Good Girl Gone Bad Tour

Z Wikipedii, wolnej encyklopedii
Good Girl Gone Bad Tour
Wykonawca trasy koncertowej
Rihanna
Promowane albumy

Good Girl Gone Bad

Lokalizacje

Ameryka Północna, Europa, Azja, Oceania, Afryka

Data rozpoczęcia

15 września 2007

Data zakończenia

24 stycznia 2009

Liczba koncertów

79

Support

Akon, Ciara, Chris Brown, David Jordan, Maria Jose

Rihanna
Rihanna: Live in Concert Tour
(2006)
Good Girl Gone Bad Tour
(20072009)
Last Girl on Earth Tour
(2010)

The Good Girl Gone Bad – druga trasa barbadoskiej piosenkarki Rihanny po Rihanna 2006 Tour w 2006 roku. Album promuje płyta Good Girl Gone Bad. Trasa rozpoczynała się 15 września 2007 roku w mieście Vancouver w Kanadzie, a kończyła 24 stycznia 2009 roku w Tokio, w Japonii. W ciągu sześciu miesięcy artystka wykonała 79 koncertów. Trasę supportowali Akon, Ciara, David Jordan, Chris Brown, Maria Jose oraz różni mniej znani artyści w Europie. Pierwotnie trasa miała się skończyć 13 lutego 2009 roku w Azji. Odwołano koncerty po 8 lutego 2009 z powodu ciężkiego stanu Rihanny, który został spowodowany pobiciem Barbadoski przez Chrisa Browna. 19 marca Rihanna odwiedziła Polskę, wystąpiła na warszawskim Torwarze. Była to druga wizyta artystki w Polsce, pierwsza miała miejsce 25 sierpnia 2007 roku na Coke Live Music Festival w Krakowie. DVD z koncertu Good Girl Gone Bad Live w Manchesterze zostało wydane 17 czerwca 2008 roku.

O trasie[edytuj | edytuj kod]

Rihanna śpiewająca S.O.S

Trasa była pierwszą trasą pod hasłem Rihanny[1]. Przedstawiono w niej całkiem nowy wizerunek, w którym Rihanna nosiła bardzo prowokujące kostiumy ze skóry w stylu sado maso[2]. Na koncertach było więcej ostrzejszych brzmień niż na płytach. Piosenkarka chciała być złą dziewczyną. Na scenie znajdowały się duże schody, dwa duże ekrany LCD, które pokazywały Rihannę i specjalne ujęcia. Było też sześć ekranów mniejszych, rozstawione po trzy po lewej i trzy po prawej. Na scenie znajdowały się tysiące różnokolorowych świateł. Na środku znajdował się też wielki ekran LCD, który pokazywał Robyn z bliska. Zespół grający znajdował się po obu stronach sceny, za chórkiem znajdowały się rekwizyty, które artystka wraz z tancerzami wykorzystywała podczas poszczególnych piosenek. Scena była wypełniona pirotechnicznymi gadżetami. Rihanna podczas piosenki "Disturbia" i "Unfaithful" znajdowała się w powietrzu.

Akon został wybrany jako support na koncertach w Ameryce Północnej. Ciara supportowała wszystkie koncerty w Wielkiej Brytanii w grudniu, a David Jordan w tym samym kraju w marcu. Adam Tensta dołączył do występów w Europie w marcu 2008 roku. Chris Brown i Rihanna dawali wspólne koncerty w Australii, Nowej Zelandii i na Filipinach. W Meksyku show otwierała gwiazda pop Maria Jose, która wykonała trzy swoje pierwsze single, a następnie swój nowy "No Soy Una Señora". W grudniu 2007 roku Rihanna odwołała koncerty w mieście: Nottingham, Birmingham i Bournemouth w bardzo krótkim czasie na podstawie zlecenia lekarza. Jednak koncerty w Birmingham i Nottingham ostatecznie odbyły się późniejszych dniach[2]. 7 listopada 2008 roku w Sydney, w Australii Rihanna zbiegła ze sceny podczas wykonywania "Umbrelli" wspólnie z Chris Brownem[3]. TMZ poinformował, że Rihanna nie czuła się dobrze z powodu braku klimatyzacji[4]. 12 i 13 lutego 2009 roku zostały anulowane koncerty w Azji, z powodu ataku Browna na Rihannę[5].

Odbiór[edytuj | edytuj kod]

Artystka podczas koncertu w Brisbane

Mike Usinger z magazynu The Georgia Straight dał mieszaną recenzję podczas koncertu w Vancouver na GM Place, mówiąc: "urodzona na Barbadosie musi się wiele nauczyć o zajęciu się publicznością"[6]. Usinger skomentował, że "Najuprzejmiejsze, co można powiedzieć o Rihannie jest to, że pokazała pewną poprawę od ostatnich koncertów. Tak jak na początku scena już nie wydaje się być głucha[6]". Jason Macneil z Canadian Online Explorer wydał pozytywną recenzję z koncertu w Amfiteatrze Molsona, pisząc: "Piosenkarka stworzyła dość oszałamiające wrażenie, otwarcie z "Pon de Replay" i ta seksowna, dominacja czarnej skóry[7]." Podczas widowiska zaplanowanego na 13 lutego w Malezji, konserwatywna islamska strona Malezji zaleciła, że trasa koncertowa Rihanny powinna być zabroniona z powodu jej kusych strojów[8][9][10]. Cheryl Leong z MTV Southeast Asia skomentowała koncert, mówiąc: "Nie cieszyłam się na koncercie. I to nie był dobry pomysł. Niemniej jednak zrobiła to, co robi najlepiej, czyli wykonała całą kolekcję singli 1# "na żywo"[1].

Transmisje i nagrania[edytuj | edytuj kod]

24 września 2007 roku koncert z Bell Centre w Montrealu, w Kanadzie został nagrany, udostępniony online oraz transmitowany na kanale na MSN Music w 2007 roku. Nagranie szybko stało się popularne i pobiło rekordy, ponieważ było oglądane ponad milion razy w ciągu pierwszego tygodnia. Koncert Rihanny był najchętniej transmitowanym show jakiegokolwiek artysty na MSN Music w 2007 roku[11]. Show Rihanny w Ischgl, w Austrii z 1 grudnia 2007 roku zostało nagrane i odtworzone na antenie telewizji austriackiej. Koncert był darmowy. Pokaz z Manchester Evening News Arena w Manchesterze w Anglii z 6 grudnia 2007 roku został nagrany i wydany później 17 czerwca 2008 roku, pod tytułem Good Girl Gone Bad Live. DVD zawiera również dokumentację Rihanny i jej zespołu z podróży i życia w trasie. 16 listopada 2008 roku koncert w Fort Bonifacio, w Manili na Filipinach zgromadził ponad 70 000 osób. Koncert był sponsorowany przez MTV Philippines i Globe Telecom[12].

Support[edytuj | edytuj kod]

  • Akon (Ameryka Północna tylko)
  • Kardinal Offishall (Kanada tylko)
  • Ray Lavender (Londynn, Kanada)
  • Kat DeLuna (Lincroft)
  • Ciara (Europa, UK tylko)
  • DanceX (Wybrane koncerty)
  • David Jordan (Europa, UK tylko)
  • Chris Brown (Oceania)
  • María José (Meksyk)

Lista utworów[edytuj | edytuj kod]

Daty koncertów[edytuj | edytuj kod]

Data Miasto Państwo Miejsce
Ameryka Północna[13][14]
15 września 2007[i] Vancouver Kanada Rogers Arena
17 września 2007 Grande Prairie Canada Games Arena
18 września 2007 Calgary Stampede Corral
19 września 2007 Saskatoon Credit Union Centre
22 września 2007 Toronto Molson Amphitheatre
23 września 2007 London John Labatt Centre
24 września 2007 Montreal Bell Centre
25 września 2007 Québec Pavillon de la Jeunesse
27 września 2007 Moncton Moncton Coliseum
28 września 2007 Saint John Harbour Station
30 września 2007 Halifax Halifax Metro Centre
2 października 2007 Arlington Stany Zjednoczone Texas Hall
5 października 2007 Rochester Rochester Institute of Technology
11 października 2007 Nowy Jork Nokia Theatre Times Square
13 października 2007 Lincroft, New Jersey Brookdale Community College
18 października 2007 State College, Pensylwania Bryce Jordan Center
19 października 2007[ii] Filadelfia Wells Fargo Center
20 października 2007 Phoenix Arizona Veterans Memorial Coliseum
23 października 2007 Los Angeles House of Blues
Europa[14][15]
11 listopada 2007 Paryż Francja Le Zénith
13 listopada 2007
14 listopada 2007 Bazylea Szwajcaria St. Jakobshalle
20 listopada 2007 Kolonia Niemcy Palladium
21 listopada 2007 Amsterdam Holandia Heineken Music Hall
22 listopada 2007 Bruksela Belgia Forest National
23 listopada 2007 Frankfurt nad Menem Niemcy Jahrhunderthalle
24 listopada 2007 Belgrad Serbia Belgradzka Arena
26 listopada 2007 Berlin Niemcy Columbiahalle
27 listopada 2007 Bratysława Słowacja Sibamac Arena
30 listopada 2007 Sofia Bułgaria Prince Alexander of Battenberg Square
1 grudnia 2007[iii] Ischgl Austria Ischgl
2 grudnia 2007 Dublin Irlandia Royal Dublin Society
3 grudnia 2007 Belfast Wielka Brytania Odyssey
6 grudnia 2007 Manchester Manchester Evening News Arena
7 grudnia 2007 Sheffield Sheffield Arena
13 grudnia 2007 Newcastle upon Tyne Metro Radio Arena
14 grudnia 2008 Glasgow Scottish Exhibition and Conference Centre
16 grudnia 2007 Londyn Wembley Arena
17 grudnia 2007 Brighton The Brighton Centre
18 grudnia 2007 Birmingham National Exhibition Centre
19 grudnia 2007 Cardiff Cardiff International Arena
20 grudnia 2007 Nottingham National Ice Centre
26 lutego 2008 Dublin Irlandia RDS Simmonscourt
27 lutego 2008
2 marca 2008 Belfast Wielka Brytania Odyssey Arena
3 marca 2008 Aberdeen Aberdeen Exhibition and Conference Centre
5 marca 2008 Liverpool Echo Arena
6 marca 2008 Bournemouth Bournemouth International Centre
7 marca 2008 Londyn The O2 Arena
10 marca 2008 Kopenhaga Dania Ballerup Super Arena
12 marca 2008 Sztokholm Szwecja Hovet
14 marca 2008 Helsinki Finlandia Hartwall Areena
16 marca 2008 Tallin Estonia Saku Suurhall
17 marca 2008 Ryga Łotwa Arēna Rīga
19 marca 2008 Warszawa  Polska Hala Torwar
20 marca 2008 Praga Czechy T-Mobile Arena
22 marca 2008 Düsseldorf Niemcy Philipshalle
23 marca 2008 Moskwa Rosja Olympic Stadium
Japonia[16]
5 kwietnia 2008 Tokio Japonia Makuhari Messe
Ameryka Północna
4 lipca 2008[iv] Nowy Orlean Stany Zjednoczone Louisiana Superdome
Afryka
12 lipca 2008 Casablanca Maroko Stade Mohamed V

(Jej największy koncert podczas trasy)

Oceania[17]
27 października 2008 Auckland Nowa Zelandia Vector Arena
28 października 2008
29 października 2008 Wellington TSB Bank Arena
31 października 2008 Brisbane Australia Brisbane Entertainment Centre
1 listopada 2008
3 listopada 2008 Adelaide Adelaide Entertainment Centre
4 listopada 2008 Melbourne Rod Laver Arena
5 listopada 2008
7 listopada 2008 Sydney Acer Arena
8 listopada 2008
9 listopada 2008
11 listopada 2008 Perth Burswood Dome
Azja[18]
13 listopada 2008 Singapur Singapur Singapore Indoor Stadium
16 listopada 2008 Manila Filipiny The Fort Bonifacio Open Field
Ameryka Północna[19]
22 stycznia 2009 Monterrey Meksyk Monterrey Arena
24 stycznia 2009 Meksyk Palacio de los Deportes
  1. Ten koncert jest częścią Beat Bash.
  2. Ten koncert jest częścią Power House Concert 2007.
  3. Ten koncert jest częścią Open Season.
  4. Ten pokaz jest częścią Essence Music Festival 2008.

Zmienione daty koncertów i koncerty anulowane[edytuj | edytuj kod]

  • 4 grudnia 2007 – Bournemouth – Bournemouth International Centre – koncert ten odbył się 6 marca 2008 roku.
  • 8 grudnia 2007 – Nottingham – Nottingham Arena – koncert ten odbył się 20 grudnia 2007 roku.
  • 10 grudnia 2007 – Birmingham – National Exhibition Centre – koncert ten odbył się 18 grudnia 2007 roku.
  • 21 grudnia 2007 – Moskwa, Olympic Stadium koncert ten odbył się 23 marca 2008 roku.
  • 14 listopada 2008 – Dżakarta, Gelora Bung Karno Stadium
  • 19 lutego 2009 – Kuala Lumpur, National Stadium Bukit Jalil

Sprzedaż biletów (świat)[edytuj | edytuj kod]

Miejsce Miasto Sprzedaż biletów / Sprzedaż procentowa Dochód
Credit Union Centre Saskatoon 6,997 / 7,282 (96%) $289,319
Molson Amphitheatre Toronto 8,337 / 8,337 (100%) $416,759
Centre Bell Montreal 10,427 / 10,427 (100%) $634,982
Pavilion de la Jeuness Québec 4,885 / 4,885 (100%) $280,977
Moncton Coliseum Moncton 5,512 / 5,512 (100%) $298,782
Harbour Station St. John 4,829 / 4,829 (100%) $262,515
Halifax Metro Centre Halifax 7,259 / 7,259 (100%) $362,981
Bryce Jordan Center University Park 6,984 / 10,400 (67%) $174,550
Evening News Arena Manchester 14,060 / 14,060 (100%) $549,746
Sheffield Arena Sheffield 9,889 / 11,369 (87%) $386,660
Metro Radio Arena Newcastle 9,562 / 9,673 (99%) $373,874
Scottish Exhibition & Conference Centre Glasgow 9,108 / 9,108 (100%) $356,123
Wembley Arena London 10,932 / 10,932 (100%) $427,441
The Brighton Centre Brighton 3,762 / 3,762 (100%) $147,094
National Indoor Arena Birmingham 9,962 / 10,420 (96%) $389,514
Cardiff International Arena Cardiff 4,813 / 4,813 (100%) $188,188
Trent FM Arena Nottingham 7,518 / 7,527 (99%) $293,954
Odyssey Arena Belfast 11,654 / 13,846 (84%) $455,671
Aberdeen Press & Journal Arena Aberdeen 4,617 / 4,617 (100%) $180,525
Echo Arena Liverpool 9,630 / 9,630 (100%) $370,043
Bournemouth International Centre Bournemouth 6,500 / 6,500 (100%) $254,150
O2 Arena London 13,570 / 16,100 (84%) $530,587
Vector Arena Auckland 19,757 / 23,928 (83%) $1,333,763
TSB Bank Arena Wellington 5,538 / 5,763 (96%) $388,267
Brisbane Entertainment Centre Brisbane 21,488 / 25,106 (86%) $1,804,122
Adelaide Entertainment Centre Adelaide 9,082 / 9,494 (96%) $692,589
Rod Laver Arena Melbourne Park 26,399 / 33,344 (79%) $2,227,337
Burswood Dome Perth 18,784 / 19,924 (94%) $1,527,256
Stade Mohammed V Casablanca 100,000 / 100,000 (100%)
Łącznie 381,855 / 408,847 (91%) $15,597,769

Personel[edytuj | edytuj kod]

Producenci

  • Anthony Randall (kierownik produkcji)
  • JP Firmin (menedżer trasy)
  • Mark Dawson (ochrona)
  • Fankie Fuccile (menedżer sceny)
  • Alex MacLeod (inżynier trasy)
  • Dave Berrera (obsługa sceny)
  • Alex Skowron (główny oświetleniowiec)
  • TJ Thompson (montażysta)
  • Simon James (asysta)
  • David Kirkwood (inżynier wnętrza)
  • Richard Galercki (inżynier monitoringu)
  • Elizabeth Springer (garderoba)

Zespół

  • Rihanna (główny wokal)
  • Kevin Hastings (klawisze)
  • Eric Smith (gitara basowa)
  • David Haddon (perkusja)
  • Adam Ross (gitara prowadząca)
  • Richard Fortus (gitara od września 2008-lutego 2009)
  • Ashleigh Haney (wokal wspierający)
  • Erica King (wokal wspierający)

Tancerze

  • Victoria Parsons (kapitan)
  • Rachel Markarian
  • Bryan Tanaka
  • Julius Law

Styliści

  • Ursula Stephen (włosy)
  • Mylah Morales (make-up)
  • Lysa Cooper (stylista)
  • Mariel Haenn (stylista)
  • Hollywood (stylista)

Przypisy[edytuj | edytuj kod]

  1. a b MTV Asia | New Music Videos, Full TV Shows, Entertainment News, Pop Culture [online], mtvasia.com [dostęp 2017-11-23].
  2. a b Home Page – The TLS [online], entertainment.timesonline.co.uk [dostęp 2017-11-23] (ang.).
  3. Rihanna Cancels Concerts | MTV UK [online], mtv.co.uk [dostęp 2017-11-23] [zarchiwizowane z adresu 2009-11-25] (ang.).
  4. Rihanna Can't Stomach Her Own Performance | TMZ.com
  5. Home Page – The TLS [online], entertainment.timesonline.co.uk [dostęp 2017-11-23] (ang.).
  6. a b Akon shows Rihanna how it's done | Georgia Straight Vancouver's News & Entertainment Weekly [online], straight.com [dostęp 2017-11-23] (ang.).
  7. CANOE - JAM! ConcertReviews: Molson Amphitheatre, Toronto - September 22, 2007 [online], jam.canoe.ca [dostęp 2017-11-23] [zarchiwizowane z adresu 2012-07-11] (ang.).
  8. Malaysia Muslims want Rihanna concert banned because 'she is too sexy' - Telegraph [online], telegraph.co.uk [dostęp 2017-11-23] (ang.).
  9. Rihanna Malaysia Concert Row: 'Good Girl Gone Bad' World Tour 'Too Sexy' | World News | Sky News
  10. Rihanna to tone it down for Malaysian concert [online], cbc.ca [dostęp 2017-11-23] [zarchiwizowane z adresu 2009-01-19] (ang.).
  11. Grammy-Nominated Rihanna Named Most-Streamed Artist on MSN Music in Concert for 2007: Millions of fans worldwide viewed the Control Room-produced event featuring live performa...
  12. Fans party with Chris Brown and Rihanna | Lifestyle | GMA News Online [online], gmanews.tv [dostęp 2017-11-23] (ang.).
  13. RIHANNA ANNOUNCES '777' TOUR | Umusic [online], umusic.ca [dostęp 2017-11-23] [zarchiwizowane z adresu 2007-11-09] (ang.).
  14. a b Koncerty odsłuchane przez Rihanna – Last.fm [online], lastfm.pl [dostęp 2017-11-23] (pol.).
  15. Rihanna heads out on UK arena tour - NME [online], nme.com [dostęp 2017-11-23] [zarchiwizowane z adresu 2015-04-14] (ang.).
  16. Springroove 2008 w 幕張メッセ / Makuhari Messe (千葉県千葉市美浜区) w dniu 5 Kwie 2008 – Last.fm [online], lastfm.pl [dostęp 2017-11-23] (pol.).
  17. Rihanna Chris Brown Australia & New Zealand Tour Dates. [dostęp 2010-04-07]. [zarchiwizowane z tego adresu (2008-09-10)].
  18. TicketWorld Manila [online], ticketworld.com.ph [dostęp 2017-11-23].
  19. Televisa Espectáculos sección de Música [online], www2.esmas.com [dostęp 2017-11-23] (hiszp.).