Mosty Warszawskie
| ||
 Pięcioprzęsłowy most środkowy i (w głębi, z łukami) jednoprzęsłowy wschodni[1] | ||
| Poprzednie nazwy | Hundsfelder Brücke, Hindenburgbrücke/ /Schiffskanalbrücke | |
| Państwo |  Polska
| |
| Miejscowość | Wrocław | |
| most Warszawski Wschodni | ||
| Poprzednie nazwy | Hindenburgbrücke | |
| Przeszkoda | Kanał Nawigacyjny | |
| Długość | 45,52 m | |
| Szerokość: • całkowita • jezdni • chodników |
12,0 m 7,50 m 2×2,15 m | |
| Liczba torów tramwajowych | 2 | |
| Liczba przęseł | 1 | |
| Rozpiętość przęseł | 54,90 | |
| Data budowy | 1914-1916 | |
| Projektant | Emperger | |
| Most Warszawski Środkowy | ||
| Poprzednie nazwy | Hindenburgbrücke | |
| Przeszkoda | Stara Odra | |
| Długość | 189,53 m | |
| Szerokość: • całkowita • jezdni • chodników |
12,0 m 7,50 m 2×2,15 m | |
| Liczba torów tramwajowych | 2 | |
| Liczba przęseł | 5 | |
| Rozpiętość przęseł | 27,80 • 29,90 • 32,40 • 33,50 • 32,40 m[2] | |
| Data budowy | 1914-1916 | |
| Projektant | Günther Trauer | |
| Most Warszawski Zachodni | ||
| Poprzednie nazwy | Schiffskanalbrücke | |
| Przeszkoda | Kanał Miejski | |
| Długość | 41,20 m | |
| Szerokość: • całkowita • jezdni • chodników |
21,35 m 12,50-13,00 m 3,40 + 3,82 m | |
| Liczba torów tramwajowych | 2 | |
| Liczba przęseł | 1 | |
| Rozpiętość przęseł | 21,80 | |
| Data budowy | 1927-1928 | |
Położenie na mapie Wrocławia   mosty Warszawskie | ||
Położenie na mapie Polski  mosty Warszawskie | ||
Położenie na mapie województwa dolnośląskiego  mosty Warszawskie | ||
 51°07′48,92″N 17°03′33,75″E/51,130256 17,059375
| ||
Mosty Warszawskie we Wrocławiu - zespół trzech starszych i dwóch nowych mostów przerzuconych nad Odrą i jej kanałami w północnej części miasta. W zespole mostów starszych jednoprzęsłowy most zachodni przechodzi ponad Kanałem Miejskim, pięcioprzęsłowy most środkowy - nad Starą Odrą tuż poniżej połączenia jej z Kanałem Powodziowym oraz nad cyplem rozdzielającym je od Kanału Żeglugowego Miejskiego, a jednoprzęsłowy most wschodni - nad Kanałem Nawigacyjnym[3]. Zespół dwóch nowych mostów składa się z sześcioprzęsłowego mostu[4] nad nurtem rzeki i Kanałem Nawigacyjnym i jednoprzęsłowego zachodniego nad Kanałem Miejskim.
 |
Mosty wybudowano na miejscu przeprawy istniejącej tu od czasów historycznych, prowadzącej z miasta w kierunku północno-zachodnim, przez Psie Pole do Oleśnicy i dalej do Warszawy. Do lat 60. XIX w. (przed budową kanałów) funkcjonował tutaj most drewniany, który w 1870 zastąpiony został czteroprzęsłową konstrukcją stalową wspartą na kamiennych filarach, nazwaną Hundsfelderbrücke (most Psiego Pola). W związku z przebudową wrocławskiej drogi wodnej na przełomie wieków XIX i XX konieczne stało się uzupełnienie przeprawy o dwa nowe mosty - wschodni i zachodni - i przebudowanie istniejącego.
Najpierw, w 1897 nad świeżo przekopanym kanałem żeglugowym Miejskim zbudowano stalowy most kratownicowy (Schiffskanalbrücke - most kanału żeglugowego), identyczny niemal jak południowy Most Trzebnicki. W latach 1914-1916 zbudowano pięcioprzęsłowy żelbetowy most środkowy z płyty łukowej i jednoprzęsłowy most wschodni podwieszony na dwóch łukach żelbetowych z żelbetowymi wieszakami; mosty te nazwane zostały Hindenburgbrücke (mosty Hindenburga). W 1927-1928 zdemontowano most zachodni i przeniesiono go do osiedla Rakowiec na rzekę Oławę, w ciąg ulicy Na Niskich Łąkach, gdzie funkcjonuje do dziś jako Most Rakowiecki. W miejscu Schiffskanalbrücke postawiono nowy most żelbetowy ramowy, dzisiejszy Most Warszawski Zachodni.
Przez całą długość mostów Warszawskich przeprowadzona jest[1] dwukierunkowa jezdnia szerokości od 12 do 13 metrów, niosąca dwutorową linię tramwajową, oraz po obu stronach jezdni dwa chodniki szerokości od 2,15 do 3,8 metra. Brak osobnych ścieżek rowerowych, a ruch tramwajów - ze względu na małą szerokość jezdni - koliduje z ruchem samochodowym w tym samym kierunku. Mosty modernizowano po wojnie kilkakrotnie (m.in. zmieniając nawierzchnię z granitowej kostki na dywanik asfaltowy), ale wzmagający się stale ruch ciężkich pojazdów systematycznie powoduje uszkodzenia.
9 czerwca 2006 r. została rozpoczęta modernizacja przeprawy, w czasie której równolegle do starych wybudowane zostały dwa nowe mosty drogowo-tramwajowe, a stare poddane zostały remontowi. 6 maja 2008 nowe mosty poddano próbom obciążenia[5], a 12 maja południową nitkę[6] oddano do eksploatacji, a zaraz potem rozpoczęto remont i adaptację starych mostów. Po zakończonym kilka miesięcy później remoncie Aleja Kromera, stanowiąca trasę alternatywną dla drogi krajowej nr 8, otrzymała dwie jezdnie (po dwa pasy w każdym kierunku) oraz wydzielone torowisko. Przebudowie poddane zostało również skrzyżowanie Alei Kromera z ulicą Toruńską i Aleją Tadeusza Boya-Żeleńskiego.
Bibliografia[edytuj | edytuj kod]
- Maciej Łagiewski, Mosty Wrocławia. Wydawnictwo Ossolineum, str. 61, 1989[1], ISBN 83-04-02937-5
Zobacz też[edytuj | edytuj kod]
Przypisy[edytuj | edytuj kod]
- ↑ a b c d informacje tu zawarte odnoszą się do "starych" mostów oraz do ich stanu i wyglądu sprzed modernizacji z lat 2006-2008
- ↑ Strona Zespołu Badawczo-Projektowego Mosty-Wrocław podaje, że rozpiętości te wynoszą 29,24 • 32,96 • 35,50 • 36,90 • 36,80
- ↑ pomimo istotnych różnic konstrukcyjnych pomiędzy mostem środkowym a wschodnim uznaje się je czasem za wspólną konstrukcję, traktowaną konsekwentnie wówczas jako jeden długi Most Wschodni (sześcioprzęsłowy)
- ↑ Strona Zespołu Badawczo-Projektowego Mosty-Wrocław podaje, że rozpiętości przęseł tego mostu wynoszą: 31,49 • 34,65 • 37,03 • 37,35 • 38,00 • 61,89 metrów
- ↑ Gazeta Wyborcza: Most Warszawski: oto dzień ostatniej próby
- ↑ nowa nitka sąsiadującego z mostem odcinka Alei Kromera, jak również nowe mosty, przebiega po południowej stronie starej ulicy i mostów, tzn. obsługuje ruch z centrum Wrocławia w kierunku Psiego Pola
