Placówka Straży Celnej „Solec”

Z Wikipedii, wolnej encyklopedii
Placówka SC „Solec”
Historia
Państwo

 Polska

Organizacja
Dyslokacja

Solec

Formacja

Straż Celna

Podległość

Komisariat SC „Obra”

Rozmieszczenie placówek Straży Celnej Komisariatu Obra w 1926

Placówka Straży Celnej „Solec” – jednostka organizacyjna Straży Celnej pełniąca w okresie międzywojennym służbę ochronną na granicy polsko-niemieckiej.

Formowanie i zmiany organizacyjne[edytuj | edytuj kod]

Na wniosek Ministerstwa Skarbu, uchwałą z 10 marca 1920 roku, powołano do życia Straż Celną[1]. Od połowy 1921 roku jednostki Straży Celnej rozpoczęły przejmowanie odcinków granicy od pododdziałów Batalionów Celnych[2]. W 1921 roku we Wroniawach stacjonował sztab 2 kompanii 17 batalionu celnego. Kompania wystawiała między innymi placówkę w Solcu[3]. Proces tworzenia Straży Celnej trwał do końca 1922 roku[4]. Placówka Straży Celnej „Solec” weszła w podporządkowanie komisariatu Straży Celnej „Obra” z Inspektoratu SC „Leszno”[5].

W drugiej połowie 1927 roku przystąpiono do gruntownej reorganizacji Straży Celnej[6]. W praktyce skutkowało to rozwiązaniem tej formacji granicznej. Ochronę północnej, zachodniej i południowej granicy państwa przejęła powołana z dniem 2 kwietnia 1928 roku Straż Graniczna[7]. W strukturach nowo powstałej formacji placówki „Solec” nie odtworzono[8].

Funkcjonariusze placówki[edytuj | edytuj kod]

Kierownicy placówki
stopień imię i nazwisko, numer okres pełnienia służby kolejne stanowisko
starszy strażnik Antoni Jakóbek (1393)[a] był w 1926[9]

Obsada personalna placówki w 1926[9]:

  • starszy strażnik Antoni Jakóbek (1393)
  • strażnik Jan Kluj (1118)
  • strażnik Stanisław Gonda (2921)
  • strażnik Józef Staszewski (861)
  • strażnik Marian Dondajewski (1093)

Uwagi[edytuj | edytuj kod]

  1. Przy nazwiskach w nawiasach podano numery służbowe funkcjonariuszy Straży Celnej[9]

Przypisy[edytuj | edytuj kod]

Bibliografia[edytuj | edytuj kod]