Inspektorat Graniczny Straży Celnej „Zaleszczyki”
| Historia | |
| Państwo | |
|---|---|
| Sformowanie | |
| Rozformowanie | |
| Organizacja | |
| Dyslokacja | |
| Formacja | |
| Podległość | |
Inspektorat Straży Celnej „Zaleszczyki” – jednostka organizacyjna Straży Celnej pełniąca służbę ochronną na granicy polsko-rumuńskiej w latach 1921–1927.
Formowanie i zmiany organizacyjne[edytuj | edytuj kod]
Na wniosek Ministerstwa Skarbu, uchwałą z 10 marca 1920 roku, powołano do życia Straż Celną[1]. Od połowy 1921 roku jednostki Straży Celnej rozpoczęły przejmowanie odcinków granicy od pododdziałów Batalionów Celnych[2]. W 1922 roku w Zaleszczykach stacjonował sztab 22 batalionu celnego[3]. Przejęcie ochrony granicy od batalionów Celnych na terenie Inspektoratu SC „Zaleszczyki” nastąpiło 14 października 1922 o 12:00[4]. Proces tworzenia Straży Celnej trwał do końca 1922 roku[5]. Inspektorat Straży Celnej „Zaleszczyki”, wraz ze swoimi komisariatami i placówkami granicznymi, znalazł się w podporządkowaniu Dyrekcji Ceł „Lwów”[6]. W 1926 roku w skład inspektoratu wchodziły 4 komisariaty i 17 placówek Straży Celnej[7]
Rozporządzeniem ministra skarbu z 30 czerwca 1927 roku rozpoczęto reorganizację Straży Celnej[8]. Z dniem 1 listopada 1927 roku Inspektorat Straży Celnej „Zaleszczyki” został rozwiązany, a jego rejon odpowiedzialności został przekazany batalionowi KOP „Borszczów”[6][9].
Służba graniczna[edytuj | edytuj kod]
- Sąsiednie inspektoraty
Funkcjonariusze inspektoratu[edytuj | edytuj kod]
Obsada personalna w 1927[7]:
- kierownik inspektoratu – starszy komisarz Stanisław Raychell
- funkcjonariusze młodsi:
- przodownik Henryk Sobociński (1539)
- starszy strażnik Stanisław Maciejewicz (1472)
Struktura organizacyjna[edytuj | edytuj kod]
Organizacja inspektoratu w 1926 roku[6]:
- komenda – Zaleszczyki
- komisariat Straży Celnej „Dzwiniaczka”
- komisariat Straży Celnej „Mielnica”
- komisariat Straży Celnej „Sinków”
- komisariat Straży Celnej „Zaleszczyki”
Przypisy[edytuj | edytuj kod]
- ↑ Dominiczak 1975 ↓, s. 130.
- ↑ Piekarz 2017 ↓, s. 28.
- ↑ OdeB batalionów celnych ↓, s. 22bc.
- ↑ Materiały dyslokacyjne SG ↓, s. 95.
- ↑ Dominiczak 1997 ↓, s. 250.
- ↑ a b c Kozłowski 2012 ↓, s. 32.
- ↑ a b Szematyzm Straży Celnej 1927 ↓, s. 255.
- ↑ Dominiczak 1975 ↓, s. 133.
- ↑ Muzeum Polskich Formacji Granicznych ↓.
Bibliografia[edytuj | edytuj kod]
- Henryk Dominiczak: Granica polsko–niemiecka 1919–1939. Z dziejów formacji granicznych. Warszawa: Wydawnictwo Ministerstwa Obrony Narodowej, 1975.
- Henryk Dominiczak: Granice państwa i ich ochrona na przestrzeni dziejów 966–1996. Warszawa: Wydawnictwo „Bellona”, 1997. ISBN 83-11-08618-4. OCLC 37244743. (pol.).
- Kalendarz z szematyzmem funkcjonariuszy Straży Celnej na rok 1927, Nakładem Zarządu Internatu imienia dra Władysława Rasińskiego dla Dzieci Funkcjonariuszy Straży Celnej, 1927.
- Piotr Kozłowski. Straż Celna zapomnianą formacją graniczną II Rzeczypospolitej – dyslokacja jednostek granicznych w 1926 roku. „Problemy Ochrony Granic”. 50, 2012. Kętrzyn: Centrum Szkolenia Straży Granicznej w Kętrzynie. ISSN 1505-1757.
- Karolina Piekarz. Polskie formacje graniczne 1918 – 1924. „Mówią Wieki”. 2s, 2017. Warszawa: Oficyna Wydawnicza „Mówią Wieki”. ISSN 1897-8088.
- Muzeum Polskich Formacji Granicznych – Straż Celna 1921–1928. [dostęp 2017-03-17].
- Materiały dotyczące spraw dyslokacyjnych:przeniesienia siedzib komend, baonów, obszary odcinków granicznych, 1922–1923 → Archiwum Straży Granicznej. Szczecin.