Przejdź do zawartości

Janusz Świerczowski

Z Wikipedii, wolnej encyklopedii
Janusz Świerczowski
Herb
Trąby
Data urodzenia

ok. 1460

Data śmierci

1528

Janusz Świerczowski herbu Trąby (ok. 1460, zm. 1529[1]) – hetman okresowy w 1520 roku, hetman zaciężny polski w kampanii 1512–1522 roku (dowodził kilku tysiącami żołnierzy)[2], kasztelan wiślicki w latach 1521-1529, kasztelan biecki w latach 1515-1521, kasztelan sądecki w latach 1515-1521, sekretarz królewski w 1511 roku, marszałek nadworny w 1505 roku, podkomorzy koronny w 1502 roku, dworzanin królewski w latach 1501-1510, dworzanin Aleksandra Jagiellończyka na Litwie w latach 1497-1501, starosta lubelski w latach 1527-1529, starosta trembowelski w latach 1507-1529, tenutariusz ropczycki w latach 1505-1521[3], przedstawiciel dyplomatyczny Rzeczypospolitej w Imperium Osmańskim w 1511 roku[4], jeździł z poselstwem do sułtana Bajazyda II w maju 1511 roku[5].

Życiorys

[edytuj | edytuj kod]

Poseł na sejm piotrkowski 1512 roku z województwa krakowskiego[3]. W 1512 roku brał udział w wojnie litewsko-moskiewskiej (1512–1522) jako podkomendny hetmana Konstantego Ostrogskiego. 8 września 1514 wziął udział w bitwie pod Orszą, gdzie dowodził wojskami koronnymi w sile 5 tys. zaciężnej jazdy, 3 tys. żołnierzy nadwornych i 3 tys. zaciężnej piechoty polskiej oraz dużej liczby dział[6]. W 1515 dowodził oddziałami, które przypuściły atak w głąb państwa moskiewskiego, podchodząc zagonami pod Wielkie Łuki i Toropiec. 13 września 1520 roku zastąpił w Prusach hetmana Mikołaja Firleja[7].

Był dzierżawcą dóbr królewskich tenuty ropczyckiej składającej się m.in. z Bratkowic i Mrowli. Pochowany w kościele OO. Dominikanów w Lublinie.

Przypisy

[edytuj | edytuj kod]
  1. Polski Słownik Biograficzny tom LI s.329
  2. Marek Plewczyński, Naczelne dowództwo armii koronnej w latach 1501–1572, w: Studia i Materiały do Historii Wojskowości t. XXXIV, 1992, s. 53.
  3. a b Mariusz Lubczyński, Wykazy posłów sejmowych z lat 1507–1512, w: Kwartalnik Historyczny, R. 122, nr 3 (2015), s. 532.
  4. Rocznik Służby Zagranicznej Rzeczypospolitej Polskiej według stanu na 1 kwietnia 1938, Warszawa 1938, s. 139.
  5. Pogląd na stosunki Polski z Turcyą i Tatarami, na dzieje Tatarów w Polsce osiadłych, na przywileje tu im nadane, jako też wspomnienia o znakomitych Tatarach polskich / przez Juljana Bartoszewicza, Warszawa 1860, s. 130–131.
  6. Maciej Stryjkowski Kronika polska, litewska, żmudzka i wszystkiej Rusi t. II, Warszawa 1846
  7. Marek Plewczyński, Naczelne dowództwo armii koronnej w latach 1501–1572, w: Studia i Materiały do Historii Wojskowości t. XXXIV, 1992, s. 51.