Placówka Straży Celnej „Lukasyn”

Z Wikipedii, wolnej encyklopedii
Placówka SC „Lukasyn”
Placówka SC „Brzezie”
Historia
Państwo

 Polska

Sformowanie

1922

Rozformowanie

1928

Tradycje
Kontynuacja

Placówka SG I linii „Brzezie”

Organizacja
Dyslokacja

Brzezie

Formacja

Straż Celna

Podległość

Komisariat SC „Lubomia”

Rozmieszczenie placówek SC Komisariatu Lubomia w 1926

Placówka Straży Celnej „Lukasyn” – jednostka organizacyjna Straży Celnej pełniąca w okresie międzywojennym służbę ochronną na granicy polsko-niemieckiej.

Geneza[edytuj | edytuj kod]

Na wniosek Ministerstwa Skarbu, uchwałą z 10 marca 1920 roku, powołano do życia Straż Celną[1]. Od połowy 1921 roku jednostki Straży Celnej rozpoczęły przejmowanie odcinków granicy od pododdziałów Batalionów Celnych[2]. Proces tworzenia Straży Celnej trwał do końca 1922 roku[3].

Formowanie i zmiany organizacyjne[edytuj | edytuj kod]

Początek działalności Straży Celnej na Śląsku datuje się na dzień 15 czerwca 1922 roku. W tym dniu polscy strażnicy celni w zielonych mundurach i rogatywkach wkroczyli na ziemia przyznane Polsce. W nocy z 15 na 16 czerwca 1922 roku Straż Celna przejęła ochronę granicy polsko–niemieckiej na Śląsku. W ramach Inspektoratu Straży Celnej „Rybnik” zorganizowany został komisariat Straży Celnej „Lubomia”[4], a w jego składzie placówka Straży Celnej „Brzezie” z kierownikiem dozorcą Franciszkiem Ekertem[5] i „Luksyna”[6] z Franciszkiem Marszałkiem. Funkcjonariusze placówek spotykali się przy skrzynce służbowej mieszczącej się w korytarzu względnie w sieni budynku[5]. Początkowo służbę pełniono bez broni. Dopiero w połowie lipca strażnicy uzbrojeni zostali w karabiny włoskie[7]. W marcu 1924 roku zlikwidowano placówkę Straży Celnej „Brzezie”[7].

W 1926 roku placówki przeniosły swoje siedziby do wynajętych ubikacji. Placówka „Lukasyna” funkcjonowała w Fabryce Futer i Skór[8]. W kwietniu 1927 roku zmieniono nazwę placówki „Lukasyna” [a] na „Brzezie”[8]. W drugiej połowie 1927 roku przystąpiono do gruntownej reorganizacji Straży Celnej[9]. W praktyce skutkowało to rozwiązaniem tej formacji granicznej. Ochronę północnej, zachodniej i południowej granicy państwa przejęła powołana z dniem 2 kwietnia 1928 roku Straż Graniczna[10]. Rozkazem nr 4 z 30 kwietnia 1928 roku w sprawie organizacji Śląskiego Inspektoratu Okręgowego dowódca Straży Granicznej gen. bryg. Stefan Pasławski powołał komisariatu SG „Kornowac”, a rozkazem nr 10 z 5 listopada 1929 roku w sprawie reorganizacji Śląskiego Inspektoratu Okręgowego komendant Straży Granicznej płk Jan Jur-Gorzechowski ustanowił placówkę Straży Granicznej I linii „Brzezie” nad Odrą[11].

Funkcjonariusze placówki[edytuj | edytuj kod]

Kierownicy placówki
stopień imię i nazwisko, numer okres pełnienia służby kolejne stanowisko
Franciszek Marszałek był w 1922[5]
starszy strażnik Bronisław Brodziński (53)[b] był w 1926[12]

Obsada personalna placówki w 1926[12]:

  • starszy strażnik Bronisław Brodziński (53)
  • starszy strażnik Tadeusz Wojciechowski (1062)
  • strażnik Wacław Łupiński (572)
  • strażnik Stanisław Grzybowski (265)
  • strażnik Bolesław Zakrzewski (1121)
  • strażnik Stanisław Twaróg (373)
  • strażnik Józef Musioł (610)
  • strażnik Józef Kulesza (448)
  • strażnik Stefan Stankiewicz (792)
  • strażnik Henryk Oślizło (658)
  • strażnik Rudolf Pawlica (683)

Uwagi[edytuj | edytuj kod]

  1. Nazwa placówki Straży Celnej „Lukasyna” pochodziła od miejscowości położonej za granicą polsko– niemiecką[8]
  2. Przy nazwiskach w nawiasach podano numery służbowe funkcjonariuszy Straży Celnej[12]

Przypisy[edytuj | edytuj kod]

Bibliografia[edytuj | edytuj kod]