Komisariat Straży Celnej „Międzychód”

Z Wikipedii, wolnej encyklopedii
Komisariat SC „Międzychód”
Historia
Państwo

 Polska

Sformowanie

1921

Rozformowanie

1928

Tradycje
Kontynuacja

Komisariat Straży Granicznej „Międzychód”

Organizacja
Dyslokacja

Międzychód

Formacja

Straż Celna

Podległość

Inspektorat SC „Międzychód”

Rozmieszczenie placówek Straży Celnej Komisariatu Międzychód w 1926 .r

Komisariat Straży Celnej „Międzychód” – jednostka organizacyjna Straży Celnej pełniąca służbę ochronną na granicy polsko-niemieckiej w latach 1921–1928.

Formowanie i zmiany organizacyjne[edytuj | edytuj kod]

Na wniosek Ministerstwa Skarbu, uchwałą z 10 marca 1920 roku, powołano do życia Straż Celną[1]. Od połowy 1921 roku jednostki Straży Celnej rozpoczęły przejmowanie odcinków granicy od pododdziałów Batalionów Celnych[2]. Proces tworzenia Straży Celnej trwał do końca 1922 roku[3]. Komisariat Straży Celnej „Międzychód”, wraz ze swoimi placówkami granicznymi, wszedł w podporządkowanie Inspektoratu Straży Celnej „Międzychód”[4].

W drugiej połowie 1927 roku przystąpiono do gruntownej reorganizacji Straży Celnej[5]. W praktyce skutkowało to rozwiązaniem tej formacji granicznej. Rozporządzeniem Prezydenta Rzeczypospolitej Polskiej Ignacego Mościckiego z 22 marca 1928 roku w jej miejsce powoływano z dniem 2 kwietnia 1928 roku Straż Graniczną[6]. Rozkazem nr 3 z 25 kwietnia 1928 roku w sprawie organizacji Wielkopolskiego Inspektoratu Okręgowego dowódca Straży Granicznej gen. bryg. Stefan Pasławski powołał komisariat Straży Granicznej „Świechocin” z podkomisariatem „Międzychód”, który przejął ochronę granicy od rozwiązywanego komisariatu Straży Celnej[7].

Służba graniczna[edytuj | edytuj kod]

Sąsiednie komisariaty

Funkcjonariusze komisariatu[edytuj | edytuj kod]

Obsada personalna w 1926[8]:

  • kierownik komisariatu – komisarz Adam Majewski
  • pomocnik kierownika komisariatu – podkomisarz Stefan Gawroński[a]

Struktura organizacyjna[edytuj | edytuj kod]

Organizacja komisariatu w 1926 roku[4]:

Uwagi[edytuj | edytuj kod]

  1. Stefan Gawroński – w I wojnie światowej walczył w armii niemieckiej. Uczestnik Powstania Wielkopolskiego. W wojnie polsko-bolszewickiej walczył na Zachodniej Białorusi w ramach w 57 pułku piechoty. W czasie walk dwukrotnie ranny. W Straży Celnej od marca 1922 początkowo na stanowisku kierownika komisariatu SC „Piłka”. W marcu 1924 przeniesiony do komisariatu SC „Międzychód”. W marcu 1928 wstąpił do Straży Granicznej. Wyznaczony został an stanowisko kierownika komisariatu SG „Praszka”. W 1929 przeniesiony na to samo stanowisko do komisariatu Sławsko, a kilka miesięcy potem na stanowisko kierownika komisariatu „Ludwikówka”. W 1935 awansował na stanowisko kwatermistrza IG „Chojnice”. We wrześniu 1939 aresztowany przez Sowietów i zamordowany Katyniu[9].
  2. Autorzy Kalendarza z szematyzmem funkcjonariuszy Straży Celnej na rok 1927 i Piotr Kozłowski w: Straż Celna zapomnianą formacją graniczną II Rzeczypospolitej – dyslokacja jednostek granicznych w 1926 roku używają nazwy „Wołkowice”[10][11]. Prawdopodobnie chodzi o miejscowość Walkowice.

Przypisy[edytuj | edytuj kod]

Bibliografia[edytuj | edytuj kod]