Komisariat Straży Celnej „Rychtal”

Z Wikipedii, wolnej encyklopedii
Komisariat Straży Celnej „Rychtal”
Historia
Państwo

 Polska

Sformowanie

1923

Rozformowanie

1927

Tradycje
Rodowód

Komisariat Straży Celnej „Pomiany”

Kontynuacja

Komisariat Straży Granicznej „Rychtal”

Organizacja
Dyslokacja

Rychtal

Formacja

Straż Celna

Podległość

Inspektorat SC „Ostrów”

Rozmieszczenie 14 batalionu celnego
Rozmieszczenie placówek Straży Celnej Komisariatu Rychtal w 1926 r.

Komisariat Straży Celnej „Rychtal” – jednostka organizacyjna Straży Celnej pełniąca służbę ochronną na granicy polsko-niemieckiej w latach 1921–1927.

Formowanie i zmiany organizacyjne[edytuj | edytuj kod]

W wyniku Traktatu Wersalskiego miasto Rychtal i jego okolice zostały przyznane Polsce. Wykonując jego postanowienia, w dniu 19 stycznia 1920 roku do Rychtala wkroczyli żołnierze 12 pułku Strzelców Wielkopolskich. Początkowo ochronę granicy państwowej gwarantowali żołnierze regularnych oddziałów wojska. Potem przejęły ją Bataliony Celne.

Na wniosek Ministerstwa Skarbu, uchwałą z 10 marca 1920 roku, powołano do życia Straż Celną[1]. W 1921 roku na terenie Rychtala stacjonował sztab 4 kompanii 14 batalionu celnego. 4 kompania wystawiła między innymi placówkę w Rychtalu[2]. Od połowy 1921 roku jednostki Straży Celnej rozpoczęły przejmowanie odcinków granicy od pododdziałów Batalionów Celnych[3]. Od 4 kompanii 14 batalionu celnego, w nocy 23 października 1921 roku o godz.0:00 służbę na granicy przejęła Straż Celna. Strażnicy byli absolwentami III kursu Szkoły Straży Celnej w Wieleniu. Około 75% z nich było kawalerami. Brali on później za żony miejscowe panny, często narodowości niemieckiej i wyznania ewangelickiego[4]. Siedziba komisariatu mieściła się w Pomianach. Pierwszym kierownikiem komisariatu był komisarz Metody Kalinowski, zastępcą kierownika starszy dozorca Jan Kuchta. Odcinek komisariatu sięgał od Siemianic do Rychtala. Komisariat dysponował placówkami Straży Celnej w Skoroszowie, Krzyżownikach, Proszowie, Stogniewicach i kilku innymi placówkami na terenie przyszłego komisariatu SG „Laski”[5].

Z dniem 1 stycznia 1923 roku utworzono komisariat Straży Celnej „Rychtal”. W jego skład weszły placówki Drożki, Darnowiec, Rychtal, Skoroszów, Krzyżowniki, Proszów, Stogniewice[5]. Komisariat, wraz ze swoimi placówkami granicznymi, wszedł w podporządkowanie Inspektoratu Straży Celnej „Ostrów”[6].

W drugiej połowie 1927 roku przystąpiono do gruntownej reorganizacji Straży Celnej[7]. W praktyce skutkowało to rozwiązaniem tej formacji granicznej. Rozporządzeniem Prezydenta Rzeczypospolitej Polskiej Ignacego Mościckiego z 22 marca 1928 roku w jej miejsce powoływano z dniem 2 kwietnia 1928 roku Straż Graniczną[8]. Rozkazem nr 3 z 25 kwietnia 1928 roku w sprawie organizacji Wielkopolskiego Inspektoratu Okręgowego dowódca Straży Granicznej gen. bryg. Stefan Pasławski powołał komisariat Straży Granicznej „Słupia” z podkomisariatem „Rychtal”, który przejął ochronę granicy od rozwiązywanego komisariatu Straży Celnej[9].

Służba graniczna[edytuj | edytuj kod]

Sąsiednie komisariaty

Kierownicy komisariatu Straży Celnej[edytuj | edytuj kod]

stopień imię i nazwisko okres pełnienia służby kolejne stanowisko
komisarz Piotr Siedlecki[5] do 1923 zwolniony z art. 116
podkomisarz Jan Dzięciołowski[5] V 1923–IX 1924
komisarz Marian Czyżak[5] 1 X 1924 – 31 III 1926 zwolniony na własną prośbę
komisarz Mieczysław Cichocki[5] 1 V 1926 – 28 VI 1926 zwolniony z art. 116
starszy komisarz Andrzej Pokrywka[5] 1 IX 1926 – 30 X 1928 na emeryturę

Struktura organizacyjna[edytuj | edytuj kod]

Organizacja komisariatu w 1926 roku[6][10]:

Uwagi[edytuj | edytuj kod]

  1. Autorzy Kalendarza z szematyzmem funkcjonariuszy Straży Celnej na rok 1927 i Piotr Kozłowski w: Straż Celna zapomnianą formacją graniczną II Rzeczypospolitej – dyslokacja jednostek granicznych w 1926 roku używają nazwy „Proszowo”[10][6]. Prawdopodobnie chodzi o miejscowość Proszów.
  2. Autorzy Kalendarza z szematyzmem funkcjonariuszy Straży Celnej na rok 1927 i Piotr Kozłowski w: Straż Celna zapomnianą formacją graniczną II Rzeczypospolitej – dyslokacja jednostek granicznych w 1926 roku używają nazwy „Skoroszowo”[11][6]. Prawdopodobnie chodzi o miejscowość Skoroszów.
  3. Autorzy Kalendarza z szematyzmem funkcjonariuszy Straży Celnej na rok 1927 i Piotr Kozłowski w: Straż Celna zapomnianą formacją graniczną II Rzeczypospolitej – dyslokacja jednostek granicznych w 1926 roku używają nazwy „Droszki”[11][6].

Przypisy[edytuj | edytuj kod]

Bibliografia[edytuj | edytuj kod]