Karol Strasburger

Z Wikipedii, wolnej encyklopedii
Karol Strasburger
Ilustracja
Karol Strasburger (2018)
Imię i nazwisko

Karol Edward Strasburger

Data i miejsce urodzenia

2 lipca 1947
Warszawa

Zawód

aktor, prezenter

Współmałżonek

1. Barbara Burska
2. Irena Morcińczyk
(1981−2013; jej śmierć)
3. Małgorzata Weremczuk
(od 10 sierpnia 2019)

Lata aktywności

od 1970

Karol Edward Strasburger (ur. 2 lipca 1947 w Warszawie) – polski aktor teatralny i filmowy oraz prezenter telewizyjny. Od 1994 prowadzi teleturniej TVP2 Familiada.

Życiorys

Rodzina i edukacja

Jest synem Edwarda Karola Strasburgera (1920−2002), pochodzącego z rodziny niemieckich ewangelików, przybyłych do Warszawy w końcu XVIII w. z Freibergu w Saksonii[1] i Ireny z domu Łyżwińskiej (1920−1968)[2], wnukiem prof. Edwarda Karola Strasburgera[3].

W 1965 ukończył Liceum Ogólnokształcące im. Bolesława Prusa w Warszawie. Początkowo był studentem Wyższej Szkoły Morskiej w Szczecinie, a następnie absolwentem Państwowej Wyższej Szkoły Teatralnej w Warszawie. Na PWST w Warszawie studiował w latach 1967–1971.

W młodości trenował gimnastykę sportową w klubie Legia Warszawa (w 1964 osiągnął drużynowe mistrzostwo Polski w tej dyscyplinie) i występował w cyrku[4].

Kariera

Karol Strasburger i Arkadiusz Bazak w serialu wojennym Polskie drogi (1976)
Strasburger podczas obchodów Dni Raciborza (2009)

Jako aktor zadebiutował w 1970 w serialu Kolumbowie. Po ukończeniu PWST został zaangażowany do Teatru Dramatycznego m.st. Warszawy, w którym pracował do połowy lat 80. Zagrał m.in. w Królu Learze w reż. Jerzego Jarockiego (1977), w Mordzie w katedrze (1983) też w reż. Jarockiego, Nocy Listopadowej (1978) w reż. Macieja Prusa i Operetce Witolda Gombrowicza. W latach 70. zagrał wiele ról w filmach wschodnioniemieckich i czechosłowackich. W 1976 wystąpił w serialu Polskie drogi (reż. Janusz Morgenstern). Współpracował także z Teatrem Komedia i Teatrem Bajka w Warszawie.

W wyborach w 1991 kandydował do Sejmu z listy Polskiej Partii Przyjaciół Piwa.

Od 17 września 1994 prowadzi teleturniej Familiada[5]. We wrześniu 2008 wydał książkę kulinarną pt. Apetyt na życie[6][7]. Latem 2010 zagrał w teledysku do piosenki „Rock&Rollin’ Love” grupy Afromental. W 2012 wziął udział w charytatywnym odcinku 71. edycji teleturnieju Jeden z dziesięciu w TVP2. W 2018 uczestniczył w pierwszej edycji programu Lepiej późno niż wcale w telewizji Polsat. W 2020 nagrał humorystyczne przerywniki na album zespołu Łydka Grubasa pt. Socjalibacja[8]. W 2021 wystąpił w ogólnopolskiej kampanii reklamowej producenta ketchupu Kotlin[9].

Życie prywatne

Pierwsze małżeństwo z aktorką Barbarą Burską (ur. 1947) zakończyło się rozwodem. W 1981 poślubił[10] Irenę Morcińczyk (ur. 6 czerwca 1946, zm. 9 grudnia 2013)[11][12][13]. 10 sierpnia 2019 ożenił się z Małgorzatą Weremczuk (ur. 1984), z którą ma córkę Laurę (ur. 2019)[14].

Filmografia

Nagrody

Nagroda Rok Kategoria Wynik
Telekamery 1999 Teleturnieje i gry 3. miejsce
2000
2001 4. miejsce
2003 Teleturniej 2. miejsce
2015 Osobowość telewizyjna 4. miejsce
2019

Przypisy

  1. Edward Karol Strasburger (1920-2002) w Wielkiej Genealogii Minakowskiego
  2. Irena Łyżwińska w Wielkiej Genealogii Minakowskiego
  3. Karol Edward Strasburger w Wielkiej Genealogii Minakowskiego
  4. wg programu MC 2 Maszyna czasu Manna i Materny (8/10) z 6 sierpnia 2007
  5. Ryszard Krajewski – telewizja 3D to przyszłość. wirtualnemedia.pl.
  6. Karol Strasburger – apetyt na życie. ksiazki.wp.pl. [dostęp 2014-09-02].
  7. Grupa Wirtualna Polska: Karol Strasburger – apetyt na życie – książka. ksiazki.wp.pl. [dostęp 2017-05-06].
  8. Spotkanie z zespołem Łydka Grubasa. karnet.krakow.pl. [dostęp 2020-02-12].
  9. Karol Strasburger reklamuje ketchup Kotlin. medianews.com.pl, 2021-04-22. [dostęp 2021-07-03].
  10. Tygodnik „Rewia” nr 32, 10 sierpnia 2016, s. 44–45
  11. Irena Strasburger
  12. Największy playboy PRL. historia.wp.pl. [dostęp 2014-08-30].
  13. Karol Strasburger. film.wp.pl. [dostęp 2011-01-28].
  14. 72-letni Karol Strasburger został ojcem. „Laura jest piękna jak laleczka”. wprost.pl. [dostęp 2020-04-13].

Bibliografia