Placówka Straży Celnej „Bielowce”

Z Wikipedii, wolnej encyklopedii
Placówka SC „Bielowce”
Historia
Państwo

 Polska

Tradycje
Kontynuacja

strażnica KOP „Bielowce”

Organizacja
Dyslokacja

Bielowce

Formacja

Straż Celna

Podległość

Komisariat SC „Dźwiniaczka”

Rozmieszczenie placówek SC komisariatu "Dźwiniaczka" w 1926

Placówka Straży Celnej „Bielowce”[a] – jednostka organizacyjna Straży Celnej pełniąca w okresie międzywojennym służbę ochronną na granicy polsko-rumuńskiej.

Geneza[edytuj | edytuj kod]

Po zakończeniu wojny polsko-bolszewickiej rozwiązano formację Strzelców Granicznych[3]. Ich rolę na granicy zachodniej i południowej przejęły Bataliony Wartownicze[4]. Z dniem 1 kwietnia 1921 Bataliony Wartownicze przeorganizowano na Bataliony Celne[5]. W 1921 roku w Zaleszczykach stacjonował sztab 1 kompanii 22 batalionu celnego. Kompania wystawiała między innymi placówkę w Bielowcach[6]. W 1922 roku w Wołkowcach stacjonował sztab 4 kompanii 22 batalionu celnego. Kompania wystawiała między innymi placówkę w Bielowcach[6].

Formowanie i zmiany organizacyjne[edytuj | edytuj kod]

Na wniosek Ministerstwa Skarbu, uchwałą z 10 marca 1920 roku, powołano do życia Straż Celną[7]. Jednostki Straży Celnej rozpoczęły przejmowanie odcinków granicy od pododdziałów Batalionów Celnych[8]. Proces tworzenia Straży Celnej trwał do końca 1922 roku[9]. Placówka Straży Celnej „Bielowce” weszła w podporządkowanie komisariatu Straży Celnej „Dźwiniaczka” z Inspektoratu SC „Zaleszczyki”[2].

W drugiej połowie 1927 roku przystąpiono do gruntownej reorganizacji Straży Celnej[10]. W praktyce skutkowało to rozwiązaniem tej formacji granicznej. Ochronę północnej, zachodniej i południowej granicy państwa przejęła powołana z dniem 2 kwietnia 1928 roku Straż Graniczna[11]. Jeszcze wcześniej, z dniem 1 listopada 1927 roku Inspektorat Straży Celnej „Zaleszczyki”, w tym komisariat SC „Dzwiniaczka” został rozwiązany, a rejon odpowiedzialności komisariatu został przekazany pododdziałom Korpusu Ochrony Pogranicza[2][12].

Funkcjonariusze placówki[edytuj | edytuj kod]

Kierownicy placówki
stopień imię i nazwisko, numer okres pełnienia służby kolejne stanowisko
przodownik Zygmunt Świętek (382)[b] był w 1926[1]

Obsada personalna placówki w 1926[1]:

  • przodownik Zygmunt Świętek (382)
  • starszy strażnik Jan Kocielczyk (389)
  • strażnik Jan Jakszto (1736)
  • strażnik Henryk Stańczewski (1540)
  • strażnik Stanisław Zalasiński (1545)

Uwagi[edytuj | edytuj kod]

  1. Autorzy Kalendarza z szematyzmem funkcjonariuszy Straży Celnej na rok 1927 jak i mapy WIG (oparacyjna z 1936 i taktyczna z 1928, używają nazwy „Bielowce”[1], a Piotr Kozłowski w: Straż Celna zapomnianą formacją graniczną II Rzeczypospolitej – dyslokacja jednostek granicznych w 1926 roku nazwy „Bielowie”[2].
  2. Przy nazwiskach w nawiasach podano numery służbowe funkcjonariuszy Straży Celnej[1]

Przypisy[edytuj | edytuj kod]

Bibliografia[edytuj | edytuj kod]