Przejdź do zawartości

Dominika Ostałowska

Z Wikipedii, wolnej encyklopedii
Dominika Ostałowska
Ilustracja
Dominika Ostałowska (2018)
Data i miejsce urodzenia

18 lutego 1971
Warszawa

Zawód

aktorka

Lata aktywności

od 1983

Dominika Ostałowska primo voto Zduniak (ur. 18 lutego 1971 w Warszawie) – polska aktorka telewizyjna, filmowa i teatralna. Dwukrotna laureatka Orła za pierwszoplanową rolę w filmie Daleko od okna i drugoplanową rolę w filmie Warszawa.

Życiorys

[edytuj | edytuj kod]

Wczesne lata

[edytuj | edytuj kod]

Jest córką aktora Ryszarda Ostałowskiego i dziennikarki Ireny Ostałowskiej, którzy się rozwiedli, gdy ich córka miała trzy lata[1]. Ukończyła IV Liceum Ogólnokształcące im. A. Mickiewicza w Warszawie. W 1994 ukończyła studia w Akademii Teatralnej im. Aleksandra Zelwerowicza.

Kariera

[edytuj | edytuj kod]

W latach 1994–2000 była aktorką Teatru Ateneum w Warszawie, a za rolę Marianny w wystawianych w tym teatrze Opowieściach lasku wiedeńskiego Odona von Horvatha otrzymała Nagrodę im. Aleksandra Zelwerowicza za sezon 1998/1999, przyznawaną przez redakcję miesięcznika „Teatr”. W latach 2000–2012 występowała w Teatrze Powszechnym w Warszawie. Zagrała również kilkanaście ról w Teatrze Telewizji, m.in. w Niektórych gatunkach dziewic Domana Nowakowskiego, Dybuku Szymona Anskiego, Grzechach starości Macieja Wojtyszki oraz Tristanie i Izoldzie Ernesta Brylla. Od 2012 pracuje w Teatrze Studio im. Stanisława Ignacego Witkiewicza w Warszawie[2].

Najbardziej znane kreacje filmowe stworzyła w Łagodnej Mariusza Trelińskiego na podstawie dzieła Fiodora Dostojewskiego, Historiach miłosnych Jerzego Stuhra, Wojaczku Lecha Majewskiego oraz Daleko od okna Jana Jakuba Kolskiego na podstawie opowiadania Hanny Krall. Ogólnopolską rozpoznawalność zdobyła dzięki roli Marty Mostowiak w serialu TVP2 M jak miłość, w którym gra od 2000[1].

W 2009 zasiadła w jury 34. Festiwalu Polskich Filmów Fabularnych w Gdyni.

Była ambasadorką kanału telewizyjnego ID (Investigation Discovery), na którego antenie prowadziła programy: Tajemnice rezydencji (2012) i Stalking – zła miłość (2013). Została ambasadorką kampanii społecznej Stop Stalking[3].

Życie prywatne

[edytuj | edytuj kod]

Była żoną aktora Huberta Zduniaka, z którym ma syna, Huberta (ur. 2002)[4][1]. Była także w nieformalnym związku z reżyserem Mariuszem Malcem[5].

Filmografia

[edytuj | edytuj kod]

Polski dubbing

[edytuj | edytuj kod]

Nagrody i wyróżnienia

[edytuj | edytuj kod]
  • 1995 – Nagroda im. Tadeusza Łomnickiego przyznana przez Senat PWST w Warszawie
  • 1999 – Feliks Warszawski – stołeczna nagroda teatralna za sezon 1998/1999 za najlepszą rolę kobiecą za rolę Marianny w Opowieściach Lasku Wiedeńskiego von Horvata w Teatrze Ateneum
  • 2000 – Nagroda im. Aleksandra Zelwerowicza przyznana przez redakcję miesięcznika Teatr za rolę Marianny w Opowieściach lasku wiedeńskiego w Teatrze Ateneum (27 marca)
  • 2001 – Nagroda za perfekcję, za rolę Amy w sztuce Zdaniem Amy na I Ogólnopolskim Festiwalu Dramaturgii Współczesnej w Zabrzu
  • 2007 – Grand Prix – spektakl Norymberga (festiwal Dwa Teatry)

Przypisy

[edytuj | edytuj kod]
  1. a b c Pod szczęśliwą gwiazdą - Kobieta.pl [online], kobieta.pl [dostęp 2024-04-23] (pol.).
  2. Strona Dominiki Ostałowskiej na stronie Teatru Studio [online], teatrstudio.pl [dostęp 2020-03-30].
  3. gala.pl
  4. Agnieszka Fitkau-Perepeczko, S jak serial. Na plan nie wpuszczać, Świat Książki, 2005, s. 173, ISBN 83-7391-944-9.
  5. Dominika Ostałowska wraca do afery z Joanną Sydor. Wydała oświadczenie - Plejada.pl [online], plejada.pl [dostęp 2024-04-23] (pol.).

Bibliografia

[edytuj | edytuj kod]