Alfredo Di Stéfano

Alfredo Di Stéfano
Imię i nazwisko	Alfredo Stéfano Di Stéfano Laulhé
Data i miejsce urodzenia	4 lipca 1926 Buenos Aires, Argentyna
Data i miejsce śmierci	7 lipca 2014 Madryt, Hiszpania
Pozycja	Napastnik
Wzrost	178 cm
Kariera klubowa
Lata Klub M (G) 1943–1949 1946–1947 1949–1953 1953–1964 1964–1966 River Plate → Huracán (wyp.) Millonarios Real Madryt Espanyol Barcelona Ogólnie 65 (49) 24 (11) 102 (90) 282 (216) 47 (11) 521 (377)
Kariera reprezentacyjna
Lata Reprezentacja M (G) 1947 1949–1954 1954–1961 Argentyna Kolumbia Hiszpania 6 (6) 4 (0) 31 (23)
Kariera trenerska
Lata Klub/reprezentacja 1967–1967 1969–1970 1970–1974 1974–1974 1975–1976 1976–1977 1979–1980 1981–1982 1982–1984 1985–1985 1986–1988 1990–1991 Elche Boca Juniors Valencia Sporting Lizbona Rayo Vallecano Castellón Valencia River Plate Real Madryt Boca Juniors Valencia Real Madryt

Alfredo Stéfano Di Stéfano Laulhé (ur. 4 lipca 1926 w Buenos Aires , zm. 7 lipca 2014 w Madrycie) – argentyński piłkarz. Występował na pozycji środkowego napastnika, rzadziej w pomocy. Był także trenerem piłkarskim.

Życiorys

W wieku siedmiu lat wstąpił do lokalnej drużyny Unidos y Venceremos. W wieku trzynastu lat zrezygnował z nauki, gdyż musiał pomagać ojcu w pracy. karierę piłkarską kontynuował w drużynie w Los Cardeles. Po dwóch latach przeszedł testy w River Plate. Trzy lata spędził w drużynach młodzieżowych. następnie zadebiutował w pierwszym zespole. Kolejnym krokiem w karierze było wypożyczenie do Huracanu Buenos Aires. W barwach zespołu rozegrał 25 meczów i strzelił 10 goli. W 1947 rozegrał pierwszy sezon w drużynie River Plate zdobył 27 goli w 30 spotkaniach. W kolejnym sezonie z powodu strajku przeniósł się i ligi argentyńskiej do kolumbijskiego klubu Millonarios. W ciągu 4 sezonów rozegrał 294 mecze i zdobył 267 bramek. W 1953 na mocy umowy pomiędzy Millonarios i Realem Madryt. Di Stefano został piłkarzem Realu Madryt. Z powodu niejasnej sytuacji praw do zawodnika o sprawie transferu di Stefano zdecydowała FIFA. W barwach Realu grał w latach 1953–1964. W latach 1956–1960 pięciokrotnie zdobył Puchar Europy strzelając gola w każdym finale. W 1964 został piłkarzem RCD Espanyolu. Po zakończeniu kariery piłkarskiej został trenerem. Prowadził między innymi Boca Juniors, River Plate i zdobył mistrzostwo Hiszpanii z zespołem Valencia CF. ostatnim sukcesem w trenerskiej karierze było zdobycie Superpucharu Hiszpanii z Realem Madryt. Były honorowy prezes Realu Madryt. 5 lipca 2014, dzień po swoich 88 urodzinach, doznał zawału. Zmarł 7 lipca 2014 w Madrycie w wyniku komplikacji pozawałowych.

Kluby jako trener

• Boca Juniors (Argentyna)
• Valencia CF (Hiszpania)
• River Plate (Argentyna)
• Real Madryt (Hiszpania)

Sukcesy

Drużynowe

• Mistrz Argentyny 1947
• Copa América 1947
• Mistrz Kolumbii 1951, 1952, 1953
• Mistrz Hiszpanii 1954, 1955, 1957, 1958, 1961, 1962, 1963, 1964
• Puchar Hiszpanii – 1962
• Puchar Mistrzów – 1956, 1957, 1958, 1959, 1960
• Puchar Interkontynentalny – 1960

Indywidualne

• Do 2005 roku najlepszy strzelec w dziejach Pucharu Mistrzów – 49 goli
• Szósty strzelec Primera División – 227 goli
• Reprezentacja Argentyny – 6 meczów, 6 goli
• Reprezentacja Kolumbii – 4 mecze, 0 goli (mecze nigdy nie uznane przez FIFA za oficjalne)
• Reprezentacja Hiszpanii – 31 meczów, 23 gole
• Wicekról strzelców Copa América 1947
• Najlepszy w plebiscycie „France Football” piłkarz Europy 1957 i 1959