Ewenkowie

Z Wikipedii, wolnej encyklopedii
Ewenkowie
Ewenk
Ilustracja
Populacja

≈ 37 tysięcy w Rosji,
≈ 30 tysięcy w Chinach

Miejsce zamieszkania

Rosja (Syberia)
Chiny (Mandżuria)
Mongolia

Język

ewenkijski, rosyjski, chiński

Religia

prawosławie, buddyzm, wierzenia tradycyjne

Grupa

ludy tunguskie

Ewenkowie (dawna nazwa Tunguzi) – myśliwsko-zbierackie ludy, z grupy tunguskiej, zamieszkujące południowo-środkową Syberię (Rosja).

Ewenk (zdjęcie z 1914 r.)

Nazwa[edytuj | edytuj kod]

Nazwa „Tunguz” pochodzi od tatarskiego słowa „świnia”, oznaczającego też jedzącego wieprzowinę. Tatarzy wyznający islam nazywali tak plemiona innych religii. Sami Ewenkowie nazywają siebie Owen, Ewen, Ewenk.

Niegdyś dawna nazwa Ewenków – Tunguzi rozciągała się również na niektóre ludy tungusko–mandżurskiej grupy językowej, m.in.: Ewenów, Oroczonów, Nanajów, Oroków i Ugedejczyków.

Obszar zamieszkiwania[edytuj | edytuj kod]

Ewenkowie zamieszkują wielkie obszary południowej Syberii, zajmujące około 2 mln km², rozciągające się od Jeniseju po Morze Ochockie i Mandżurię. Tereny te należą obecnie do Rosji, Chin i Mongolii. Na dawnych swych ziemiach Ewenkowie generalnie stanowią mniejszość, (np. na terytorium byłego Rejonu Ewenkijskiego – 21%), dominują jednak liczebnie na obszarach pozamiejskich, gdzie nie ma osadników rosyjskich i chińskich.

Język[edytuj | edytuj kod]

Ewenkowie używają języka ewenkijskiego, należącego do grupy tunguskiej (północnej) języków tungusko-mandżurskiej. Język ten jest obecnie w Rosji dość szybko wypierany przez język rosyjski, zaś w Chinach przez chiński; zaledwie około połowy rosyjskich Ewenków zna rodzimą mowę.

Liczebność[edytuj | edytuj kod]

Populacja Ewenków liczy ok. 67–70 tys. osób, z czego 37 843 mieszka w Federacji Rosyjskiej, spośród których najwięcej, bo 21 008 osób zamieszkuje w Jakucji (według wyników spisu powszechnego z 2010 r.). Poza tym Ewenkowie żyją w Chinach (30 505 osób, według wyników spisu z 2000 r.) i Mongolii (1–2 tys.).

Strój ewenkijskiego szamana
Liczebność Ewenków
w poszczególnych podmiotach Federacji Rosyjskiej
jednostka polityczno-administracyjna liczba Ewenków
w 2002 r.
liczba Ewenków
w 2010 r.[1]
Jakucja 18 232 21 008
Kraj Krasnojarski 4 632 4 372
Ewenkijski Okręg Autonomiczny 3 802 0[2]
Kraj Chabarowski 4 533 4 101
Obwód amurski 1 501 1 481
Obwód sachaliński 243 209
Buriacja 2 334 2 974
Obwód irkucki 1 431 1 272
Obwód czytyjski 1 492 0[3]
Kraj Zabajkalski b.d. 1 387
Kraj Nadmorski b.d. 130
Obwód tomski 103 95
Obwód tiumeński 109 87

Religia[edytuj | edytuj kod]

Niegdyś Ewenkowie byli wyznawcami szamanizmu i animizmu. Obecnie zamieszkujący w Rosji Ewenkowie są formalnie prawosławni, ale zachowali wiele elementów dawnych wierzeń. Chińscy i mongolscy Ewenkowie wyznają buddyzm oraz tradycyjne szamanistyczne wyznania.

Historia[edytuj | edytuj kod]

Ewenkowie zamieszkiwali południową Syberię od czasów przedhistorycznych. Większość tych ziem została skolonizowana w XVII wieku przez Rosję. Pozostałe tereny weszły w skład państwa chińskiego.

Tradycyjny ewenkijski dom (w muzeum w Ułan Ude)

Część rosyjskich Ewenków w okresie ZSRR otrzymała ograniczoną autonomię – 10 grudnia 1930 r. utworzono Tunguski Okręg Narodowościowy (następnie pod nazwą Ewenkijski Okręg Autonomiczny stanowiący podmiot Federacji Rosyjskiej do 1 stycznia 2007 r.). Teren ten zamieszkuje jednak zaledwie około 6% całej ewenkijskiej populacji (tj. tylko około 11% Ewenków rosyjskich).

Tradycje i kultura[edytuj | edytuj kod]

Tradycyjnie Ewenkowie mieszkali w jurtach, przenosząc się z miejsca na miejsce. Zajmowali się hodowlą reniferów, myślistwem i rybołówstwem. Czcili niedźwiedzia, podobnie jak Chantowie. Po jego zabiciu płakali i przepraszali go.

Cechą charakterystyczną Ewenków jest powściągliwość w stosunku do żony. Żaden Ewenk nigdy nie prowadzi ze swoją małżonką rozmowy: mówi tylko do niej to, co koniecznie wypada w sprawach domowego gospodarstwa. Każde wywnętrzanie się przed żoną, przyjacielskie rozmowy, uważane są za ujmę mężowskiej godności, która stanowi najwyższy szczebel rodzinnej władzy. Mężczyźni jednak nigdy nie krytykują i nie obrzucają obelgami swoich żon.

Wśród Ewenków panował zwyczaj wyrywania sobie od najmłodszych lat włosów z głowy w celu całkowitego pozbawienia się zarostu.

Przypisy[edytuj | edytuj kod]

  1. http://www.gks.ru/free_doc/new_site/perepis2010/croc/Documents/Vol4/pub-04-19.pdf
  2. 1 stycznia 2007 r. okręg został zlikwidowany i jako rejon ewenkijski wszedł w skład Kraju Krasnojarskiego.
  3. 1 marca 2008 obwód czytyjski oraz Agińsko-Buriacki Okręg Autonomiczny zostały połączone i utworzyły Kraj Zabajkalski.