Mehmed IV

Z Wikipedii, wolnej encyklopedii
Skocz do: nawigacja, szukaj
Mehmed IV
ilustracja
wizerunek herbu
Tugra Mehmeda IV
Sułtan Imperium Osmańskiego
Okres panowania od 1648
do 1687
Poprzednik Ibrahim I
Następca Sulejman II
Dane biograficzne
Dynastia Osmanowie
Data urodzenia 2 stycznia 1642
Data śmierci 6 stycznia 1693
Ojciec Ibrahim I
Matka Turhan Hatice
Małżeństwo Emetullah Rabia Gulnus
Dzieci Mustafa II,
Ahmed III
Commons Multimedia w Wikimedia Commons
Wikicytaty Cytaty w Wikicytatach

Mehmed IV (ur. 2 stycznia 1642, zm. 6 stycznia 1693) – sułtan z dynastii Osmanów, panujący od roku 1648 do 1687.

Mehmed był synem sułtana Ibrahima i nałożnicy Turhan Hatice, mającej ruskie pochodzenie. Został osadzony na tronie w wieku 6 lat, w okresie destabilizacji władzy centralnej i osłabienia państwa. Faktyczne rządy sprawował w tym czasie wielki wezyr Mehmed Köprülü Pasza, który ustabilizował sytuację wewnętrzną państwa. Dzięki jego polityce imperium odniosło wiele sukcesów, nie tylko militarnych. W 1661 r. podpisano pokój z Wenecją, co umożliwiło podjęcie walk w innych częściach imperium. Turcy zwyciężali m.in. w 1664 w Siedmiogrodzie i prowadzili także wojnę z Austrią, zdobywając m.in. Ujvar na Węgrzech po czym podpisali korzystny traktat pokojowy z Austrią. W 1669 r. ostatecznie zajęli Kretę. Sukcesem był także podpisany z Polską w 1672 r. traktat w Buczaczu, na mocy którego pod zwierzchnictwo tureckie przechodziły część Naddnieprza i Podole Kamienieckie z Kamieńcem Podolskim. Kolejna kampania przeciwko Polsce zakończyła się podpisaniem rozejmu w Żurawnie w 1676 roku.

Po Köprülü Mehmedzie Paszy wielkim wezyrem został Kara Mustafa. Osmanowie rozpoczęli wówczas nową wojnę z Austrią, w trakcie której wojska tureckie obległy Wiedeń w 1683 r. Klęska zadana Turkom przez wojska polskie, austriackie i niemieckie pod wodzą polskiego króla Jana III Sobieskiego doprowadziła do utraty przez nich niemal całych Węgier. W tym samym czasie na Morei i wyspach greckich miały miejsce starcia z wojskami weneckimi.

Niepowodzenia i klęski wojskowe doprowadziły do rewolty wojskowej, obalenia sułtana w 1687 r. i uwięzienia go w Edirne.

p • d • e
Władcy Turcji
Sułtanat Rumu
Kutulmisz (1060–1064) • Sulejman ibn KutuImisz (1075–1077) • Kilidż Arslan I (1092–1107) • Malik Szach (1107–1116) • Mesud I (1116–1156) • Kilidż Arslan II (1156–1192) • Kajhisrew I (1192–1196) • Rukn ad-Din Sulejman Shach (1196–1204) • Kilidż Arslan III (1204–1205) • Kajhisrew I (1192–1196) • Kajkawus I (1211–1220) • Kajkubad I (1220–1237) • Kajhisrew II (1237–1246) • Kajkawus II (1246–1260) • Kilidż Arslan IV (1248–1265) • Kajkubad II (1249–1257) • Kajhisrew III (1265–1284) • Mesud II (1284–1296) • Kajkubad III (1298–1302) • Mesud II (1303–1308)
 Osmanli-nisani.svg
Imperium Osmańskie
(dynastia Osmanów)
Sulejman Szah (XIII w.) • Ertogrul (2. poł. XIII w.) • Osman I (1299–1324) • Orchan I (1324–1360) • Murad I (1360–1389) • Bajazyd I Błyskawica (1389–1402) • Bezkrólewie (1402–1413) • Mehmed I (1413–1421) • Murad II (1421–1444) • Mehmed II Zdobywca (1444–1446) • Murad II (1446–1451) • Mehmed II Zdobywca (1451–1481) • Bajazyd II (1481–1512) • Selim I Groźny (1512–1520) • Sulejman Wspaniały (1520–1566) • Selim II (1566–1574) • Murad III (1574–1595) • Mehmed III (1595–1603) • Ahmed I (1603–1617) • Mustafa I (1617–1618) • Osman II (1618–1622) • Mustafa I (1622–1623) • Murad IV (1623–1640) • Ibrahim I (1640–1648) • Mehmed IV (1648–1687) • Sulejman II (1687–1691) • Ahmed II (1691–1695) • Mustafa II (1695–1703) • Ahmed III (1703–1730) • Mahmud I (1730–1754) • Osman III (1754–1757) • Mustafa III (1757–1774) • Abdülhamid I (1774–1789) • Selim III (1789–1807) • Mustafa IV (1807–1808) • Mahmud II (1808–1839) • Abdülmecid I (1839–1861) • Abdülaziz (1861–1876) • Murad V (1876–1876) • Abdülhamid II (1876–1909) • Mehmed V (1909–1918) • Mehmed VI (1918–1922) • Abdülmecid II (jedynie kaliif - 1922–1924)
Od 1922 Republika Turcji W latach 1922-1924 istniał tylko kalifat.
Źródło: „https://pl.wikipedia.org/w/index.php?title=Mehmed_IV&oldid=49707533”