenie na mapie województwa podkarpackiego  | |
Położenie na mapie powiatu bieszczadzkiego  | |
| 49°10′40″N 22°44′40″E/49,177778 22,744444
| |
Dydiowa (w latach 1977–1981 Zacisze) – nieistniejąca wieś w Polsce położona w województwie podkarpackim, w powiecie bieszczadzkim, w gminie Lutowiska[3] na granicy polsko-ukraińskiej. Znajdowała się w Bieszczadach, w zakolu Sanu, niedaleko miejscowości Stuposiany.
Do 1934 roku odrębna gmina jednostkowa, a w latach 1934–1945 gromada w zbiorowej gminie Tarnawa Niżna, należącej do powiatu turczańskiego w woj. lwowskim (do 1931 woj. stanisławowskie). W latach 1945–1951 w obrębie powiatu leskiego w woj. rzeszowskim, w 1952–1972 powiatu ustrzyckiego, a w 1972–1975 powiatu bieszczadzkiego w tymże województwie (1952–1954 i od 1973 w gminie Lutowiska (Szewczenko)). W latach 1975–1998 miejscowość administracyjnie należała do województwa krośnieńskiego.
W sierpniu 1944 nacjonaliści ukraińscy z OUN-UPA zamordowali tutaj 20 Polaków[4].
Główna zabudowa wsi stała po dzisiejszej ukraińskiej stronie granicy. Mieszkańcy prawobrzeżnej Dydiowej zostali wysiedleni w 1945 roku w rejon Sokala, części lewobrzeżnej w 1946 roku. Obecnie nie ma zabudowań, jedyne zabudowanie na terenach byłej wsi, czyli bacówka po polskiej stronie, zwana Dydiówką (adres: Dydiowa 1), spłonęła 4 sierpnia 2018 roku[5][6].
W 1945 mieszkańcy zakopali we wsi dzwon z miejscowej cerkwi, którego do dzisiaj nie udało się zlokalizować[7].
Demografia[edytuj | edytuj kod]
- 1921 Dydiową zamieszkiwały 904 osoby (w 152 domach mieszkalnych):
- 812 wyznania greckokatolickiego
- 76 wyznania mojżeszowego
- 16 wyznania rzymskokatolickiego
- 210 osób podczas spisu powszechnego podało narodowość polską (w tym prawie wszystkie osoby wyznania mojżeszowego)
Przypisy[edytuj | edytuj kod]
- ↑ Strona gminy, sołectwa
- ↑ Stuposiany, [w:] Oficjalny Spis Pocztowych Numerów Adresowych, Poczta Polska S.A., październik 2022, s. 1232 [zarchiwizowane 2022-10-26].
- ↑ Rejestr TERYT
- ↑ Szczepan Siekierka, Henryk Komański, Krzysztof Bulzacki, Ludobójstwo dokonane przez nacjonalistów ukraińskich na Polakach w województwie lwowskim 1939–1947, Wrocław: Stowarzyszenie Upamiętnienia Ofiar Zbrodni Ukraińskich Nacjonalistów, 2006, s. 1111, ISBN 83-85865-17-9, OCLC 77512897.
- ↑ Grupa Bieszczady, www.facebook.com [dostęp 2018-10-24] (pol.).
- ↑ Google Maps, Ruiny bacówki w Dydiowej (Google Maps) [dostęp 2018-10-24] (pol.).
- ↑ Krzysztof Potaczała: Bieszczady w PRL-u. Olszanica: Wydawnictwo BOSZ, 2012, s. 161. ISBN 978-83-7576-154-2.
Linki zewnętrzne[edytuj | edytuj kod]
- Dydiowa, [w:] Słownik geograficzny Królestwa Polskiego, t. II: Derenek – Gżack, Warszawa 1881, s. 242.
- Historia Żydów w Dydiowej na portalu Wirtualny Sztetl
- Siedziba gminy: Lutowiska
| Wsie | |
|---|---|
| Osady | |
| Części wsi |
|
| Nieoficjalna część wsi | |
| Miejscowości opuszczone |
|
