Ineta Radēviča
 Ineta Radeviča, Barcelona 2010 | |||||||||||||||||||||||||
| Data i miejsce urodzenia | |||||||||||||||||||||||||
|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|
| Wzrost |
176 cm | ||||||||||||||||||||||||
| Trener | |||||||||||||||||||||||||
| Dorobek medalowy | |||||||||||||||||||||||||
| |||||||||||||||||||||||||
Ineta Radēviča (ur. 13 lipca 1981 w Krasławie) – łotewska lekkoatletka specjalizująca się w skoku w dal oraz trójskoku
Międzynarodową karierę rozpoczynała w roku 1999 od startu w mistrzostwach Europy juniorów, a w 2000 brała udział w mistrzostwach świata juniorów. W 2003 wywalczyła dwa brązowe medale (w skoku w dal i trójskoku) podczas rozegranych w Bydgoszczy młodzieżowych mistrzostw Europy. Bez powodzenia startowała w igrzyskach olimpijskich w Atenach (2004). W 2009 miała przerwę w startach i urodziła dziecko. Złota medalistka mistrzostw Europy w skoku w dal z roku 2010. W barwach Europy brała udział w pucharze interkontynentalnym w Splicie (2010). W 2011 zdobyła brąz mistrzostw świata, lecz w 2017 roku przyznano jej srebrny medal po dyskwalifikacji Olgi Kuczerienko[1]. Stawała na podium mistrzostw Łotwy, reprezentowała kraj w pucharze Europy. Podczas studiowania w Stanach Zjednoczonych zdobywała medale mistrzostw NCAA. Rekordzistka Łotwy w skoku w dal.
Jej mężem jest Piotr Sczastliwy, rosyjski hokeista. 12 lutego 2009 roku Ineta urodziła syna[2] Marksa[3].
W październiku 2012 została odznaczona Orderem Trzech Gwiazd IV klasy[4], a w grudniu 2012 ogłosiła zakończenie kariery sportowej[5].
W maju 2019 roku po ponownej analizie próbek pobranych od niej podczas Letnich Igrzysk Olimpijskich 2012 w Londynie została zdyskwalifikowana za użycie środków dopingujących[6] – anulowane zostały wszystkie jej starty odbyte między 8 sierpnia 2012 a 7 sierpnia 2014, a także otrzymała ona dwuletnią dyskwalifikację, które bieg kończy się 21 listopada 2020[7].
Osiągnięcia
[edytuj | edytuj kod]| Rok | Impreza | Miejsce | Konkurencja | Lokata | Wynik |
|---|---|---|---|---|---|
| 1999 | Mistrzostwa Europy juniorów |  Ryga |
skok w dal | el. – 17. miejsce | 5,70 |
| 2000 | Mistrzostwa świata juniorów |  Santiago |
skok w dal | el. – 14. miejsce | 5,93 |
| 2000 | II liga pucharu Europy |  Kowno |
trójskok | 5. miejsce | 12,80 |
| 2002 | I liga pucharu Europy |  Sewilla |
skok w dal | 5. miejsce | 6,06 |
| 2002 | I liga pucharu Europy | Sewilla |
trójskok | 5. miejsce | 13,36 |
| 2003 | II liga pucharu Europy |  Århus |
skok w dal | 1. miejsce | 6,45 |
| 2003 | II liga pucharu Europy | Århus |
trójskok | 1. miejsce | 13,70 |
| 2003 | Młodzieżowe mistrzostwa Europy |  Bydgoszcz |
skok w dal |  3. miejsce |
6,70 |
| 2003 | Młodzieżowe mistrzostwa Europy | Bydgoszcz |
trójskok | 3. miejsce |
14,04 |
| 2004 | Halowe mistrzostwa świata |  Budapeszt |
skok w dal | el. – 20. miejsce | 6,37 |
| 2004 | Igrzyska olimpijskie |  Ateny |
skok w dal | el. – 12. miejsce[8] | 6,53 |
| 2004 | Igrzyska olimpijskie | Ateny |
trójskok | el. – 20. miejsce | 14,12 |
| 2005 | Halowe mistrzostwa Europy | Madryt |
skok w dal | 4. miejsce | 6,58 |
| 2005 | II liga pucharu Europy |  Tallinn |
skok w dal | 1. miejsce | 6,80 |
| 2005 | Mistrzostwa świata |  Helsinki |
skok w dal | el. – 21. miejsce | 6,18 |
| 2006 | Halowe mistrzostwa świata |  Moskwa |
skok w dal | 4. miejsce | 6,54 |
| 2006 | I liga pucharu Europy |  Praga |
skok w dal | 4. miejsce | 6,22 |
| 2007 | Halowe mistrzostwa Europy |  Birmingham |
skok w dal | 8. miejsce | 6,40 |
| 2008 | Halowe mistrzostwa świata | Walencja |
skok w dal | 6. miejsce | 6,54 |
| 2010 | Mistrzostwa Europy | Barcelona |
skok w dal |  1. miejsce |
6,92 |
| 2010 | Puchar interkontynentalny |  Split |
skok w dal | 4. miejsce | 6,55 |
| 2011 | Halowe mistrzostwa Europy |  Paryż |
trójskok | el. – 12. miejsce | 13,89 |
| 2011 | Mistrzostwa świata |  Daegu |
skok w dal |  2. miejsce |
6,76 |
| 2012 | Mistrzostwa Europy | Helsinki |
skok w dal | 5. miejsce | 6,55 |
| 2012 | Igrzyska olimpijskie | Londyn |
skok w dal |
Rekordy życiowe
[edytuj | edytuj kod]
| Konkurencja | Wynik | Data | Miejsce | Uwagi |
|---|---|---|---|---|
| Skok w dal | 6,92 | 28 lipca 2010 | Barcelona |
rekord Łotwy |
| Skok w dal (hala) | 6,67 | 2 marca 2007 | Birmingham |
|
| Trójskok | 14,12[9] | 21 sierpnia 2004 | Ateny |
|
| Trójskok (hala) | 13,89 | 27 stycznia 2010 | Moskwa |
|
| 4 marca 2011 | Paryż |
Przypisy
[edytuj | edytuj kod]- ↑ IAAF WORLD CHAMPIONSHIPS MEDAL REALLOCATION CEREMONIES IN LONDON [online], gbrathletics [dostęp 2017-08-09] (ang.).
- ↑ У Петра Счастливого родился сын. championat.com, 2009-02-13. [dostęp 2013-12-21]. [zarchiwizowane z tego adresu (2012-06-07)]. (ros.).
- ↑ Ineta Radēviča sapņo arī par meitiņu. delfi.lv, 2011-10-12. [dostęp 2013-12-21]. (łot.).
- ↑ Jānis Pārums: Pļaviņš, Šmēdiņš un Radeviča saņems Triju Zvaigžņu ordeņus. sportacentrs.com, 2012-10-30. [dostęp 2013-12-21]. (łot.).
- ↑ Andrejs Siliņš: Ineta Radeviča beidz sportistes karjeru. sportacentrs.com, 2012-12-21. [dostęp 2013-12-21]. (łot.).
- ↑ IOC Disciplinary Commission Decision. IOC, 2019-05-08. [dostęp 2019-05-22]. (ang.).
- ↑ LATEST SANCTIONS FOR DOPING AND NON-DOPING VIOLATIONS SEPTEMBER 2019. athleticsintegrity.org. [dostęp 2019-11-11]. (ang.).
- ↑ Radeviča zajęła 13. miejsce w eliminacjach (12 zawodniczek awansowało do finału). Już po igrzyskach zdyskwalifikowano za doping Amerykankę Marion Jones, zatem Łotyszka została przesunięta na 12. pozycję.
- ↑ 12 czerwca 2010 w Lizbonie uzyskała wynik 14,40. Siła wiatru wynosiła jednak + 2,4 m/s, a żeby wynik można było zostać za oficjalny nie może być on silniejszy niż 2,0 m/s.
Bibliografia
[edytuj | edytuj kod]- Ineta Radēviča w bazie World Athletics (ang.) [dostęp 2014-04-12].
- Ineta Radēviča, [w:] tilastopaja.info [dostęp 2020-03-26] (ang.).
- Wyniki olimpijskie zawodniczki w serwisie Sports-Reference.com. sports-reference.com. [zarchiwizowane z tego adresu (2012-12-13)]. (ang.)
- 5-MINUTE INTERVIEW - Ineta Radevica. European Athletics. [dostęp 2010-09-10]. [zarchiwizowane z tego adresu (2013-05-03)]. (ang.).
