José Santamaría

Z Wikipedii, wolnej encyklopedii
José Santamaría
Ilustracja
1963
Pełne imię i nazwisko

José Emilio Santamaría Iglesias

Data i miejsce urodzenia

31 lipca 1929
Montevideo

Pozycja

obrońca

Kariera seniorska[a]
Lata Klub Wyst. Gole
1948–1957 Club Nacional de Football ? (?)
1957–1966 Real Madryt 227[1] (2)
Kariera reprezentacyjna
Lata Reprezentacja Wyst. Gole
1952–1957 Urugwaj Urugwaj 20 (0)
1958–1962 Hiszpania Hiszpania 16 (0)
W sumie: 36 (0)
Kariera trenerska
Lata Drużyna
1971–1977 RCD Espanyol
1978–1980 Hiszpania U-21
1980–1982 Hiszpania
  1. Uwzględniono wyłącznie rozgrywki ligowe.

José Emilio Santamaría (ur. 31 lipca 1929 w Montevideo), urugwajski piłkarz, środkowy obrońca i trener piłkarski. Jeden z zaledwie kilku graczy, którzy w finałach reprezentowali barwy dwóch krajów.

Santamaria zyskał uznanie grając w Club Nacional de Football z Montevideo, w reprezentacji Urugwaju zadebiutował w 1952. Był ważnym elementem zespołu podczas finałów MŚ 1954, kiedy to Urugwaj zajął 4. miejsce. Łącznie do 1957 rozegrał 20 spotkań w kadrze.

W tym samym roku wyjechał do Europy i zasilił drużynę Realu Madryt. Real był wówczas najlepszym zespołem w Europie, a Santamaria przyczynił się do zdobycie przez ten klub Pucharu Mistrzów w sezonach 58, 59, 60 i 66 oraz Pucharu Interkontynentalnego w 1960. Pięciokrotnie świętował mistrzostwo Hiszpanii.

W reprezentacji Hiszpanii pierwszy raz zagrał w 1958 i z tym zespołem wziął udział w swych drugich mistrzostwach świata. Podczas turnieju w Chile rozegrał 2 mecze, a łącznie dla Hiszpanii – 16.

Po zakończeniu kariery piłkarskiej został cenionym trenerem – przez wiele lat trenował Espanyol Barcelona, a w 1980 został selekcjonerem reprezentacji Hiszpanii i prowadził ją podczas MŚ 82.

Przypisy[edytuj | edytuj kod]

  1. José Emilio Santamaría Iglesias. BDFutbol. [dostęp 2019-08-08]. (ang.).