Panenteizm

Z Wikipedii, wolnej encyklopedii

Panenteizm (gr. pán en theós – wszystko w Bogu) – pogląd religijno-filozoficzny, który wyznaje połączenie teizmu z panteizmem.

W teizmie Bóg zachowuje osobową odrębność od świata, w panteizmie zaś immanentnie istnieje w świecie. Aby połączyć ze sobą te dwa poglądy, panenteiści wskazują na element łączący obie tezy: Bóg zawiera w sobie cały świat, ale świat go nie wyczerpuje.

Zobacz też[edytuj | edytuj kod]

Bibliografia[edytuj | edytuj kod]

  • Adam Łapiński, Historia religii. Słownik terminologiczny, Warszawa: Wydawnictwa Szkolne i Pedagogiczne, 1995, s. 113, ISBN 83-02-05552-2, OCLC 69274002.

Linki zewnętrzne[edytuj | edytuj kod]