Przejdź do zawartości

Kamienica Pod Drzewem Morwowym we Wrocławiu

Z Wikipedii, wolnej encyklopedii
Kamienica Pod Drzewem Morwowym
Zabytek: nr rej. A/4035/231 z 30.12.1970[1]
Ilustracja
Kamienica Pod Drzewem Morwowym (pośrodku)
Państwo

 Polska

Miejscowość

Wrocław

Adres

Rynek 54

Styl architektoniczny

barok

Rozpoczęcie budowy

XIV wiek

Zniszczono

1945

Położenie na mapie Wrocławia
Mapa konturowa Wrocławia, blisko centrum na prawo znajduje się punkt z opisem „Kamienica Pod Drzewem Morwowym”
Położenie na mapie Polski
Mapa konturowa Polski, blisko centrum po lewej na dole znajduje się punkt z opisem „Kamienica Pod Drzewem Morwowym”
Położenie na mapie województwa dolnośląskiego
Mapa konturowa województwa dolnośląskiego, po prawej znajduje się punkt z opisem „Kamienica Pod Drzewem Morwowym”
Ziemia51°06′39,28″N 17°01′54,29″E/51,110911 17,031747

Kamienica Pod Drzewem Morwowym, Kamienica Pod Morwą (j. niem. Maulbeerbaum) – kamienica na wrocławskim rynku, na jego północnej pierzei, zwanej Targiem Łakoci.

Historia i architektura kamienicy

[edytuj | edytuj kod]

Pierwszy murowany budynek wzniesiono na parceli w XIV wieku. Miał on czterokondygnacyjną fasadę ze szczytem. W 1719 roku właścicielem kamienicy został kupiec Johann Seegner[2]. Rok później kamienica została przebudowana: nad czterema kondygnacjami dobudowano dwukondygnacyjny szczyt, dwuosiowa fasada zyskała charakter barokowy poprzez linearnie zdobionymi okna otoczone opaskami; elewacja parteru zostały pokryte boniowaniem[3]. W latach 1893 i 1919 dokonano zmian w układzie otworów okiennych na parterze, wstawiając większe okna witrynowe[2]. Pod koniec XIX wieku i w pierwszej dekadzie XX wieku w kamienicy znajdował się na dwóch piętrach sklep muzyczny Carla Sackura[4].

Po II wojnie światowej

[edytuj | edytuj kod]

W wyniku działań wojennych w 1945 roku kamienica w wyniku spękanych ścian została rozebrana i w 1955 ponownie wzniesiona według projektu Jacka Cydzika. Fasada kamienicy została odtworzona, ale układ wewnętrzny budynku został zmieniony: zamontowano klatkę schodową wspólną dla bocznych kamienic nr 53 i 55[2].

Przypisy

[edytuj | edytuj kod]

Bibliografia

[edytuj | edytuj kod]